Meningen

Viel vergeleken met 28 days later inderdaad een tikje tegen. Maar die film was zo verassend goed dat ik dat al wel verwacht had. Toch was dit een hele vermakelijke film.

Toen de hype rond Avatar begon en ik steeds meer te horen kreeg waar deze film over ging en vooral dat hij in 3D is waren mijn verwachtingen rond deze film niet hoog.

Het hele 3D verhaal wordt ik een beetje moe van (was dat niet hip in de jaren 80?) en een verhaal over een alternatieve wereld met blauwe wezentjes deed me nog het meest denken aan een van mijn favoriete kinderseries. Dankzij films als Lord of the Rings was het beetje interesse naar Fantasyfilms bij mij helemaal verdwenen.

Afijn, de positieve verhalen over deze film bleven aanhouden. Toen ik met iemand sprak die zei zelf ook helemaal niets aan de film dacht te vinden. Hij gaf ook toe dat het verhaal zo uitgekauwd als oud brood was, maar zei dat als ik deze film ooit ging zien, dan moest ik hem in 3D Imax zien. Dit omdat de 3D in deze film heel goed uitgewerkt zou zijn en ik de details op DVD zou missen.

Goed was ik toch wel een beetje nieuwsgierig.

Dus toen toch maar een kaartje gekocht en met zo'n dikke bril in de bios gedoken.

Het viel me meteen op dat de 3D in deze film heel goed werkte.

Waar bij My Bloody Valentine (2009) de 3D gewoon laagjes over elkaar was, vaak het beeld vaag werd en de kleuren verpest werden door de bril is Avatar juist het bewijs dat 3D wel kan... Mits een film hier speciaal voor gemaakt is.

De beelden waren helder, het 3D leek ook echt 3D ip.v. over elkaar geplakte laagjes beeld en de kleuren waren zoals ze bedoeld waren.

De beelden waren ook prachtig. De natuur en andere omgevingen op de planeet waren prachtig ontworpen en ook de wezens zagen er over het algemeen wel cool uit (een paar uitzonderingen daar gelaten).

Wat me wel stoorde aan de wildlife op de planeet was dat zo'n beetje elke brul uit het geluidsarchief van Jurassic Park leek te komen.

Een beetje raar alleen als je een wezen dat niet eens zo groot is de brul van de T-Rex hoort uitslaan of een paardachtig wezen klinkt als een velociraptor. Ik vraag me dan af of ze met zo'n budget niet gewoon zelf wat geluiden hadden kunnen maken.

Het verhaal viel nog wel mee. Natuurlijk was het al honderden keren eerder gedaan, maar het was in elk geval goed uitgewerkt en werd niet vervelend herkenbaar. Een mannetje en een vrouwtje die eigenlijk niet bij elkaar kunnen zijn wanwege hun familie word al herkauwd sinds Romeo & Juliet en ook gigantische veldslagen (die hier gelukkig wel heel goed werkten) hebben we al veel vaker gezien.

Toch hebben ze dit alles op zo'n manier uitgewerkt dat het boeiend blijft. Het acteerwerk is prima en de special effects en het goede gebruik van 3D maken dat deze film toch boven het gemiddelde van zijn soort uitsteekt.

Vanaf 5 februari in de winkels (DVD en BRD).

De beste RE film die er momenteel is. (en meteen de enige die bij de officiele gamereeks past)

Erg geslaagd verhaal en mooi gemaakt.

Hij had van mij alleen wel iets langer mogen duren.

Een must voor de fans.

Enige voorkennis van de gameserie is wel aangeraden.

Ik ben een fan van Batman (comics/films/series) maar heb deze serie nooit gevolgd. Ik heb zelfs nooit een aflevering helemaal af gekeken.
Toen ik deze film uit een budgetbak viste voor 3 euro met een kaartspel erbij (jeej!) dacht ik "waarom niet?" The Animated Series waren ook cool dus wie weet?

Na het kijken van deze film is mijn conclusie dat ik Batman Beyond ook maar laat voor wat het is. De nieuwe Batman trekt me gewoon niet. Bruce Wayne als oude man met opvolger kan best. Maar waarom geen Dick Grayson ofzo? Die is als Nightwing ook steeds serieuzer geworden. Deze Batman is uhm.. ja.. een beetje Robin.

Wat me trouwens opviel is dat de leeftijden niet echt leken te koppen met elkaar. Barbara Gordon lijkt net zo oud als Bruce Wayne.

