The Revenant (2015)

Harde film die zeker in een bioscoop flink binnenkomt.
De scene met de beeraanval is fantastisch, visueel ontzettend sterk en zo geacteerd dat je het bijna voelt.

Niet te vergeten is de openingsscene ook meesterlijk in elkaar gezet, je zit meteen rechtop.

DiCaprio is geweldig in zijn rol, maar Hardy doet hier absoluut niet aan onder.

Puntje van kritiek; langdradig (midden) & had prima iets korter gemogen zonder dat het de film minder goed had gemaakt.

De openingsscène is zo sterk, doet me erg denken aan het het tracking shot in True detective S01E04 en het is net zo'n sterke opening als Outlaw King. Prachtig!

Een naar mijn mening zwaar overgewaardeerde film die nergens pakkend werd. Nu ben ik ook al niet zo'n fan van Leonardo en waarom dat is werd me in deze film ook wel weer duidelijk.

Tja waarom je dan toch aan zo'n film begint? Op zich spreken soortgelijke films mij wel vaak aan maar ik kreeg bij deze film niet echt een feeling ofzo.

Vandaag voor de derde keer bekeken op netflix en opnieuw genoten.

Dicaprio is zoals altijd meesterlijk maar in dit film is Hardy net zo goed.

Ik vind alles aan dit film perfect: Acteurs, openingsscène, natuur, beer aanval, emoties, wraak, ranzige scene's, spannende achtervolgingen maar ook het einde is super strak

Jammer dat ik mijn stem niet meer kan verhogen.

Mensen die dit film nog niet hebben gezien, dikke dikke aanrader!

Bestaan die dan? Dit is een van de zeldzame écht unieke filmervaringen die ik heb gehad.

Als je het maar breed genoeg wil opvatten zijn er genoeg films en series te bedenken.

Ik kan me trouwens best voorstellen dat er mensen zijn die dit een goede film vonden maar ik vond hem persoonlijk net wat wat te saai.

En zoals gezegt vind ik Leonardo niet zo'n al te beste acteur dus dat helpt dan ook niet echt mee om een positieve beoordeling tot stand te brengen.

Ben ook benieuwd naar voorbeelden. Ook als ik het breed trek, kom ik er niet zo 1,2,3 op. Het camerawerk van Lubezki is sowieso uniek.

Braveheart, apocalypto, dances with wolves en als ik het nog breder wil pakken zeg ik rambo first blood maar dan verklaar je me mischien nog voor gek ook. Het is maar net hoe breed je het allemaal wil zien:

Its like a finger pointing away to the moon. Dont concentrate on the finger or you will miss all that heavenly glory

Huh maar die zijn toch compleet andere filmstijl en plotverloop. Enige overeenkomst is mannen in berenvellen.

Ja, dan heeft Scarface nog meer overeenkomsten. Man met litteken.

Ik kom eerder uit bij Death Hunt, The great white silence, maar dan pak ik m ook al breed op overlevingstochten in de sneeuw.

Het gaat om het algemene sfeertje. Ik bedoel wat moet ik dan voor film opnoemen? Dan zou ik dus al een exacte copie moeten gaan opnoemen

Nu niet terugkrabbelen hè. Namen willen we, om vervolgens te kunnen zeggen dat de vergelijkingen geen hout snijden.

Edit: Ik zie nu pas dat je al namen hebt genoemd. Die overigens natuurlijk ook écht geen hout snijden. Nog geen splintertje.

Ik heb toch namen genoemt. Dat jullie dat vervolgens geen goede vergelijkingen vinden kan ik weinig aandoen.

Jij/jullie vinden deze film dus een bijzonder origineel concept hebben???

Ik denk eerder dat jullie het algemene sfeertje mooi vinden. Dat had ik op voorhand ook gedacht en gehoopt maar dat viel voor mij persoonlijk dan toch wat tegen helaas.

Ligt eraan wat je onder 'concept' verstaat. Ik had het over de unieke filmervaring. Sfeer is voor mij sowieso vele malen belangrijker dan plot, en bij deze film al helemaal.

Ik bedoel ermee te zeggen of je het verhaal bijster origineel vind? Dat vind ik namelijk niet heel bijzonder. Dus dan zoek je het inderdaad voornamelijk in een bepaald sfeertje. Dat sfeertje proef ik dan bv ook in mijn eerder genoemde films maar daar is het naar mijn mening beter uitgewerkt.

