Song of the Sea (2014)

Stijgende lijn.

Visueel liet Moore al zien dat hij wat in z'n mars had. Kells was vooral visueel een boeiende film, dus was ik best benieuwd wat hij met z'n opvolger zou klaarspelen. Als film is het in ieder geval beter dan Kells, maar helemaal verkocht ben ik nog niet.

Visueel erg bijzonder. Prachtige achtergronden, vaak ook best abstract (en dan niet gewoon in de zin van vormloze kleurvlekjes) en met mooie effecten. Film deed me qua stijl (en misschien ook wel qua setting) soms wat denken aan Wind Waker (het Zelda spel), zeker wanneer de wind en golfjes als krulletjes werden getekend.

Wél storend vond ik het character design. Past niet bij de geweldige achtergronden en is iets te kinderachtig. Bij Saoirse werkte het nog wel, maar broer, vader en ook vooral hond zijn flauwe, soms wat lelijke figuurtjes. Ook jammer de povere dub, iets waar Kells ook al last van had. Deze film is opvallend beter wanneer er gezwegen wordt. De mooiste scenes zijn die waar beeld en muziek het tempo en toon van de film bepalen, jammer genoeg zijn die iets te zeldzaam. Muziek trouwens ook wel de moeite. Niet zo mooi als het poogde te zijn denk ik, maar absoluut fijn.

Verhaaltje is fantasierijk, het zonder emoties is alles beter anti-moraaltje is wat pusherig en zit de film een beetje in de weg, maar uiteindelijk blijft dat beperkt tot een aantal scenes. De legende is echter mooi en brengt voldoende bijzondere momenten met zich mee. Al moet ik toch toegeven dat ik af en toe ook wel wat Miyazaki flashbacks kreeg. Kleintjes en vanuit de verte, maar een beetje Ponyo (Saoirse onder de zee), Totoro (de trip over de vlakten) en Chihiro (de uilheks) zit er toch wel in. Maar het zijn eerder knipoogjes dan echt volwaardige verwijzingen.

Moore is op de goeie weg, alleen moet hij een betere dub cast zien te vinden en moet hij z'n character design wat bijschaven zodat z'n personages beter met de achtergronden en animatie samengaan. Maar verder zeker de moeite.

3.5*

Vreselijke tekeningen?

Zo zie je maar hoe het kan verkeren, ik vond Song of The Sea de meest schitterende animatie die ik in tijden heb gezien. De karakters zijn simpel maar de achtergronden waren zo prachtig dat ik me daar geen moment aan gestoord heb. Er wordt gewerkt met een hoge mate van abstractie die af en toe aan de werken van Miro doet denken, veel prachtige motieven en kleuren.

Daarnaast is Song of the Sea duidelijk niet de kinderachtige film waar ik voor vreesde, het is duidelijk geen Disney film. Jazeker, ook hier is moraal aanwezig, maar de makers weten het te brengen zonder het er overduidelijk in te willen rammen.

Een grote verrassing, waarvan ik verhoging niet uitsluit bij herziening.

Schitterend getekend (behalve de personages) en erg sfeervol sprookje. Het voorspelbare verhaaltje en de al te sterk aanwezige moraal stonden me wel wat tegen.

Eigenlijk niks voor mij, dit soort Keltische mythes, folklore of hoe je het ook wilt noemen. Daar komt ook van die typische muziek bij kijken en met deze titel kan het niet anders of er komt ergens een liedje aan te pas. Zaken die niet echt aan mij besteed zijn en dat speelt af en toe ook op, maar het lieflijke sfeertje en de animatie voeren de boventoon. Iers groen, zeeblauw en waterverf kleurtjes in rijk gedetailleerde werelden waar je ogen tekort komt met een avontuurtje dat soms een tikje doorzichtig is (de interactie tussen de twee kleintjes, Ben's watervrees, de moraal), maar geen bokkensprongen nodig heeft en een paar magische momentjes kent. Best mooi.

Eindelijk nog eens een animatiefilm die creatief durft te zijn. Het doet wat denken aan de oude Europese animatiefilms, maar dan met een frisse wind. Dat het ook uit Europa komt zal daar wel iets mee te maken hebben natuurlijk.. De film is mooi om te zien maar heeft ook een aangenaam verhaaltje. Weliswaar voor een deel op kindermaat en met een moraal achter, maar bij Song of the sea past dat wel en stoort het zeker niet.

Song of the sea lijkt in het begin wel een originele, maar weinig charismatische film te worden. Gaandeweg komt het besef dat de film blijft hangen en zie je de creativiteit. Ik hou ook wel van het sfeertje en de passende muziek. Een aangename verrassing. Hier wil ik meer van zien.

Heerlijke animatiefilm, ik kan niet anders zeggen.

