Black (2015)

??? Volgens mij zeg ik net het tegenovergestelde ? Waar lees je dat ?

Volgens mij in jouw eigen post. Met bedekte woorden in ieder geval. Maar hoe je het ook wend of keert. 'Black' is en blijft ten alle tijden een ongelooflijk SLECHTE film. DVDtje inmiddels in de prullenbak geflikkerd, want daar hoort het thuis.

Ik schrijf niks meer of minder dan dat ik ook het boek zal kopen en lezen - zoals de meeste boeken van Bracke.

Verspilling; jammer. Je kan daar véél nuttiger dingen mee doen, bijvoorbeeld iets als dit.

Ik zou me schamen als ik dit soort rotzooi aan een ander zou moeten geven.

Er gebeuren veel ergere dingen in het leven waar iemand zich voor kan/moet schamen.

Maar hoe dan ook, het is en blijft een interpretatie, een kwestie van smaak in hoeverre iemand een film (of wat dan ook) waardeert. Dat bewijzen al de meningsverschillen en verschillende quoteringen op deze en andere sites. Er staan films in de top 250 die ikzelf beneden alle niveau vind. Dan geef ik die toch liever als cadeau - al is 't maar aan een buurman/-vrouw, kwestie van geen verzendkosten te hebben - dan weg te gooien. Er wordt immers al véél te veel weggegooid in onze welvaartmaatschappij...

Ik zou zou gauw niet iets kunnen bedenken waar ik mij erger voor zou schamen dan iemand een bagger film cadeau geven, tenzij ik echt een hartgondelrijke hekel aan die persoon heeft, maar dan nog is 'Black' het weggeven niet waard.

Dit, lezertje, vind ik zo'n ijzersterke, daadkrachtige, ontroerende, en vooral onweerlegbare uitspraak dat niet anders kan dan je 100% gelijk geven, en bij deze (voor mij) het topic afsluit.

Eerste half uur wat lastig met alle talen door elkaar.
Verder redelijke film al zijn de aantallen aanvallers soms onduidelijk

Ongelooflijk hoeveel beter Belgische films zijn dan Nederlandse films. Werkelijk in alles. Sterke film!

Zo. Dat laat een vieze smaak achter.

Het camerawerk krijgt een voldoende, het gebruik van muziek (al is het niet mijn gebruikelijke smaak) was ook niet onaardig, en Martha Canga Antonio speelt zelfs behoorlijk goed als de steeds verder in een bende verstrikt rakende Mavela. Maar Black heeft een niet gering probleem: die misselijke pisvlekken van een karakters die de rest van de film ontsieren maken het erg moeilijk om je verder te identificeren met al wat er gaande is. Wanneer deze star cross'd interracial ganglovers' liefde goed en wel begint te bloesemen, hebben we Marwan al zien stelen, schelden, op posters met agenten rochelen, vechten, molotov cocktails op politiewagens gooien, zich als een seksistisch zwijn zien gedragen en nog wat ander kleurrijk gedrag. Voor echt medeleven is dan al te laat.

'Ze moeten altijd ons hebben, omdat we Marokkanen zijn', verzucht een van de afgrijselijke crimi-darmpjes. Zou je denken? Zouden die andere dingen er niet misschien ook wat mee te maken hebben? Ik weet het niet hoor. Ik realiseer me dat raciale vooroordelen een pijnlijke realiteit zijn voor dit soort groepen, maar deze jongens zou je toch met plezier... Ik zal de zin niet afmaken. Ik ben erg voor meerdimensionale karakters, en meeleven met een fictief personage dat je in het normale leven een crimineel zou noemen, is me ook niet vreemd. Het is tevens beslist niet zo dat geweld of narigheid in films me tegenstaat, in tegendeel. Black creëert echter door zijn keuzes een uitzonderlijk gebrek aan engagement bij mij als kijker.

Of de film geweld en bendecultuur verheerlijkt, zoals door sommigen is aangekaart, weet ik niet zeker. Ik denk niet bewust. Maar de manier hoe geweld en verkrachting gefilmd worden lijkt inderdaad meer gericht op het spektakel ervan, dan tonen hoe ziek en gruwelijk het is. Een teder moment van moeder die daarna dochter troost onder de douche, valt daardoor vervolgens weer deels in het niet. In Ron Howards A Beautiful Mind zit een scène waarin de wiskundige John Nash zich inbeeldt wat er gebeurt als ze met een groep jongens allemaal hetzelfde blondje zouden versieren. De conflicterende bedoelingen lopen op elkaar stuk, en je ziet de karakters voor je ogen verdampen als sneeuw voor de zon. Het bleek een vergeefse hoop dat zulks ook met de karakters in deze film zou gebeuren. Poef. Weg.

