Son of the Pink Panther (1993)

Ze moeten toen toch al gezien hebben dat Benigni NIET de goeie man was om "Pinocchio" te regisseren?

Deze heeft hij niet geregisseerd hoor.

Nee, laten we het liever hebben over Benigni n DEZE film! Dat over-acting soms werkt (la Vita e Bella) wil niet zeggen dat je in de schoenen van Peter Sellers kunt gaan staan. Wat een zeperd!

Bagger, heiligschennis

0,5*

Schande, alsof je een remake van The Godfather zou maken met Ernest in de rol van Brando.

Zulke dingen moesten gewoon verboden worden.

1,0

Stel je niet aan. Daarbij speelt hij niet eens de rol van Sellers.

Alan Arkin deed dat trouwens wel ooiut in de jaren zestig. En niet eens zo slecht.

Groot gelijk Wouter. Dat mocht ook eens gezegd worden.

Nee officieel niet aangezien hij de zoon speelt. Maar het is duidelijk dat ie dat wel probeert in de film.

En als je eens kijkt naar het gemiddelde cijfer wat deze belabberde poging oplevert is het toch heel duidelijk dat ik me niet aanstel, maar jij waarschijnlijk deze film door een roze bril hebt lopen bekijken.

Als hij zich zou kwalificeren zou hij op #29 staan in de flop 100. En dat is nog te goed voor deze film.

ik vond het wel een goeie, leuke film.

3,5 sterren

Walgelijke film.

Ik ben ene groot fan van Inspector Clouseau gespeeld door Peter Sellers.

Deze film is daarentegen gewoon tenenkrommend beroerd.

0,5 * meer echt niet.

Na het tenekrommende Curse hoopten de fans de reeks nog enigzins op waarde te kunnen houden, maar dit is wederom een nieuw dieptepunt. Het blijft een volslagen misvatting van Edwards dat zonder Sellers er überhaupt nog iets van te maken valt. Slecht.

Rotzooi. Hoe halen ze het in hun hoofd om zo'n misbaksel af te leveren met de naam Pink Panther erin? Erg jammer.

1*

Blake Edwards kon zijn kip met de gouden eieren - de succesvolle Pink Panther-franchise - maar niet loslaten. Zelfs na de dood van komisch talent Peter Sellers, moesten er nog twee delen volgen. De een is een bij elkaar geschraapt zooitje van oud materiaal geworden ( curse of the pink panther ) en de ander is alles behalve grappig ( deze titel ). In de hoofdrol zien we een Roberto Begnini die de rol als zoon van The Pink Panther vertolkt. Het levert vooral hele irritante slapstick en clownerie op, en van de briljante humor uit eerdere delen is geen sprake meer. Deze franchise had moeten rusten met de dood van Peter Sellers...

Wat ik hiervan zag was ruimschoots voldoende om hier 0,5* aan toe te kennen. Het is bijna knap hoe 'niet grappig' het allemaal was.

erg grappig vind vaag dat niemand dit grappig sgynt te vinden

De Pink Panthers films met Peter Sellers waren al een mengeling van flauwe en geslaagde humor, maar Son of the Pink Panther is toch heel erg flauw (en slecht). En dan speelt ook nog eens een keer Benigni de zoon van Clouseau... Dat is vragen om problemen. Het thema van Henry Mancini is buiten de opening en aftiteling compleet verdwenen en de componist waande zich nu helemaal in de Italiaanse sferen. Naast de openingsanimatie is deze muziek nog het leukste van de hele film. Zoon Gregory Edwards nam een ferm gedeelte van de film op zich als second unit regisseur en dochter Jennifer speelde ook nog een vrije grote rol in deze film.

Inspector Clouseau's biggest mistake lives on!

Met A Shot in the Dark had ik me al eens aan het Pink Panther universum gewaagd. De film werd hier op Moviemeter over het algemeen goed gewaardeerd maar ik vond er niet zo veel aan. Naar de score van deze Son of the Pink Panther had ik niet gekeken maar als ik dat wel had gedaan had ik waarschijnlijk zelfs nog niet de moeite genomen om hem te kijken.