De film was best aardig en het verhaal rond de ondergang van The Joker ook best grappig bedacht, maar hoe de Joker terugkwam vond ik echt te ver gezocht.
Hoewel de film wel wat leuke aktiescenes heeft (zoals bijvoorbeeld de openingsscene) is hij lang niet zo goed als Batman The Animated Series. (of alle films die daarop gebasseerd zijn)

Het is de laatste tijd slecht gesteld met het horrorgenre.

In de bios wel tenminste. We moeten het vooral doen met slechte tot matige remakes van de betere horrorfilms uit de jaren 80.

Gelukkig is er op DVD nog wel eens een leuke originele film te vinden.

Zo is daar Behind The Mask: The Rise of Leslie Vernon.

Dit is een slasher, maar wel een in een origineel jasje.

De realiteit in de film is er een waarin Jason, Freddy en Michael Meyers echt bestaan.

Een groep journalisten heeft contact gehad met een man genaamd Leslie Vernon. Deze man beweerd de volgende horrorlegende te worden en hij stemt er mee in dat de groep hem met camera’s volgt als hij zijn eerst grote moordpartij opzet.

De film is dus vooral met handcamera geschoten.

Echter wanneer er een moord gepleegd moet worden gaat de film over naar de slasher zoals we hem kennen. Gelukkig maar, want anders zou er dankzij de continu bewegende camera niet veel te zien zijn van de kills. Het laatste stuk van de film word als een normale slasher (maar dan wel een van niveau) weergegeven.

Leslie is erg sterk gespeeld. Waar hij in het begin een “normale” jongen is om te zien, veranderd hij in een echte psychokiller zodra hij zijn masker opzet. De rest van de acteerprestaties wisselen nogal, maar het merendeel van de andere rollen zijn weggelegd voor het slachtvoer, dus dat zijn we wel gewend van slashers.

Leuk is wel dat oude bekende uit het genre een opwachting maken. Zo is daar Robert Englund (Freddy) die een soort Doctor Loomis speelt in deze film. Ook zien we Kane Hodder (Jason in F13 7 t/m Jason X) nog even langskomen.

Wie op let zal nog veel meer verwijzingen en odes aan het oude slashergenre tegenkomen.

Ook word er nog even lekker uitgehaald naar het lage niveau van de slasher in de laatste jaren.

Tegen het einde aan worden we nog even getrakteerd op een geweldige twist die erg leuk verzonnen is en die de film nog even een stuk sterker maakt.

Ik heb me dus prima vermaakt met deze film, die vooral als ode aan de slashers van de jaren 70/80 gezien moet worden. Ik denk dan ook dat deze film het meest gewaardeerd zal worden door de fans van die films. Ik zou het ook niet erg vinden als ze hier een sequel op maken. Want Leslie bewijst wel een coole killer te zijn. En een goede slasher kan eigenlijk ook niet zonder vervolg natuurlijk.

4*

Aardige horrorkomedie voor als je in een melige bui bent.
Toen ik de film opzette had ik na de eerste 5 minuten he idee dat het niks zou worden, maar gelukkig was dat niet het geval.
De film neemt zichzelf nergens serieus, maar dat is te verwachten bij een film over zombieschapen.
De humor is zo melig als het maar kan.
Ik rolde zowat van de bank bij de scene dat een van die schapen met auto en al de ravijn in knalt en dat je tijdens de val zo'n droog "behehehehe!" hoort.
Het acteerwerk is niet van hoog niveau, maar dat werkt dan weer wel bij een melig filmpje als deze.
De gore was ook vollop aanwezig en zo (expres) overdreven dat het gewoon grappig was.

Niet hoogstaand, maar een prima film voor een avondje lachen op de bank.
3*

Het is alweer een aantal jaar geleden dat ik deze film gezien heb, maar ik weet nog precies wat mijn reactie na het zien was.

Dat kan 2 dingen betekenen.

1. Hij was zo goed dat het een megavette indruk achterliet

2. Hij was zo slecht dat je het nooit meer vergeet.

Bij deze film was het tweede het geval.

Bloody Murder is werkelijk de slechtste film die ik in mijn leven gezien heb.

Om te beginnen is werkelijk niks aan deze film origineel.

Het merendeel is een hele slechte ripoff van Friday the 13th.

Een moordenaar met een hockeymasker, een zomerkamp, een persoon die bijna verdronken is. Volgens mij was er zelfs iemand die Jason heette. Zelfs de naam van de killer heeft evenveel lettergrepen als Jason Voorhees.

