Z for Zachariah (2015)

De veelbelovende start werd tenietgedaan bij de komst van een derde persoon waardoor de film ontaardde in een pretentieuze, maar o zo zwaarwichtige, moeizame, vervelend flauwe thriller, waarin onderlinge jaloezie de belangrijke drijfveer was. En er werd wat af gediscussieerd en enige humor was ver te zoeken. Voor mij lag het accent op het dilemma tussen een religieus aangelegd meisje en een wetenschapper: de wisselwerking tussen beiden was geladen met seksuele spanning. De opnames van de vallei waren prachtig.

Fraaie beelden, inderdaad. Maar wàt een muffe bedoening.

Een, ergens, fascinerend uitgangspunt zwalkt gaandeweg richting Drie Overlevenden op de Prairie, teneinde in obligaat gezanik te verzanden.

Het idee blijft echter interessant; groter de deceptie als Z for Zacharia ook nog eens als een nachtkaars dooft.

De omgeving is erg mooi maar de film slaapverwekkend saai.

Niet echt een sci-fi zoals ik had verwacht, het is juist back 2 basic, en voor een thriller is het eigenlijk niet spannend genoeg. Toch vond ik het geen onaardige film. Het gaat allemaal wat traag maar ik vond dat eigenlijk niet zo storend bij deze film. Het idee is leuk en de spanning tussen de mannen wordt tot een minimum beperkt zodat je geen eindeloze strijd te zien krijgt, ik vond dat wel prettig eigenlijk. Het einde laat je met enkele vragen achter maar ook dat vond ik niet erg, je kan het interpreteren zoals je zelf wil. Er hangt een lekkere kalme sfeer en er wordt ook prima gespeeld. Helemaal niet onaardig dus maar verwacht geen sci-fi met allerlei futuristische snufjes of een spannende thriller waarbij je op het puntje van je stoel zit.

Redelijk sterke speelfilm. Zeker geen thriller of futuristische sci fi. De film kabbelt rustig voort, maar blijft je aandacht vasthouden. Zobel werkt het verhaal mooi uit met fraaie beelden en wordt goed geholpen door het prima acteerwerk van de drie hoofdrolspelers. Het lukt Zobel je bij een niet spannende film, toch een bepaalde spanning te laten voelen. Mooie melancholische soundtrack. 3.5

Borefest.

Weer een film waar de aarde is getroffen door een hoop narigheid waardoor de meeste mensen op aarde niet meer leven. Niet gek dat dit de regisseur is van Compliance. Nogal een suffige film. Er gebeurt amper wat, en de love triangle mist alle sexuele spanning. De cast is ook net wat te Hollywood om daar wat meer mee te doen. Niet dat het per se allemaal naakt en full frontal moet. Maar hier is het wel erg kuis. Leek me toch de bedoeling om tussen de twee heren en de vrouw wat sexuele spanning te voelen is. Helaas was dit totaal niet het geval.

Vond het visueel ook saai. Met een Arri Alexa en Nieuw Zeeland als locatie kan ik ook wel aardige plaatjes schieten. Maar mij raken of verassen deed het nergens.

1.5*

Film met een sterke opbouw en een teleurstellend verloop. Geen science fiction.

Met name de introductie is sterk. Spannend en boeiend. Twee mensen die elkaar vinden in een intrigerende situatie. Veroordeeld tot elkaar. En dan? Wat gaat er gebeuren? Tja, dan komt helaas de derde persoon opdagen.

Vervolgens gaat de film over in een ordinaire fantasieloze thriller. Weg spanning! Weg fascinatie!

Het resterende deel van de film bestaat uit inspiratieloos slap gedoe. Niet opwindend.

De sci-fi speelt in de gehele film een onbelangrijke rol. Het sci-fi aspect is slechts een excuus om de personages bij elkaar te brengen. Jammer dat de film wel als zodanig wordt geafficheerd. Misleidend.

Het acteerwerk is routineus. Pine wekte zelfs mijn ergernis op. Vervelende acteur.

Bescheiden, rustig verteld en sfeervol opgebouwd relatiedrama, over twee mensen die na een wereldwijde ramp noodgedwongen samen moeten zien te overleven. Wanneer een derde persoon zijn intrede doet ontstaat een gevaarlijke driehoeksverhouding. De nadruk ligt hier duidelijk niet op het science fiction-aspect van het hele gebeuren, maar storend is dat niet. De personages zijn sympathiek genoeg om de tekortkomingen van het script door de vingers te zien en er wordt unaniem sterk spel geleverd.