Zelfde soort sfeertje heb ik bv ook in de mini serie into the west geproefd.

Verder kijk ik graag series zoals Vikings en the last kingdom. Heeft er uiteraard al wel weer minder van weg maar zit ook een bepaald sfeertje in die ik graag voel.

Ik typte een heel verhaal, maar toen was alles weer weg. Niet de eerste keer helaas op deze site.

Join the club haha (we kunnen het mischien de schuld geven aan de regio waarin we ons bevinden want als jij daadwerkelijk in Zwolle woont dan wonen we wel verdacht dicht bij elkaar in de buurt)

Qua sfeer kreeg ik een Sergio Leone in m'n hoofd, maar ja geen kerels in berenvellen...

Ik typ langere teksten al standaard in Word. Tipje?

Deze heeft er wel veel van weg.

Kjærlighetens Kjøtere (1995)

Goed, maar niet geweldig. Het filmwerk was geweldig, maar het spiritualisme dat er uit sprak was wat clichématig. Ik bedoel: visioenen van overleden gezinsleden, dat is wel vaker voorgekomen . Op dat gebied haalt hij het niet bij Malick’s The thin red line, hoewel het geloof ik dezelfde cameraman is.
En hoewel het allemaal erg realistisch lijkt is er behoorlijk wat suspension of disbelief nodig. Na de val met zijn paard van de klif werd wel ongeloofwaardigheid op ongeloofwaardigheid gestapeld. Ook al zag het er realistisch uit. Ook is het moeilijk om geen vraagtekens te stellen bij de geloofwaardigheid van de karakters. Vrijwel iedereen is vijandig, is alleen dader of slachtoffer. En als ik het me goed herinner is er maar één humoristisch moment in de film: het happen naar sneeuwvlokken. Dus wie doet in zo’n wereld zo verschrikkelijk zijn best om te overleven?
Een tweede keer kijken... dat weet ik niet. Ongeloofwaardigheid en gore versus filmwerk. Hm.

He's afraid. He knows how far I came to find him

The Revenant: de film waar Leonardo DiCaprio een Oscar voor kreeg maar die ik me vooral herinner als de film waar de tendens rond hing dat het eigenlijk een goedmakertje was omdat hij de vorige 5 keren zijn nominatie niet had kunnen verzilveren. Het is nooit een goed teken wanneer je je nog zoiets voor de geest kunt halen bij een prijs en dus werd het dan eindelijk eens tijd om voor dit hersenspinsel van Alejandro G. Iñárritu te gaan zitten. Babel was niet zo interessant, Birdman was dat wel en The Revenant?

Dat is blijkbaar de slechtste film van de drie. Iñárritu neemt ruimschoots de tijd om het (blijkbaar op echte feiten gebaseerde) verhaal van Hugh Glass te vertellen en weet daardoor zijn film pas te beëindigen na zo'n 2 uur en een half. Wat eigenlijk pakweg een halfuur tot een uur teveel is, want wat is dit toch een erg taaie zit geworden. Oké, visueel ziet het er bij vlagen prachtig uit (al moet ik bekennen dat ik meer had verwacht van de fameuze grizzly attack en die scène met Glass en het karkas van het paard is al helemaal overroepen) maar an sich is dit echt niets meer dan een simpel wraakverhaal. Een plotlijn die we al talloze keren eerder hebben gezien en hoewel zo'n achtervolging op zich nog interessant kan zijn, is de de toevoeging van allerlei mystiek gewoon een brug te ver. Die visioenen van de vrouw van Glass halen je compleet uit de film en dan nog maar te zwijgen over het gebrek aan realisme. Misschien dat ik met de verkeerde verwachtingen/ideeën aan The Revenant ben begonnen maar ik verwachtte echt een soort van Into the Wild te krijgen, maar realistisch kun je dit niet noemen. Die scène waar Glass met paard en al van die klif duikt.. Op zich niets mis mee aangezien The Crow bijvoorbeeld tot één van mijn favoriete films hoort, maar die trok dan wel voluit die kaart.

