Megan Leavey (2017)

Lijkt me best een mooie film. Jammer alleen dat de trailer zoveel weggeeft, heb het idee dat ik de meeste plotwendingen nu wel ken.

Oeh, ik was bij het zien van poster en synopsis beduidend voorzichtiger en zuiniger met mijn enthousiasme.

Het is dat ik Cowperthwaites vorige film Blackfish (2013) behoorlijk sterk vond en benieuwd ben of Mara dit kan trekken, anders zou ik hier toch wel redelijk afwachtend tegenover staan.

Als ik de trailer zo zie, en het verhaal waar het op gebaseerd is, lijkt het meer een film over twee brothers-in-arms, een film over veerkracht en doorzettingsvermogen, dan een oorlogsfilm die grotendeels draait om spanning van de gevechten zelf. Een drama/biopic dus eerder, zoals ook aangegeven staat bij de genres hier op MM. Als de glazuurvernietigende suiker en het te gemaakte sentiment achterwege blijven, ben ik best te porren voor een hondenfilm. JM's zwakke plek. Hachi kan ik niet kijken zonder in een snikkend hoopje mens te veranderen.

Wat me vermoedelijk wel gaat storen is de portrettering van het Amerikaanse legerapparaat. De NY Times schrijft dat het toch wel een enigszins geïdealiseerd portret is van een carrière in het leger, specifiek voor een vrouw. Dat Mara en haar trouwe kompaan zowat van de poster gedrukt worden door de Amerikaanse vlag, stemt ook niet echt gerust. Maar als we Metro mogen geloven valt het allemaal wel mee: “Megan Leavey” is a feel-good, inspirational weepie for snobs. Anything that might offend those allergic to the corny, the simplistic, even the patriotic has been surgically removed.

Welnu. Ik ga hem kijken, Zwolle. They said my name

Het drama-aspect is ook precies wat me aanspreekt. Geen gevechten zou ik een enorme plus vinden. Maar het kan inderdaad ook hopeloos verkeerd uitpakken. Aan Mara en de hond zal het in ieder geval niet liggen.

De lezer heeft het voordeel dit direct te kunnen plaatsen in zijn context, aangezien die hierboven staat.

En in navolging daarvan, kan ik zeggen dat Megan Leavey niet geweldig is. Het verhaaltje ontwikkelt zich redelijk geijkt, en er zijn weinig verrassingen. Om eerlijk te zijn valt er meer aan te merken dan te bewonderen. desondanks heb ik toch weer lopen janken, en dat is een zeventje waard. Let wel, dat zegt meer over over mij dan over de film, maar toch. Mara doet het prima, en voor mij wérkt het. Je kunt natuurlijk keihard objectief zijn, wetend dat het dat niet waard is. Fuck that.

Kanttekening: ik ben opgegroeid met mensen die niets met katten hadden, of met honden. Losstaand van evt terechte mankementen van de film, die kunnen dit niet begrijpen.

Dit is geen film voor mensen die zich die band niet voor kunnen stellen...

Geen slechte film maar iets te sentimenteel voor mijn smaak.

Mooie film, met een goede opbouw, alleen iets te weinig diepgang.

Ik vind dat het wat intenser had mogen zijn, wat betreft akties.

Het werk wat de militaire hond en bommen spotter doen, komt hier

te weinig naar voren.

Mooi is de relatie van de hond en de spotter.

G.I. Jane met een hond. Er wordt redelijk gespeeld en het ziet er ook niet slecht uit maar het is mij iets te zoet, de band met de hond vond ik ook wat overdreven. Verder weinig verrassend en te braaf. Dierenliefde is mooi, ik ben gek op dieren, maar op één of andere manier hou ik niet van dat zoete gedoe met dieren in films. Het einde was over de top en riep dan ook een gevoel van walging bij me op. Geen voldoende.

We kiezen elkaars zielsverwanten.

Prachtig waar gebeurd verhaal.