Aardige film maar bijzonder langdradig de laatste 3 kwartier. In het begin word best spanning opgebouwd maar zakte af tot een soort van euh.. soap. Ook hoefde dat gelovige aspect voor mij niet. Margot Robbie is wel aangenaam om te zien.

Deze film is bijna geen SF laat staan een thriller! Nee, het sci-fi aspect is alleen maar een excuus om de personages bij elkaar te brengen.Het verhaal komt niet verder als: wat als je de laatste vrouw en man op aarde ben? Op zich was het misschien nog een aardig gegeven. Alleen blijft het geheel ondergeschikt aan de verschrikkelijke driehoeksverhouding die er later ontstaat! Het is niets meer of minder dan zo`n tenenkrommende bouquet-reeks film. Waarom geef ik dan toch nog twee sterren? Ten eerste voor de locatie, de vallei en hoe die werd gefilmd waren prachtig! En dan waren er nog de acteurs Margot Robbie en Chiwetel Ejiofor.Hun spel was echt klasse! De spanningen tussen hen waren goed te voelen! Chris Pine was een veel mindere keuze! Dit kan ook zijn omdat hij in de laatste StarTreks speelde

Uitermate sterk drama die vooral door de acteerprestaties van Robbie en Ejiofor het kijken meer dan waard.

Vond het meer dan een plausibel verhaal en het einde laat je op een positieve manier twijfelen aan het daden van Ejiofor.

Mooi....

“It's about... rebuilding.

Maybe God... or your father... put this here for us.

So we can... we can start again.

Maybe that's why we're here... Just to start again.”

Het toekomstperspectief van onze geliefkoosde wereld ziet er niet rooskleurig uit, als je afgaat op de post-apocalyptische films die de laatste jaren de revue passeren. De eindeloze rij van rampscenario’s voorspellen niet veel goeds. “The Maze Runner”, “Divergent”, “Mad Max”, “Oblivion”, “The Hunger Games”, “Snowpiercer”, “Automata”, “How I live now”,”World War Z”, “The Well” … allen tonen ze een herstellende samenleving op de puinen van een voorafgaande rampspoed. Zo ook “Z for Zachariah”. Een echte verklaring over het gebeuren dat leidde tot een algemene uitroeiing van onze maatschappij, krijg je niet. Er wordt gewag gemaakt van radioactiviteit en opkomende misselijkheid door bezoedeld water, waaruit je kan afleiden dat er zich een nucleaire oorlog of ongeluk heeft voorgedaan in het verleden. Maar verder is het puur giswerk.

Aanvankelijk was het nog interessant. Een sober verhaal met centraal een overlevende in een vruchtbare vallei (een soort “Tuin van Eden” als het ware) dat op één of andere manier gespaard werd van de mondiale holocaust. Maar die soberheid vloeit langzamerhand over in saaiheid. De nadruk van het apocalyptische dat zich heeft voltrokken in de wereld wordt langzaamaan verlegt naar de complexe, apocalyptische gevoelswereld van enkele overlevende individuen. Een driehoeksverhouding waarbij heropbouw, godsdienst, rassenonderscheid en jaloezie de centrale thema’s vormen. Het feit dat het niet ondenkbaar is dat een wereldbevolking uitgeroeid werd door een catastrofe, wordt naar de achtergrond verdrongen en slechts minimaal terug opgerakeld. Wat blijft is een doorsnee maar toch gecompliceerd liefdesverhaal.

Ik kwam de volgende rake samenvatting ergens tegen : “Z for Zachariah is a sex movie with a science-fiction coating and barely any sex.”. Het kan moeiteloos bijgevoegd worden aan de lijst waarin films zoals “The Boy”, en “Manglehorn” in voorkomen. Tergend trage films. Wat blijft zijn de uiteindelijke acteerprestaties. Een voordeel (en tegelijkertijd een nadeel) is dat het aantal hoofdpersonages beperkt blijft. Margot Robbie als de vrome, achtergebleven boerendochter Ann Burden, die moeiteloos een tractor kan besturen om het land te bewerken maar anderzijds onhandig is als het gaat over intieme betrekkingen met iemand van het mannelijk geslacht. Margot Robbie is een ravissante verschijning zoals ook te zien was in “Focus”, “Suite Française”, “The wolf of Wall Street” en “About time”. Ondanks haar redelijk kneuterige en kwezelachtige look in deze film, valt die natuurlijke schoonheid toch nog altijd op. Ze krijgt gezelschap van Chiwetel “12 years a slave” Ejiofor als de wetenschapper John Loomis die van een gewisse dood gered wordt door Ann nadat hij een verkwikkende bad heeft genomen in een toxisch vijvertje. Het gezelschap wordt vervolledigd door Chris Pine die de niet onaardig uitziende mijnwerker Caleb speelt en de plannen van John om de planeet terug te bevolken danig dwarsboomt.