Wat nog erger is, is het waardeloze acteerwerk van de complete cast.

En je bent daar niet eens van af als ze doodgaan, want sommige komen daarna doodleuk terug om een andere rol te spelen.

Hoe krijg je dat als filmmaker voor elkaar?

Sta je op de set... Oh shit we hebben niet genoeg acteurs...?

Te triest voor woorden.

Verder is de film vooral een aaneenschakeling van continuiteitsfouten.

Dat je een film op deze manier probeert te rippen snap ik echt niet.

Zelfs "The Erotic Witch Project" was nog boeiender dan deze rommel.

0,5*

Al een lange (zo'n beetje sinds Batman Returns uit kwam) werd er gepraat en gehoopt op een Catwoman spinoff.

Ik denk echter niet dat die mensen van toen op dit ongeinspireerde actiefilmpje zaten te wachten.

Het meest waardeloze aan deze film is nog wel dat de naam Catwoman is gebruikt om een matige actiefilm een beetje in de aandacht te brengen.

Deze film heeft namelijk helemaal niets met de Catwoman uit Batman Returns of de DC comics te maken.

We hebben hier niet met Selina Kyle te maken, maar met een andere vrouw die ineens over katachtige reflexen beschikt na een (bijna) dood ervaring.

En die vrouw is heel boos omdat een andere mevrouw een cremetje heeft gemaakt die niet zo goed voor je gezicht is.

Ja echt HET Catwomanverhaal waar we al die jaren op gewacht hebben.

Ten 2de is er het waardeloze acteerwerk.

Toen bekend werd dat Halle Berry de hoofdrol ging spelen had ik er al weinig vertrouwen in dat het wat zou worden.

Niet om haar huidskleur (Batman Year One laat ook een zwarte Selina Kyle zien) maar vanwege haar eerdere acteerwerk.

Ja Halle Berry ziet er best leuk uit, maar over haar acteerwerk ben ik niet altijd te spreken. Zeker hier laat ze zien dat ze er niks van bakt.

Sharon Stone komt over alsof ze haar carriere hier uit het slop probeert te trekken, maar eigenlijk totaal niet in de film gelooft.

De rest van de acteurs lijkt de film ook niet echt serieus te nemen.

Catwoman zag er in Batman Returns cool uit. In de DC comics nog cooler. In deze film niet. Dit is echt de meest waardeloze Catwoman outfit ooit. Vooral het masker spant de kroon.

Ook is er gekozen om bepaalde beelden, die gewoon live geschoten hadden kunnen worden, als (hele slechte) CGI weer te geven.

Met als toppunt een kat die aan het begin van de film over Patience heenbuigt. (die wat mij betreft als slechste CGI in een bigbudget filmproject ooit mag worden genoteerd)

Wat rest is de montage, die Paul Anderson nog beter had kunnen doen en de dialogen die echt zo slap als wat zijn en zo opgelezen lijken te worden.

Al met al is deze film de meest waardeloze film die ooit aan een DC licentie is gehangen. (Ja, slechter dan Batman & Robin, daar viel tenminste nog om te lachen)

Nee, dit waardeloze stukje prul is de naam Catwoman echt niet waard.

1,0

Jawel Marcus Nispel heeft met deze film iets klaar gespeeld wat ik nooit verwacht had!

1. Hij heeft een friday the 13th film gemaakt waarbij vergeleken alle oude delen (inclusief Jason Takes Manhattan) meesterwerken zijn.

2. Hij heeft de eerste Friday film gemaakt die ik een onvoldoende geef.

Ik zeg het niet graag want ik ben altijd wel een liefhebber geweest van de Friday the 13th serie, maar wat een kutfilm is dit.
Dit is alleen maar een friday film omdat Jason erin rondloopt.
Als Nispel hier Leatherface voor in de plaats had gezet had het gewoon een vervolg op zijn andere matige (maar beter dan deze) remake kunnen zijn.
Het lijkt wel of het scenario op de plaats van de naam van de slasher "insert random creep" had staan.
Nee deze film mist de sfeer die de Friday serie maakte.
Zelfs het creepy ki-ki-ma-ma geluidje komt maar een keer of 3 (op totaal verkeerde plekken) in de film voor.
De moorden zijn nauwelijks origineel (iets waar je bij de Friday films eigenlijk altijd wel op kon rekenen).

