Pokot (2017)

Dit zou best wel eens een meevaller kunnen zijn. Ik ben nou niet bepaald een liefhebber van de Poolse films maar ga deze toch een kans geven want het verhaal staat me wel aan.

Deze sfeervolle ecothriller speelt zich in de wilde Poolse natuur af. In een dunbevolkt en dichtbebost gebied waar de bewoners volgens eigen wetten leven. Het is een harde wereld waar de jacht op wild onderdeel van uitmaakt. Jacht die soms wordt ingegeven door pure honger of door armoede. Soms door wreedheid of hebzucht. Een interessante setting die staat als een huis.

Het plot draait om de gewelddadige en mysterieuze dood van een aantal jagers. De titel van de film is een jachtterm die heel toepasselijk verwijst naar de hoeveelheid wild dat door jagers tijdens een jachtpartij wordt gedood.

De film beweegt traag en heeft tijd nodig om je in te pakken. Vanaf het begin is er een licht ongemakkelijke spanning, die zich bijna onmerkbaar dieper en dieper verankerd in de kijkersziel. Tot je erin vast zit. Denk bij spanning dus niet aan spannende actie. De spanning zit 'm in de sfeer. Een sfeer van rauwe somberheid en dreigend onheil. Een sfeer die vrijkomt bij een bepaald niet romantische weergave van het landelijke buitenleven.

De sfeervolle spanning dringt door tot in elke porie van de film. Er zijn de zinderend mooie beelden van het imponerende natuurschoon. Er is de confronterende realistisch inkijk in het huiselijke- en dorpse leven. En er is de uitrol aan boerse, stuurse, lompe en gewoon vreemde personages dat de film bevolkt. Spanning gegarandeerd!

De spil in de film wordt gevormd door de excentrieke maar humorvolle hoofdrolspeelster. Zij draagt de film. Ze is een kleurrijk personage dat zelf ook is omringd door mysterie. Het personage is een soort dorpsgek. Ze wordt uitgelachen en bespot door de dorpelingen. Ze doet aan astrologie en is in bezit van het derde oog, een eigenschap waar wij als kijker van profiteren als zij ons via haar oog scherpe impressies geeft van het verborgen leven van andere personages.

Verhaaltechnisch is het misschien niet heel sterk, maar dat besef komt later pas. Doordat het verhaal is ingebed in een fantastische sfeer voelt het allemaal diepzinniger aan dan het is. Geeft niet.

Prachtfilm.

Pokot is gebaseerd op de 2009-roman Drive Your Plough Over the Bones of the Dead van de Poolse auteur Olga Tokarczuk. Het is deels een detectiveverhaal of thriller met Duszejko in de rol van een vegetarische hippie- en dierenrechten-activistische Miss Marple,die woont in een Fargo-achtig -landschap. Zij is de motor van de film, een interessant, atypisch karakter. En oké zinloos jagen is inderdaad te veroordelen maar deze film is wel vrij gekleurd, jagers maar ook de onverschillige katholieke kerk en politie, ze zijn bijna alle botte mannen. Schoolkinderen worden geleerd om het jachtseizoen te vieren. Er is zelfs een info-kalender waarin staat voor welke dieren het legaal is om die maand te fotograferen. De andere personagesin de film zijn schetsmatig en slecht ontwikkeld. Een meisje van een winkel, die bijklust als animeermeisje, een epileptische IT-technicus, een amoureuze verhouding met een entomoloog en buurman Matoga blijk opeens verrassingen in de kelder te hebben. Ook herhaalt de film zichzelf regelmatig Hierdoor weet de film niet volledig spanning op te wekken. Wat erg jammer is want potentie had de film zeker!

Sloom.

Spoor begint eigenlijk goed, om gaandeweg met een redelijk lineaire lijn te dalen. Deze sombere Poolse thriller werd me ooit aangeraden door een Poolse kennis die de film wel erg goed vond. Ik geef graag de smaak van anderen een kans, en wie weet raakt het de mijne wel, maar in dit geval denk ik dat we het niet met elkaar eens gaan worden.

De film opent toch wel mooi, zoals eerder aangegeven. De trage shots door het bos worden perfect ondersteund door fraaie cinematografie en sterke filters. Er heerst een bepaalde dreiging, maar na een nachtelijke scene in het bos om naar de honden te zoeken neemt de film plots gas terug en kan zichzelf nooit meer overeind helpen. Dat ligt er waarschijnlijk ook aan dat het verhaal gewoon een andere richting opgaat.

Wat begint als thriller is uiteindelijk gewoon een traag drama met wat misdaadelementen. Door de film heen voelde ik maar weinig spanning, en de sfeervolle beelden verdwijnen ook zowat volledig. Het verhaal zelf krijgt wat meer uitdieping, maar het wist me eigenlijk op geen enkel moment maar een beetje te interesseren. Mandat-Grabka vond ik verder ook totaal geen intrigerende verschijning.

Het probeert verder nog wel intelligent te zijn en wat nieuws toe te voegen, maar met een onmogelijk traag tempo en een verhaal dat me gewoon niet zo ligt heb je al snel een laag cijfer te pakken. Het ding is dat ik het geen ramp kan noemen, want qua regie is er wel oog voor cinematografie. Vanwege de sterke cinematografie kan ik de film onmogelijk een afstraffing geven.

Ik zal in dit geval eerlijk zijn, Spoor kende toch een ander verhaal dan ik had verwacht en dat is omdat ik er blanco inging en gewoon hoopte dat het op sfeer zou mikken. Dat was met deze film niet echt het geval en daarom kwam ik er nooit compleet in. De verleiding om gewoon lekker andere dingen te gaan doen was tijdens het kijken te groot, en dat is jammer.

Sombere film met een traag verhaal. Ondanks dat was de ontknoping verrassend. Geen hoogstandje, wel een aantal mooie natuurscenes.