Deze film is gebaseerd op de gelijknamige novelle van Robert C. O’Brien uit 1974. Zelf heb ik deze niet gelezen, maar naar verluidt strookt de film niet echt met dit boek. Zo zou onder andere er geen sprake zijn van een derde persoon. Dit wetende, peins ik toch om dit boek links te laten liggen want zelfs drie personen kunnen er niet voor zorgen dat er een intrigerend, boeiend verhaal ontstaat. Laat staan met twee. “Z for Zachariah” is een sciencefiction zonder veel fictie, een erotisch geladen relaas zonder erotiek en een pseudo-emotioneel geladen verhaal. Ondanks de nucleaire ramp, was de chemie tussen de personages ver te zoeken.

2*

Sifi/thriller? Haha pas dit aub aan. Geen van beide zie ik namelijk terug in de film. Film heeft me overigens toch wel verrast. Goed concept en Margot Robbie speelt weer erg sterk. Er had alleen veel, maar dan ook veel meer ingezeten...

Dat sciencefiction zie ik nou ook niet zo in deze film. En wat een rot einde zeg!! De grootste reden dat ik deze film keek was omdat ik dacht naar een S/F te gaan kijken, wat dus niet het geval was imo.

Ik kan ook niet zeggen dat het een slechte film was want dat vond ik het ook niet, maar ik had er wat anders van verwacht.

Ik vond het een verrassend goede film. Er was voor mij een soort aparte spanning en ik voelde de jaloezie tussen de 2 mannelijke personages. Goede mix van mysterie drama romantiek en een klein beetje thriller

Post-apocalyptisch boeketreeksrommannetje.

Begon best aardig maar daar waar je verwacht dat de komst van de derde persoon de boel fijn opschudt sukkelt de film eigenlijk maar wat door. Leuk om Margot Robbie eens te zien in een minder opgedirkte rol.

Aardig, hoewel het verre van helemaal binnenkomt. Niet dat we per se alles over de ramp hoeven te weten, maar laat dan in ieder geval iets meer van de vertwijfeling of vragen van de personages zien, want nu lijkt het verhaal zich ook in verlaten bergvallei te kunnen hebben afgespeeld zonder wat voor ramp dan ook.

Ejiofor is natuurlijk de gene met veruit het meeste acteertalent en dat laat hij ook zien. De rest doet aardig mee maar zijn vrij inwisselbaar, al zou dat in het geval van Robbie natuurlijk zonde zijn. Toch slaagt de film redelijk om geloofwaardig te zijn in zijn hoofdthema, namelijk jaloezie.

3,0*

Dat sci-fi-labeltje mag van mij wel weer teruggeplaatst worden hoor; het genre is veel meer dan glimmende ruimteschepen en lichtzwaarden. Z For Zachariah heeft een uitgangspunt - bijna al het leven op aarde weggevaagd - waarvan de mogelijkheid niet wetenschappelijk is bewezen. Sci-fi, dus. En dat thrillerelement is ook zeker aanwezig, zij het onderhuids en ingetogen.

De vraag hoe goed deze sci-fi/thriller is, vind ik lastiger te beantwoorden. Slowburner of nachtkaars? Het hangt er ergens tussenin.

Het uitgangspunt is interessant en de spanning tussen Ann en John duidelijk voelbaar, wat voor een groot deel te danken is aan het uitstekende acteerwerk van de twee (en ik altijd maar denken dat Margot Robbie vooral een lege bimbo is). Maar ik sluit me bij gauke aan wat betreft de introductie van Caleb; vanaf dat moment wordt het saai en voorspelbaar.