Neen, dat is ook niet waar. Waarschijnlijk had ik hem toch nog op gezet voor de rol van Claudia Cardina, die trouwens wel erg miniem is. Ik wist niet het hoeveelste deel dit in de reeks had maar het is er aan te zien dat het 9e deel is. Net zoals andere filmreeksen waar talloze sequels op zijn gemaakt is ook hier het verhaal gigantisch slecht. Met A Shot in the Dark, het tweede deel, had ik al wel een groot idee hoe het verhaal in The Pink Panther verliep. Hier spelen ze er wat verder op in maar op een ontzettend teleurstellende manier, namelijk door zich te concentreren op Clouseau zijn zoon, Jacques Gambrelli. Het moet blijkbaar voor de kijker een verrassing zijn maar je weet dat dit er sowieso zat aan te komen door het al even klungelige karakter van Gambrelli. Het grootste minpunt bij A Shot in the Dark was de vaak kinderachtige humor maar die was bij vlagen nog amusant. Hier wordt diezelfde 'humor' nog eens lekker hard uitvergroot met als resultaat dat het gigantisch irritant was. Ik kan me dan ook echt niet voorstellen dat er mensen zijn die dit goed vinden. Het is trouwens wel erg dat dit nog altijd de regisseur is van het origineel maar wat nog triestiger is, is dat hij het geweldige Breakfast At Tiffany's op zijn naam heeft staan...

Ik zei hierboven al dat ik de film sowieso wel had opgezet voor Claudia Cardinale. In haar gloriedagen was het een ontzettend mooie vrouw maar jammer genoeg waren die dagen in 1993 al lang voorbij. Misschien ook wel mijn schuld, ik had maar moeten zien dat het al de zoveelste sequel was. Peter Sellers is voor velen de enige echte Clouseau en ik begrijp waarom. Hij weet het typetje mooi naar zijn hand te zetten en Benigni slaagt hier niet in. Je moet hem wel aangeven dat hij niet probeert om Sellers klakkeloos te kopiëren maar dat hij zijn eigen draai er aan wilt geven. Jammer genoeg lukt dit langst geen kanten en haalt Benigni mij het bloed onder de nagels vandaan. Wel leuk om te zien dat Herbert Lom nog altijd de rol van Commisioner Dreyfus vertolkt.

Ik ga hier niet meer woorden aan vuil maken. De Pink Panther reeks is niets voor mij en dit 9e deel bevestigt dat nog maar eens. Benigni probeert maar slaagt niet. Het leukste aan heel de film was trouwens nog wel de klassieke openingscredits ondersteund door het bekende Pink Panther deuntje.

1*

Waaaaaardeloze lijkenpikkerij.

0 sterren

Benigni moet zich schamen.

Na 30 minuten de film maar uitgezet. 2 Rennies hebben mij er weer bovenop gekregen.

Walgelijk !!!

De film was opzicht best leuk verzonnen en was ook redelijk uit gewerkt. al met al zeker niet slecht heb er zelfs nog om kunnen lachen!

Tenenkrommend slechte film, waarbij Benigni gewoon niet slaagt als Clouseau-copycat. Mijn punten komen voort uit het feit dat ik af en toe nog wel in een deuk lag. Helaas was veel ook gewoon niet grappig. 1.5*

Er wordt gigantisch overdreven wanneer men het heeft over (het ontbreken van) de kwaliteiten van deze film. De regie is capabel en het verhaal & de look van de film zijn in de stijl van de rest van de reeks. Het gezeur over het onvermijdelijke ontbreken van Sellers is een beetje treurig. Ja Benigni is een stuk minder leuk en de film als geheel ook. Toch vond ik er enkele leuke momenten inzitten. Een van de slechtste films allertijden is dit zeker niet. Eerder nogal gemiddeld. 2,5 sterren.

Deze is tenminste stukken beter dan die met Steve Martin, en Benigni speelt geen Clouseau maar zijn zoon.

Ook een leuke rol van Claudia Cardinale.

2.5, meer kon ik em niet geven.

Waar is die Blake Edwards toch mee bezig geweest. Hij heeft heel de formule uitgekauwd. Roberto Benigni als zoon van Clouseau is een slechte keuze geweest. Diens spel is gewoon ergerlijk. Verder valt het allemaal wel mee. In het intro is Henry Mancini nog even te zien. Toen ik de tune hoorde dacht ik al dit wordt niets. Maar het eerste deel is het nog best een leuke film, een aantal knappe vrouwen waaronder Cardinale. Herbert Lom doet het wederom goed. En Robert Davi, zoals vaker mag weer de schurk spelen. Daar leent zijn uiterlijk ook voor. Als komische actiefilm is het dan ook redelijk te doen, visueel ook goed gemaakt. Veel slapstick en geslaagde valpartijen. Maar zodra onthuld wordt wie Gambrelli is, maakt Edwards er steeds meer een hutspot van, zoals vaker in zijn films. Wat doet die zijn acteurs aan. Want ik heb er nu 15 gezien, dus flink wat. (Hij was getrouwd met Julie Andrews. Dit was zijn laatste film)

Jammer, het had tot het einde toe leuk kunnen blijven zonder die overdaad van allerlei overdreven komische toestanden die vaak niet werken en de film naar beneden halen. 3.0/2.0

Waar Curse nog grappig momenten had is deze gewoon om bij te huilen