Before We Go (2014)

Bijzondere film! Verdient meer kijkers

Fijn filmpje. Onze cap in een romantisch dramafilmpje, die hij zelf regisseert 3,5*

Wat een aangename verrassing. Ik ging hier zonder al te veel verwachting in en werd steeds meer de film ingezogen. De opbouw is intrigerend en je leert de hoofdpersonen steeds meer kennen; het verhaal ontvouwd zich per minuut. Dat zorgde er voor dat ik nieuwsgierig bleef uitkijken naar hoe het afliep. Het einde is bijzonder en gelukkig niet zo standaard als bij de meeste romcoms. Fijne verrassing en een verdiende 4.5* . Aanrader!

Oef, dit is wel heel overduidelijk een aftreksel van Before Sunrise. Je zou het haast plagiaat noemen. Qua niveau komt het alleen totaal niet in de buurt. De twee klikken niet, het voelt niet oprecht en spontaan en het ligt er allemaal veel te dik bovenop.

Ik ken de prima "Before" triologie natuurlijk ook, waarvan vooral het eerste deel erg sterk is.

Toch ben ik ook groot fan van deze film. Het verhaal is gewoon mooi en gevoelig uitgewerkt en de chemistry tussen de beide hoofdrolspelers is zeker wel aanwezig. Je voelt ook dat het onderlinge vertrouwen tussen die twee groeit, zonder dat het klef wordt. Het einde, altijd belangrijk in dit soort films, is realistisch en bevredigend. Zo goed als het einde van Lost In Translation is teveel gevraagd en bijna onmogelijk. Een vervolg, "Before We Go Again" is ongewenst, maar daarover mogen we wel fantaseren.

Inderdaad, zoals Before Sunrise, maar net even anders. Aangenaam verhaal. Er is sprake van een prettige chemistry tussen de hoofdrolspelers. Maar wat een onrustige cameravoering.

My funny valentine,
Sweet comic valentine...

Ik vind Chris Evans best een toffe gozer, maar het is wel heeul erg leentjebuur. Nou ja, in een oceaanzee van tig duizend, zo niet biljardmiljoen films kan dat natuurlijk toch ook niet anders.
De vergelijking met het veel betere Before Sunrise (of Moonlight, Sunset), is dus niet ver weg. Zelfs de titel met het woord Before, lijkt 'gestolen'.
Al is het natuurlijk niet helemaal hetzelfde en mist deze film van alles.
En toch zit er minstens één ademloos moment in.
Dat nummer, gezongen door Alice Eve's personage Carrie. Sorry, Brooke Dalton
Ik ken het origineel nog niet, maar die (dat) ga ik zeker eens luisteren, vérwacht ik.

3,5*, en dat halfje komt alleen serieus oprecht omdat dat gespoilerde moment me kippenvel gaf tot en met. Voor de rest wel leuk genoeg, maar het is geen hoogvliegende film.
Tevens, hoe stom ook, ik zie Chris nét iets liever als Captain America.

Warme film voor als je het even niet meer ziet zitten. Twee mensen die echt en oprecht belangstelling voor elkaar hebben en elkaar steunen op een cruciaal moment in hun beider leven. Empathie.. kom daar nog maar eens om. En hoewel je weet hoe het af zal/moet lopen, blijf je toch de hele film door hopen op iets anders.

Weet je, ik dacht mij te herinneren een positieve recensie gelezen te hebben over Before We Go, maar eerlijk gezegd vond ik er echt niks aan. Dit is een hele trage film. Er wordt heel veel gepraat en het voelt gewoon heel langzaam aan. De romantiek voelde ik niet echt en het verhaal kon mij ook niet dusdanig interesseren. Als je van trage films houdt, met veel gepraat in de nachtelijke straten van New York, dan is dit echt een film voor jou, helaas dus niet voor mij. Ik zie Chris Evans dan toch liever in Captain America: Civil War.