Iñárritu probeert wel wat, maar weet echter nooit een goede balans te hanteren. Gelukkig is er dan nog een sterke cast om dit naar een hoger niveau te tillen. Dat DiCaprio net voor deze film zijn grote prijs moet krijgen, is inderdaad een jammerlijk voorval aangezien hij indrukwekkendere rollen heeft gespeeld. Dat neemt echter niet weg dat hij erg diep gaat voor de rol van Glass en een aantal geweldige momenten op zijn naam schrijft, persoonlijk vond ik vooral de sneeuw-hap scène het meest gelukt. Het is echter Tom Hardy die het meeste lof verdient. Bijna onherkenbaar als John Fitzgerald en het was pas met de aftiteling dat ik echt 100% zeker was dat hij het was. Het zijn die twee mannen die eigenlijk The Revenant nog ietwat draaglijk maken, al moet ik toegeven dat ik ook nog wel gecharmeerd was door Will Poulter als de jonge Bridger.

Neen, een goede wraakfilm moet echt niet 2.5 uur duren. Hoe mooi je het ook wilt filmen (en eerlijk gezegd lukt dat ook niet altijd even goed aangezien zo'n openingsscène als die op het slagveld gewoon geforceerd gekunsteld overkomt), het is gewoon veel te lang. Al dat gezwets met spiritualisme, die lang uitgesponnen aanloop naar de confrontatie, ... DiCaprio en Hardy houden het nog een beetje draaglijk, maar met gemak één van de meest overgewaardeerde films van de afgelopen 10 jaar.

2*

Een "wraakfilm" met zoveel lagen en diepgang zou veel en veel langer moeten duren dan een schrale 2,5 uur. En dan, de geluidstapijten van Ryuichi Sakamoto tillen 't geheel sowieso naar hogere sferen. De mens en zijn moeilijk te vatten verhouding tot de/zijn natuur, de aardse dood als drempel naar een nieuw begin, poten in vette kouwe klei tegenover intens verlangen naar verlossing en troost, de ziel die alles verbindt, et cetera, enzovoorts: kortom pure barok in de 21e eeuw gegoten in een rauw Wild West verhaal. Dit is een cinematografische beleving waar woorden tekortschieten. Wat kan de fijnproever nog meer wensen?

Ik had hele hoge verwachtingen, mede daardoor misschien dat hij mij ietsjes tegenviel. Setting top, acteerwerk top en ik bleef in het verhaal zitten. Was best een lange zit. Had het wauw effect verwacht, helemaal met het hoge cijfer op deze site, dit effect kwam niet.

Jouw cijfer is althans hoger dan het gemiddelde op deze site.

Begin en eind gezien en niks gemist

Saai !! En onwerkelijk

Jammer

Dat je een 0,5* geeft terwijl je alleen het begin en eind van een film van een film gezien hebt, dat is jammer.

Geen reclame voor ons Jeroenen.

Andermaal gezien en voor het gemak de dvd uit de kast gepakt om verlost te zijn van reclames.

De toon, de rauwheid, de cinematografie, er zitten echt kunstzinnige plaatjes tussen met tegenlicht en veel contrast zoals wanneer hij uit het karkas van het paard kruipt of wanneer de mannen met de fakkels door de roodgekleurde mist zoeken naar de 'onbekende', de uitgestrektheid, de prachtige en overdonderende natuur die maar weer eens benadruk hoe klein wij als mensen zijn...

Tja, er valt wat te zeggen over het opmerkelijke herstel van Glass, maar het is ook niet dat dit vanzelf komt. Tot de helpende hand van de indiaan gaat het nog niet bepaald goed met hem. Het moet overigens wel een feit zijn dat mensen uit die tijd een ijzeren gestel hadden gezien de constante kou en bare omstandigheden waarin ze leefden en werkten. Nu denk ik dat 'natuurlijke selectie' al stevig aan de boom had geschud en de in beeld gebrachte mannen gewoon sterk zijn in die zin. Geen vaccinatie, geen steriele spullen of eten dat goed bereid is, om nog maar te zwijgen van griep, de mazzelen, bof en weet wat voor andere ziekten. Of je was beresterk en praktisch immuun, of je werd het, of je lag al onder de grond 'pushing up daisy's'. Nu moet ook gezegd worden dat er rond Glass allerlei mythes en verhalen gaan en de 'echte' waarheid wel anders zal liggen. Ik heb het boek overigens gelezen van Michael Punke die als bron vermeld wordt en ik kan zeggen dat het boek niet precies gevolgd wordt. Zo vind Glass Fitzgerald wel maar neemt geen wraak. Fitz is inmiddels in het leger en Glass wordt als waarschuwing in de bak gegooid dat hij Fitz met rust moet laten. Fitz wordt uiteindelijk intern gestraft door het leger voor zijn wandaad, maar meer dan een tik op de pols zal het niet geweest zijn.