Waar het klassieke verhaal van de onmogelijke, gevaarlijke liefde van zichzelf genoeg drama herbergt, en de criminele bendecultuur zich uitstekend loont voor een goed, interessant drama (het oneindig veel betere Cidade de Deus werd al even genoemd, maar La Haine zou je ook kunnen noemen), blijft daar in Black weinig tot niets van over. De pogingen tot nuance of context zijn belabberd op zijn best, en dat de basis van de film een jeugdboek is, zou nooit een excuus mogen zijn voor een gebrek aan diepgang of nuance. Jongeren die oud genoeg zijn om dit te lezen, zijn ook in staat om meer diepgang te verwerken dan wat hier geboden wordt. Toen het einde zich aandiende was ik blij dat het voorbij was.

Dat het voorspelbaar is, is één ding. Maar wanneer je als kijker met een behoorlijk gelaten desinteresse toekijkt hoe twee jongeren hun laatste adem uitblazen, dan is er toch ergens onderweg iets misgegaan.

2*

Ik dank u voor uw inzicht.

Oppervlakkig en voorspelbaar en daardoor niet boeiend.

Heftig John Milton. Toch benieuwd naar aanleiding van de vele nieuwsberichten eromheen.

Maar als je hem ziet, ben ik benieuwd wat je vindt! Misschien ben ik wel te streng. But I don't think so...

Het beoogde doel om de harde realiteit van jeugdbendes uit te beelden kwam voor mij niet echt geslaagd over. Het Romeo & Juliet achtige liefdesverhaal en de stereotypen(waar dienstbaar gebruik van wordt gemaakt) zijn hier zeker debet aan. De Brusselse straten zijn wel sterk grauw en duister neergezet en doen niet onder voor de Amerikaanse "probleemwijken", maar verder bevat het scenario te weinig stof om het te laten slagen.

Een bruut en gewelddadig drama: een (g)rauw, confronterend en niet terughoudend of onverbloemd portret van de schaduwzijde van de multiculturele samenleving in Brussel (Molenbeek). Ingebouwd/daarin verweven werd een tragische en onmogelijke liefdesverhouding tussen twee leden van rivaliserende Marokkaanse en Afrikaanse jeugdbendes (ik vermoed gepikt van West Side Story). Schokkend en onthutsend was de totale respectloosheid en het neerbuigende gedrag richting vrouwen, inclusief groepsverkrachtingen, met als saillant detail dat de verkrachting van een zwart meisje open en bloot in beeld kwam, terwijl dat van het Marokkaanse meisje angstvallig geheel buiten beeld gehouden werd (dat kan geen toeval zijn; waarschijnlijk waren de makers bang voor represailles uit bepaalde hoek). De acteerprestaties waren geweldig, de cameravoering was onberispelijk en de soundtrack toepasselijk.

Het is maar te hopen dat de beide regisseurs het allemaal sterk uitvergroot/te dik aangezet hebben.

Een meerwaarde voor de Belgische cinema.

Het is niet mijn favoriet soort film, het haantjesgedrag is soms wat moeilijk te verteren en het bendegedrag is ook niet iets wat mij geweldig goed ligt. Maar binnen het genre staan Arbi en Fallah best hun mannetje.

Wel enorm blij dat het geen blanke regisseurs zijn, want dan was van deze film geen spaander heel gebleven. Dat de film verder geen afspiegeling is van een grotere realiteit mag hopelijk ook wel duidelijk zijn, daarvoor is het toch gewoon te duidelijk een genrefilm geworden. Binnen die context is Black gewoon een zeer kundige film.

Misschien wordt er iets te vaak de makkelijke weg genomen en had de film net iets gedurfder gemogen, maar de zware momenten hebben genoeg gewicht, de personages zijn voldoende ontwikkeld en het acteerwerk verdient ook wel een pluimpje. Visueel ziet het er goed uit, soundtrack wordt sterk aangewend en de film werkt gewoon goed. Het is niet bijster origineel of verrassend, gewoon sterk uitgewerkt. Zoals het een goede genrefilm betaamt.

Beter dan ik verwacht had. Arbi en Fallah brengen iets wat voorheen niet echt in België te zien was en doen dat op een meer dan verdienstelijke manier. De film behoort niet tot m'n favorieten, maar hun volgende pik ik wel weer mee denk ik, of ze moesten Koen de Bouw in de hoofdrol casten.