Sentimenteel, voorspelbaar en ongeïnspireerd (de naam van de film alleen al), maar dat hoeft vermaak niet in de weg te staan. Hoezeer de film je ook emotioneel probeert te manipuleren, uiteindelijk werkt het ook gewoon. Ook al zag dat er aanvankelijk niet naar uit. Het begin van de film is gewoon erg zwak, met een raar luchtige toon en Kate Mara's personage is amper uitgewerkt. Ze moet misschien medelijden opwerken maar komt alleen maar als een soort onsympathieke puber over terwijl de actrice zelf natuurlijk de dertig alweer is gepasseerd. En laten we eerlijk zijn, ze is geen actrice die het echt van haar charisma moet hebben, dus ze is in het begin heel matig.

Maar gelukkig is de transformatie groot. Vanaf het moment dat Megan en Rex worden uitgezonden komen Mara en de film in hun element. De scènes in Irak zijn spannend en film gaat daarna ook op een respectvolle en geduldige manier om met geestelijke en lichamelijke naweeën van de uitzending. Als je dan wederom Megan als een wrak ziet is het ditmaal wél geloofwaardig. En haar strijd om Rex te kunnen adopteren is echt meeslepend, ook valt naar de afloop wel te raden.

Whitford krijgt met zijn lieve warme rol als Megans eindelijk ook wat meer schermtijd. Want merkwaardig genoeg zijn het vooral de b-acteurs die het zware werk in de bijrollen mogen verrichten. Waar Falco slechts een typetje mag spelen eist een onnodig en ranzig romantisch subplotje (voetmassage-alarm) wel nog wat scènes op, en Common is in een relatief grote bijrol een aanfluiting die de verpersoonlijking is van dat belachelijke stukje met Megans militaire training. Die dierenarts (kleine rol goddank) leek wel uit een boek van Roald Dahl te zijn weggelopen. Maar goed, het laatste deel van de film raakt gelukkig wel de juiste snaar, ook is het dan een bekend deuntje. Een dikke 2.5*.

Echt wel een heel goede film.

Van in den beginne had ik der al een goed gevoel bij en dat gevoel werd groter en groter nadien.

Mss is het omdat ik ook een zwak heb voor honden/dieren dat zal wel meespelen maar toch....

Ik las hier van de band met de hond was overdreven? Dat was het absoluut niet, ik zou hetzelfde doen.

Als ik bv tegen mensen zeg ik zou mijn hond nooit wegdoen om geen enkele reden dan verklaren ze mij zot. Welnu, dat is mijn kind, ik heb geen vrouw en kinderen, mijn hond is mijne kleinen, ik doe der alles voor tot zover en zolang ik kan en wegdoen? Ik slaap nog liever bv in mijne wagen dan hem weg te doen.

Eindelijk nog eens een steengoeie film na al die vele rommel die er de dag van vandaag is.

Prachtige film over de band van een hond en een mens.

Mooie film natuurlijk die ook vlot wegkijkt. De band tussen hond en mens is moeilijk te spelen dus knap werk van Kate Mara. Mits je goed bestand bent tegen wat Amerikaans patriottisme is deze film wel een aanrader. Het einde is wat voorspelbaar maar het geheel geeft een goede mengeling tussen feel good en drama. Een lach en een traan meer hoeft een film niet te bieden voor mij. Daar hoeven verder geen woorden aan verspild te worden. 4*

Btw ik heb geen hond maar ben wel een dierenvriend. Ik kan me die band best voorstellen, ook al heb ik enkel kippen lopen in de tuin (echt cuties )

Deze film heeft mij niet kunnen boeien.

Je weet van te voren dat dit een emotioneel gaat worden en dat krijg je als kijker dan ook voorgeschoteld. Toch werd het niet overdreven sentimenteel.

De band tussen Leavey ( prima rol van Kate Mara) en explosieven hond Rex komt geloofwaardig over.

Het verhaal kent kwa verloop niet echt verassingen maar dat deert niet echt.

Zelfs het behoorlijk aangedikte patriotisme aan het eind van de film stoorde niet.

Zoals zo vaak bij dit soort waargebeurde biografische films komen tijdens de aftiteling even de ware personages voorbij. Al is het maar per foto of kort fragment.