Daarnaast begon het me gaandeweg te storen dat Z For Zachariah nergens echt stelling neemt. Een film hoeft zeker niet altijd een Boodschap met een hoofdletter B te verkondigen, maar het moet toch ook niet zo zijn dat je geheel gevoelloos de eindcredits over het scherm ziet rollen.

Vanwege het sterke acteerwerk, het fijne eerste halfuur, de mooie omgevingen en de prima muziek kom ik op een dikke voldoende uit, maar m'n hoge verwachtingen zijn niet ingelost.

Z for Zachariah

Deze film kan je eigenlijk in twee delen opsplitsen. Het eerste sfeervolle gedeelte met John en Ann die moeten zien te overleven in een wereld waarin de mensheid bijna is uitgestorven (daar ga ik in ieder geval van uit) is een aangename zit en alhoewel het tempo laag ligt, zat ik toch met plezier naar de film te kijken. De film is opgenomen in Nieuw Zeeland en de natuur en de omgeving zien en werkelijk schitterend uit.

Margot Robbie is geweldig en het is leuk om haar eens in een heel andere rol te zien dan die van lustobject. Ook Ejiofor is uitstekend en hij heeft een aangename chemie met Robbie. Ik was eigenlijk heel erg benieuwd hoe deze twee personen samen verder zouden gaan met hun leven maar dan is er de introductie van een derde persoon (Chris Pine) en lijkt het wel alsof alle lucht uit een ballon ontsnapt. Opeens wordt een sfeervol, apocalyptisch drama een inspiratieloos verhaal over een driehoeksverhouding. Eeuwig zonde want verder dan wat jaloerse blikken en steken onder water komt het niet en Robbie en Pine acteren alsof de ander knoflook op heeft zo gevoelloos is hun samenspel. Het einde kan ik nog wel waarderen om zijn ambiguïteit alhoewel het naar mijn mening iets te open wordt gelaten. Ik vind het echt jammer dat een film die zo veelbelovend begon eigenlijk als een nachtkaars uitgaat.

Op papier flinterdun verhaal, maar ik heb van begin tot eind geboeid zitten kijken. Verwacht niet zozeer een verslag over het einde van de wereld, maar meer een ingetogen liefdesverhaal. dat dit werkt ligt aan de charme van de slechts drie acteurs. Pine komt ergens halverwege de film opduiken en doet zijn ding, Ejiofor zijn dit soort rollen op het lijf geschreven, en Robbie is niet minder dan een openbaring hier. Naast een mooi koppie kan ze ook een goed stukje acteren, en is ze de drijvende kracht van Z for Zachariah.

Zwakte van de film zit in de vertelling over het einde der tijden, er zitten nogal wat plotgaten en gebrek aan logica in de gebeurtenissen die plaatsvinden, maar het is waarschijnljk de kracht van deze prent dat je je dit pas achteraf realiseert, en tijdens het kijken mee kan gaan in de sluimerende emotie.

Een goede drama/SF/thriller film...

Prima verhaal...

Prima acteerwerk...

Bekende acteur Chris Pine...

Mooi HD kwaliteit breedbeeld...

Prima achtergrond geluid

(Dolby Digital)...

Mooi landschap...

Gaap, wat een slaapverwekkende en saaie clichematige Drama / Thriller film was dit, waarbij je Thriller ook nog eens met een korreltje zout moet nemen en beter kunt vervangen door Romantiek, want er gebeurt werkelijks niets spannends in deze film of je moet de keuze van Ann Burden spannend vinden als ze min of meer moet kiezen uit de braadworst van de oudere zwarte wetenschapper John Loomis of de knakworst van de jonge witte overlevende Caleb. Daar deze film mede draait om geloof (vanwege de religieus opgevoede Ann) zal het me niet verbazen als deze film eerstdaags te zien is op de televisiezender "EO", waar hij ook goed zou thuis passen.

Dat deze film zo saai is komt mede ook (buiten dat er totaal niets spannends in gebeurt) omdat het verhaal maar draait om drie suffe personen, waarbij je in het begin kennis maakt met de onschuldige Ann die zichzelf met haar hond goed kan redden (vooral als de hond pindakaas krijgt ) in de verwoestende wereld door een nucleaire ramp (daar werd ook eigenlijk niets meegedaan), waarna ze kennis maakt met de zwaargewonde wetenschapper John, waarover ze zich ontfermd en waarbij ze ook gevoelens voor hem krijgt en daarna maakt ze ook nog eens kennis met de jonge overlevende Caleb, waarbij ze min of meer moet gaan kiezen voor John of Caleb, die elkaar wantrouwen qua bedoelingen en beiden willen ook graag het hart/gat veroveren van Ann. Kortom, behoorlijk clichématig. Je zou dan verwachten dat het verhaal uitloopt op een spannende confrontatie tussen beiden mannen, maar de film dooft eigenlijk alleen maar uit als een nachtkaars en je moet maar gissen naar het einde.