3.5*

Geen slechte film, maar ik had al vrij snel het idee dat ik naar een educatieve film zat te kijken (sluit je niet aan bij een jeugdbende, dat loopt niet goed af) en al helemaal niet het idee dat geweld hier verheerlijkt wordt.

gauke schreef:

Dat is inderdaad geen toeval, het zwarte meisje is de hoofdpersoon.

Rauwe harde en zeer kille film zonder hoop of vertrouwen....

Sterke film toch deze. Black boeit van begin tot einde. Harde misdaaddrama film van hoog niveau je zou soms vergeten dat het een belgische film is. Na de voor mij toch tegengevallen film image van Adil en Bilall hebben ze deze keer toch raak geschoten. Echt een rauwe film over straatbendes in brussel. Met een liefdesverhaal Inverwerkt. cast deed het ook zeer goed.Camerawerk en muziek waren ook zeer goed en paste perfect. De belgische cinema blijft vooruit gaan.Ik ben al benieuwd naar een volgende film van hen. Krijgt van mij een dikke 8/10

Visueel niet verkeerd en ook de soundtrack doet zijn werk indien nodig. Het kijkt ook allemaal wel aardig weg, maar verder is dit de zoveelste ondermaatse, sociaal-geëngageerde huilie huilie film. Open deuren worden ingetrapt alsof het niets is en de meeste stereotypes zijn ook van de partij. Het einde was voorts lachwekkend in al zijn potsierlijkheid. Sluit me verder aan bij John Milton's recensie. 2*.

Niets nieuws misschien en absoluut vol clichés en standaard personages en duidelijk vooral gericht op jongeren, maar toch leuk dat zo'n soort film in België gemaakt kan worden. En het is ook gewoon een goed gemaakte film voor wat het wil zijn, die ook indruk maakt als je al meer van dit soort films hebt gezien. Gewelddadig en deprimerend en een prachtig geschoten Brussel. Ook de soundtrack is echt sterk. Al vond ik die Back to Black-cover wel een beetje een misser. Sowieso al niet de meest subtiele keuze misschien.

De cast is erg overtuigend, vooral Martha Canga Antonio moet toch nog serieus aan de bak en doet dat zeer indrukwekkend voor een actrice zonder enige ervaring. Wel een wat karige finale overigens. Er wordt zo aardig naar opgebouwd en dan eindigt het zo waanzinnig voorspelbaar en cliché. Vond het trouwens wel best opvallend dat de Congolese bende een stuk gevaarlijker en onsympathieker overkwam dan de Marokkaanse, die toch vooral een wat hechtere vriendengroep van kruimeldiefjes leek. Niet als enige zo te lezen. Al lijkt het me wat overdreven om meteen van kwade intenties uit te gaan. Opmerkelijk wat een eenvoudige misdaadfilm blijkbaar los kan maken bij mensen. 3.5*.

Sprekend voor mezelf, ik beticht ze niet van een kwade opzet, maar simplisme. En een schrijnend gebrek aan nuance

Goeie film over een onmogelijke relatie tussen een Afrikaans meisje en een Marokkaanse jongen.

Allebei lid van een bende en verliefd op elkaar.

We zien allerlei conflcten en problemen die er ontstaan tussen de 2 bendes.

Alles is vrij goed geacteerd en ook mooi uitgewerkt.

En Boenga Kan , mag moet zo'n commentaar geven?

Het Disney gehalte...ik ging over m'n nek! Meer kan ik niet zeggeen of heb weer PB !

Het is dan ook geen sociaal drama, wel een geromantiseerde misdaadfilm. Die behoeven ook niet zoveel nuance. Dit is gewoon meer Scarface dan Dardennes.

Hoezo, is dat dan niet fijn dat ik m'n les geleerd heb ? Ik volg de raad van lezertje: wat ik zelf rotzooi vind, daar schaam ik me voortaan voor om het weg te geven; ik heb me dan ook meteen uitgeschreven uit Het grote dvd-weggeef topic...

Op Bevrijdingsdag een andere nieuwe bewerking die ook (deels) losjes op Romeo en Julia gebaseerd is gezien, wederom eigentijds: het Kroatische Zvizdan (2015) (The High Sun). Deze plaatst de getroebleerde geliefden in drie verschillende verhalen rond de Balkan oorlog. Ik vond die zoveel beter.

Trailer ziet er niet slecht uit, maar lijkt wel in een veel "bravere" arthouse mal te vallen. Denk dat er voor beiden een duidelijk (verschillend) publiek is, maar waarbij Black zelfs de minder evidente film is. Betekent uiteraard niet dat je het goed moet vinden