De animatie is bijzonder. Heel anders dan van de bekendere films van de laatste jaren, met vooral erg mooie achtergronden. De personages en de verhaalopbouw was nog wel even wennen. Het eerste half uur was redelijk, maar meeslepend is het dan nog nergens. Vanaf dat moment komt Song of the Sea echter los en wist mij langzaam maar zeker mee te slepen in een mooi mythologisch verhaal, dat erg creatief en fantasierijk is.

De sfeer is geweldig, waarbij vooral de muziek van een ongekende meerwaarde is. Het laatste half uur is echt heel goed en het hernieuwde afscheid van de moeder, raakte me zelfs meer, dan ik van tevoren had kunnen vermoeden. De details zijn allemaal mooi uitgewerkt, waarbij de aftiteling er ook erg verzorgd uitziet en nog maar eens een keer dat prachtige nummer bevat.

Kortom erg goed dus. Mooie animatie, prachtige muziek en een heerlijk Keltisch sfeertje. Een echte aanrader, voor zowel jong en oud.

4,5*

In één woord: wauw! Wat is dit een sterke film zeg. Heel mooi geanimeerd en mysterieus verhaal ondersteund met prachtige muziek. Moest door de ontroerende sfeer zelf als volwassen kerel een traantje wegpinken.

Prachtige film! Ik ben dol op Ierse mythologie, die onlosmakelijk verbonden is met de landschappen. Dit komt in deze film ook duidelijk naar voren, elk shot lijkt haast een schilderij. En de muziek maakt het helemaal af.

Bij de opening credits was ik al verkocht trouwens, met het fragment uit The Stolen Child van W.B. Yeats, mijn favoriete dichter.

Aardige animatie met een leuk sprookjesverhaal. Enig mankement is wel dat de moraal er wel erg dik bovenop ligt, waardoor het verhaaltje wel voorspelbaar wordt. Een leuk tussendoortje, al vind ik de vele prijzen en nominaties ietwat overdreven. Ik vond het wel een beetje van Ghibli afgekeken. 3*

Deze eens meegebracht en vond het een prima animatiefilm. Niet zo'n afgelikte animaties als van Disney/Pixar, maar het had ook z'n charme.

Het verhaal was vermakelijk voor jong en oud.

'k vond het een goeie film en het bekijken waard.

Oogstrelende animatie en een prachtig folkloristisch sprookje met Keltische invloeden maken dit tot een zeer succesvolle productie. De handgetekende beelden zijn echt verbluffend mooi en ook de muziek draagt bij aan de fenomenale sfeer. Van dit soort pareltjes kan je niet anders dan genieten pur sang.

“My son, remember me in your stories and in your songs. Know that I will always love you, always.”

Originele en sterke animatiefilm. Niet alleen het verhaal is origineel, maar ook de animatie is net wat anders dan wat we tegenwoordig gewend zijn. Er waren wat momenten in de film dat het langdradig werd, en ik miste soms ook wat emotionele betrokkenheid met de personages. Maar dan komt er zo’n ijzersterke laatste scene tussen een moeder en haar gezin, die ze moet loslaten, en dan ben je dat zo weer vergeten.

Fraai gemaakte animatie. Sfeervol door zowel de animatiestijl als door de ondersteunende muziek. Het plot is degelijk, al kon ik er niet altijd even veel mee. De moraal ligt er ook wel wat dik bovenop. Met name op visueel gebied de moeite waard.

Wondermooie authentieke Ierse animatiefilm over het verhaal van de selkies waarbij zeehonden/mensen in elkaar kunnen transformeren. Erg sfeervol gebracht met de prachtige animaties en de uitstekende passende Ierse traditionele muziek. De film voelt aan als een sprookje over elfen, reuzen, heksen en zoveel meer.

Verder brengt de animatiefilm ook het belang bij van het vertellen van verhalen en sprookjes die de fantasie en creativiteit van kinderen aanscherpen. De film is meeslepend en boeiend om te volgen vanaf het begin tot het eind. Ook de personages zijn goed uitgewerkt en zijn bovenal kleurrijk.

Kijk ernaar uit om ook Moores eerste film The Secret of Kells eens te zien. Sterk!

Vuurtorenwachter Conor [Brendan Gleeson] verliest zijn echtgenote [Lisa Hannigan] bij de geboorte van dochter Saoirse [Lucy O’Connell]. Zijn zoon Ben [David Rawle] reageert zijn verbittering over de dood van zijn moeder af op zijn zusje. Wanneer Saoirse bijna verdrinkt besluit oma [Fionnula Flanagan] dat kinderen beter af zijn op het vaste land. Daar maken Ben en Saoirse kennis met drie Deenashees (een soort elfjes) die Saoirse beschouwen als hun grote verlosser. Uiterst ontroerend en fantasierijk vormgegeven mythologisch verhaal de kracht en waarde van herinneringen, met een schitterende soundtrack vol Ierse folkinvloeden. Behandeld zware thema’s op een manier die ook toegankelijk is voor jeugdige kijkers – zonder neerbuigend te worden.