Visueel zagen de natuur opnames van de omgeving (o.a. de waterval die benodigd is om stroom op te weken) in Nieuw Zeeland waar het verhaal zich afspeelt er wel aardig uit, maar van de verwoestende wereld krijg je eigenlijk geen beelden te zien buiten een klein verlaten dorpje waar Ann steeds haar spullen en eten (schijnbaar ook niet bedorven of besmet) gaat halen. De cast bestaat maar uit drie personen en het zijn zeker niet de minste twee acteurs en actrice, maar helaas acteren ze in mijn ogen tenenkromend slecht en vooral muts Margot Robbie (in de rol van Ann) met haar geloof en haar keuze voor Loomis (gespeeld door Chiwetel Ejiofor) of Caleb (gespeeld door Chris Pine).

Omdat ik helaas niets beters voor handen had, heb ik deze Drama / Thriller film gisteravond maar gekeken op de televisiezender "Film 1". Maar deze flauwe, saaie en clichématige film had ik beter niet kunnen kijken, want ik heb me er weinig mee vermaakt (beter gezegd helemaal niet) en eigenlijk alleen maar aan geërgerd. Nee, dit soort films zijn niet echt weggelegd voor mij.

En als Loomis Caleb toch heeft laten neerstorten...is het dan plots een heel ander verhaal?

Sfeervol filmpje.

Een mooie locatie die stijvol in beeld wordt gebracht zorgt voor een idyllische setting die weinig spektakel nodig heeft. Het verhaal wordt voorzien van geringe context en maakt dit minder post apocalyptisch en meer off the grid living. Maar toch, het dorre radioactieve landschap ligt nooit ver uit zicht.. De driehoeksverhouding was misschien wat teveel van het goede en zorgt ervoor dat de film soms teveel op onderhuidse spanning komt te leunen. Daardoor helaas geen meesterwerk, maar wel eentje die meer verdient dan dit lage gemiddelde.

Wat een saaie film over 3 mensen die een ramp overleefd hebben. Wanneer er jaloezie in het spel komt wordt de film zo mogelijk nog saaier. Jammer met deze cast.

Redelijk. Vooral erg mooie sets en shots, acteerwerk ook vrij degelijk hoewel ik Robbie af en toe te Aussie vond klinken ipv Hill Billy. Het einde is wel goed gedaan: niet in your face maar als toeschouwer begrijp je toch goed wat er gebeurd is. Ik vond het niet saai omdat ik me kon inleven in de karakters en het probleem op zich boeiend vind: hoe te overleven met niets meer dan je eigen boerenverstand en wat je toevallig kunt vinden, omdat bijna niemand je kan helpen. Hoewel de film hier te weinig mee doet, er zijn wel heel weinig problemen in dat opzicht. En Ewijofor was wel heel erg handig en technisch, dat kwam iets te goed uit voor het plot. De driehoeksverhouding is interessanter door wat op het spel staat en biedt daardoor een veel heftiger dilemma. Maar al met al had het wel in 1 aflevering van The Outer Limits gekund of zo.

Zelden zo'n saaie film gezien. Onee had er nog 1 bekeken Buried.

En dan ook nog een waardeloos einde.

Nee helaas geen goed woord over voor deze film.

Platjes.

Z for Zachariah begint goed, al is dat natuurlijk niet moeilijk. De mensheid heeft klappen gekregen en het is even bekijken wat dat heeft opgeleverd en hoe daarmee omgegaan wordt.
Met de intrede van Loomis krijgt de film een Adam en Eva-sfeertje, maar er wordt allemaal veel te weinig mee gedaan. Religie wordt even aangesneden, om nadien eigenlijk vrij vaag te blijven sudderen.
Ook Caleb's komst doet weinig met het verhaal. Spanning brengt het niet. Het Adam en Eva-plotje wordt meer puberaal, dat wel, maar of dat een goede zaak is...