3.5*/4*

Erg mooie film. Iets meer drama verwacht maar daar was ik niet rouwig om. Wel miste ik ook wat diepgang maar al met al een mooi waargebeurd verhaal.

Goeie film over een soldaat die met haar militaire gevechtshond wordt uitgezonden op missie. Een mooi waargebeurd verhaal dat zeker niet uniek is, maar hier wel prima wordt verteld. Het begin is wat clichématig. Het is wel interessant om te zien waarvoor de hond in oorlogsgebied wordt ingezet. De band tussen mens en dier staat centraal hier. De film kijkt gemakkelijk weg en daardoor nog net 3.5 sterren.

Gewoon een mooi waargebeurd verhaal over Megan Leavey, korporaal bij het marinierskorps, die samen met de militaire gevechtshond Rex heel wat levens weten te redden. Nergens echt te overdreven sentimenteel, maar wel een verhaal dat je weet te raken. 7/10

Jammer dat er maar weinig van de missie en het daadwerkelijke werk zit in de dilm, had ik toch wel wat meer van verwacht.

Verder een mooie film die me wel kon boeien.

Inderdaad zie je niet in deze lange film meer dan de helft van Irak maar wat je ziet is nu en dan toch wel heftig. Het verhaal speelt grotendeels eigenlijk af in het trainingscentrum voor militaire bom- en explosievenopruimingshonden (bestaat dat woord wel?) en het gevecht van Megan om haar hond geadopteerd te krijgen. Ook had de regisseur meer mee kunnen nemen van haar geestelijke ontwrichting na de oorlog in Irak waar je nu maar een klein stukje van meekrijgt. Uiteindelijk kan ik wel tot de conclusie komen dat het op zich een mooie film is die wel boeit en echt niet verveelt. En ook werd het nu en dan emotioneel, tenminste voor mijn gevoel.

Een ruime 7!

Thank you for your service.

De echte Megan doet mee in de film - als Female Drill Instructor #3, en dat is dan denk ik die aardige mevrouw die Kate Mara toeschreeuwt dat ze van haar hekwerkje af moet komen. Nouja, ze speelt een rol, denk ik dan maar. Mara ook, maar die is ietsje aimabeler - net zo aaibaar als die hond. Maar wel erg Amerikaans - voor de vraag wat ze eigenlijk in Irak te zoeken hebben lijkt niemand tijd te hebben. En ook niet of het ethisch is om daar dieren voor in te zetten - en die af te danken als ze niet meer nodig zijn, of niet meer meekunnen.

Over de film dan. Mara is best overtuigend, maar haar karakter blijft wel wat plat - veel komen we niet over Leavey te weten. En net zo met Rex eigenlijk. Maar Varco speelt hem ook wel erg goed, en krijgt daarvoor niet eens een vermelding als dank. Tsja. Verder is de film natuurlijk veel te sentimenteel en veel te Amerikaans en patriottistisch, maar dat hoort wel wat bij dit genre. En natuurlijk niemand die vraagt hoe het dan met al die andere hondjes is afgelopen. Daarmee voelt het achteraf toch nogal onbevredigend aan.

Ik dacht dat het weer de zoveelste propaganda film van het Amerikaanse leger zou worden, maar dat viel reuze mee. De nadruk lag hier meer op de band die ontstaat tussen de explosieven opsporingsdienst hond en de soldate die deze hond moet begeleiden. Dat ze verder eigenlijk niets te zoeken hebben daar in Irak wordt niet vermeld. Ja, we krijgen even in het begin de professionele leugenaars op tv te zien die zogenaamd gehoord hebben dat er WMD te vinden zou zijn. Als je verder nadenkt over wat ze daar aan het doen waren dan was het ook niet echt veel meer dan tijdverdrijf. Uren bezig om vlaggetjes te plaatsen op locaties waar mijnen kunnen liggen, dan alsnog opgeblazen worden en de volgende dag kunnen ze overal anders liggen. Kansloos. En dan al die mensen continue fouilleren en aanhouden. Het geeft wel een mooie achtergrond voor een mooie film.