Maar terug naar de film, prachtig in beeld gebrachte overlevingstocht van verschillende mannen. Mooi script dat in die zin op het einde de feiten niet volgt maar wel boeit en rond is. Werkelijk adembenemend mooi gevecht met de indianen in het begin waar een paar hele mooie lange takes in zitten waarbij de camera ronddraait en van de ene naar de andere springt. Mooi gemaakt. Tevens briljant gevecht met die beer, ziet er bijzonder overtuigend uit en kan me amper voorstellen dat dit nep was. Alweer erg mooi gemaakt. Goed geacteerd door LDC maar ook zeker door Hardy, de man you love to hate. Overigens ook prima rol van Gleeson, weer eens wat anders dan de nerd uit Ex machina en Poulter overtuigd ook meer dan goed. Ik persoonlijk vind de mystieke beelden ook erg mooi, de trippende dromen waarin zij vrouw verschijnt, hij zijn zoon ziet en voor een grote stapel schedels staat, dit in combinatie met een erg aparte soundtrack die je zowel prikkelt als overdonderd.

IJzer sterke film, overdonderende visuele ervaring. Heerlijk ik hou van dit soort films.

beklijvend en intensief dankzij het subjectieve camera standpunt nl dicht op de schouders van personages, we krijgen geen totaal beeld, dus weten we niet wat er op ons afkomt, net als de personages, verwarrend en desoriënterend dus een identificatie – waw , wat een magistrale film, wat een kijkervaring, dit moet een 5 sterren film zijn : de overlevingstocht van een man gevoed door wraak, spiritueel gebracht. Maar dan ... Die nacht woelde ik in mijn bed en had een droom over besneeuwde landschappen. 's Morgens keek ik mijn oordeel nog even na en noteerde : mooie fotografie maar voegt het iets toe aan het thema ? De film vond ik ietsie pietse minder. Maar goed. De volgende nacht woelde ik opnieuw in mijn bed en droomde over indianen. 's Morgens dacht ik : wat een spannende film maar was het ook iets meer ? De film werd weer ietsie pietsie minder. Toch nog goed. De derde nacht en deze keer had ik een visioen van een overleden familielid. 's Morgens dacht ik : het is een aanvulling op de film maar is er een meerwaarde ? Toen waren er nog 3.5 sterren. Knap gemaakte onderhoudende film met uitstekend camerawerk, fotografie, score en dramatiek maar inhoudelijk weinig vlees aan de botten. Trouwens, die omschrijving van Lavrot 'Pure Barok' vind ik zeer toepasselijk.

Nou, ik heb zelden een slechtere beschrijving van een film gezien als deze. Een betere beschrijving zou zijn:

De avonturiër Glass moet, nadat zijn groep door indianen is aangevallen, samen met zijn bastaardzoon vluchten. Als hij daarna, na een gevecht met een beer, dodelijk gewond raakt en voor zijn makkers een blok aan het been vormt, wordt hij, nadat zijn zoon is vermoord, voor dood achtergelaten. Om aan de dood en de indianen te ontsnappen, en de dader van de moord op zijn zoon te pakken te krijgen, grijpt Glass al zijn krachten bijeen. Zodoende probeert hij zich, ondanks de koude, erbarmelijke omstandigheden in wildernis, een weg terug naar het basiskamp te banen.

Oké, voor zover de beschrijving. Toen ik deze film, die ik in 4K bij Zavvi had gekocht, opzette, was deze tot mijn stomme verbazing toch voorzien van Nederlandse ondertiteling. Dit terwijl overal stond vermeld dat deze versie alleen van Engelse SDH-ondertiteling was voorzien. Wel zo handig, aangezien er regelmatig 'Indiaans' wordt gepraat. En ik moet zeggen, het was een hele toer om de film uit te kijken. Tijdens zijn overlevingstocht wordt er weinig gepraat en spreken de beelden voor zich. Toch heb ik mij geen moment verveeld. En vond ik de film na afloop zo goed dat ik hem een dik verdiende 5-sterren waardering geef.