Zonde ook van de cast. Elk van deze acteurs kunnen met het juiste materiaal imponeren. Dat juiste materiaal is helaas niet voorhanden, in dit overwegend saai drama.

2,5

Een film/verhaal dat zo goed begint. Prachtige beelden van een vallei/landschap. Twee mensen die elkaar vinden in een apocalyptisch gegeven...beseffen dat ze samen verder moeten...het verhaal heeft meer niet nodig...En dan, een derde verschijnt...een man, Caleb... ...ja je raadt het al. Jaloezie, na ijver etc. Driehoeksverhouding, boeket reeks.. De film neemt een bedenkelijke wending en het is gaaaaap. Veel "'stills", kijken naar elkaar, geen woord praten...gaaaap..Weer de vallei en het schoons..gaaaap.. Hoe Caleb verdwenen is, is ook niet belangrijk (maar is wel duidelijk....)...Niks SF, niks thriller. Irritante muziek ook, theatraal , om het gemis aan echt drama in te vullen.

Het begint veelbelovend maar in de tweede helft kakt het behoorlijk in met een ouderwets 'gevecht' om de leuke dame. Op het laatst nog wel even de vraag hoe goed of kwaad John nou eigenlijk is. En een aardige verwijzing naar een echt goede film: Stalker.

Zobel.

Best een leuke regisseur eigenlijk. Mag soms wat strakker regisseren, maar weet ook met deze film wel in het juiste raakvlak te zitten. Net als in The Hunt neemt hij een uitgekauwd concept voor ogen en vult deze net wat origineler in. Z for Zachariah weet daar ook goed van te profiteren en dat is fijn om te zien.

We volgen drie acteurs die allemaal carrière hebben gemaakt, maar dit keer in een film die wat kleiner is opgezet. Hier geen grootse special effects te bekennen bijvoorbeeld, maar eerder een situatie die naarmate de film vordert complexer en spannender wordt. Dat tweede weet er nooit briljant uit te komen, maar de film kan dit mooi compenseren met wat sterke en boeiende rollen.

Visueel soms iets te kaal, maar de filters overtuigen en de editing is concreet genoeg. Dankzij genoeg gebeurtenissen en een tempo dat zichzelf ideaal onder de controle heeft is de film nooit een opgave te noemen. Ook fijn dat het een pad volgt waarin niet alles zal worden beantwoordt. Als je niet houdt van film waaraan je een eigen interpretatie moet geven (in dit geval het einde) dan zal Z for Zachariah een beetje flauw zijn, maar ik vond het juist werken.

Het is een boeiend geheel met een minder boeiend gegeven. Zobel weet zich best te redden. Ik hoop ook dat hij in de toekomst van concepten kan blijven snoepen die interessant kunnen zijn. Hij geeft er genoeg een eigen draai aan om ze staande te houden, dus ben benieuwd wat hij nog zal gaan brengen. Hopelijk alleen iets met wat minder controverse en gedoe.

Ik vond het wel een interessante film, maar het heeft echt niets met sci-fi te maken. Echt spannend wordt het ook nooit, en dat mistte ik wel een beetje, maar zo'n soort film is het gewoon niet.

Deze film is na The wolf of Wall Street, maar Margot lijkt echt beduidend jonger in deze film qua zowel looks als gedrag. Maar dat gedrag is natuurlijk gewoon het acteerwerk. Ze laat gewoon zien dat ze divers genoeg is qua acteerwerk en het blijft gewoon echt zo'n pracht dame, simpel zat.

Ik kon het aan de ene kant begrijpen dat John het rustig aan wilde doen met Ann, want natuurlijk gaat het zaken veranderen als je een relatie begint, maar aan de andere kant had ik zoiets van go for it. Daarnaast merkte ik niet echt perse chemistry tussen de twee.

Later dan de opmerking maken van "je moet gaan verkennen, het is goed." haar dus stimuleren om met Caleb iets te beginnen vond ik dan weer heel lomp. Later laat ie haar weten dat hij van haar houd, maar is later te dronken om maar iets te doen en dan besluit Ann dat ze maar met Caleb het bed in duikt. En daar is hij weer boos over.

Een hoop gezever. En dan het stuk dat Caleb uitglijdt maar hij wordt weer naar veiligheid gebracht en wederom weer uitglijdt is nogal flauw.

Begon interessant en het bleef eigenlijk boeiend totdat Caleb verscheen en dat gezeur een beetje begon.