Als Nispel deze film niet als remake op had gezet, maar als Friday 12 (hiervoor had hij alleen maar Jason meteen met zijn hockeymasker laten beginnen en ff een wat betere montage van de eerdere films in het begin moeten doen), en wat beter had gekeken naar hoe de sfeer in een friday moet zijn (meer als 8 delen om uit te kiezen, dus hier heeft hij geen excuus) had het best een aardige vervolg-film kunnen worden, maar deze film deed mij het meest denken aan matige jaren 90 slashers als bijvoorbeeld Ripper.

Die films zijn aardig voor een avondje op de bank met een bak popcorn en een biertje, maar zo hoor je de moeder van het slashergenre niet te behandelen.
Een beetje jammer dat deze film misschien wel bepalend word van hoe de jongeren van nu tegen Jason aan gaan kijken.

Ach, ik ga de hele originele serie maar weer eens bekijken. Toen stelde het horrorgenre tenminste nog wat voor.

Het begin sloeg trouwens echt nergens op! Je ziet niet eens dat Pamela Voorhees iemand vermoord. Je ziet haar tegen die chick zeggen dat ze beter had moeten oppassen en het volgende moment hakt die chick haar hoofd eraf. Als je dus niet weet wat er gebeurt is denk je toch dat die chick fout zit?

De waardeloze remake van Friday the 13th die dit jaar in de bios te zien was is voor mij een aanleiding geweest om originele serie weer opnieuw te bekijken.

Dit 2de deel sluit aan op zijn voorloper.
Het is 5 jaar nadat Jason heeft gezien hoe zijn moeder werd onthoofd door een kampleider. Sindsdien heeft hij de gewoonte om iedereen die zijn terrein betreed bruut uit de weg te ruimen.

Zo zou je ongeveer de hele F13 serie kunnen samenvatten.
Maar de F13 films kijken we natuurlijk ook niet voor het geweldige verhaal, maar vooral om Jason (hoe ziet hij er nu weer uit), de moorden (wat flikt hij deze keer), de sfeer (in geen enkele andere slasherflick geevenaard) en naked chicks... nouja, een beetje dan...

Dit 2de deel begint zoals gewoonlijk met de introductie van het slachtvee. Zo zijn daar deze keer weer de kampleiders die een nieuw kamp willen opzetten aan Crystal Lake, een lolbroek, een verliefd stelletje (waaronder Sandra, haar broer zal later in de serie opduiken om haar te zoeken) een dude in een rolstoel en zijn vakantievriendinnetje, en een chick met een ongelofelijk strak kontje.
Deze en andere characters zijn genoeg reden voor Jason om zijn machete weer even bij te slijpen.

De sfeer van het eerste deel word niet geevenaard, maar wel aardig nagebootst. Zo zien we tijdens het eerste deel van de film niet veel van Jason. Enkel P.O.V. shots, zijn schoenen of hele korte flitsen of zijn schaduw.
Toch hangt er de hele tijd een dreigende sfeer.
Bepaalde elementen uit het eerste deel zijn dus nog wel aanwezig.
Ze worden niet geevenaard, maar wel goed nagebootst.
Zelfs Crazy Ralph komt nog even langs. (mensen die het eerste deel hebben gezien weten wie hij is)

De moorden zijn bruter dan in het eerste deel.
Dit komt misschien ook wel omdat hier eigenlijk alles onscreen gebeurt. Dit is officieel onze eerste kennismaking met Jason, maar het is meteen duidelijk dat Jason geen genade kent.
Ook het idee met Jason's shack en de shrine met het hoofd van zijn moeder is goed bedacht.

We zien Jason zelf pas goed tegen het einde van de film. En ook al is hij hier nog een mens (in latere delen van de serie is hij meer een soort van zombie) komt hij behoorlijk dreigend over.
Hij heeft hier nog niet zijn trademark hockeymask, maar die rag over zijn hoofd maakt hem misschien nog wel creepier.
De Jason die we in dit deel zien is wel een van de coolste in de serie.

Al met al is dit een geslaagde opvolger van de moeder der slashers.
En een aanzet tot vele vervolgen.

4*

Dit derde deel in de Friday the 13th reeks verschilt qua verhaal natuurlijk weinig van de rest.

Jason is nog steeds pissed en staat klaar om elke persoon die zijn pad kruist in stukken te hakken.

Chris is getraumatisseerd door een aanval van een man die ze ooit heeft meegemaakt in de buurt van Crystal Lake. Ze woont nu in de grote stad, maar om zich te bewijzen tegenover zichzelf keert ze terug naar de plek waar het allemaal gebeurde. Natuurlijk heeft ze ook een groepje vrienden bij zich en komt ze bij het huisje aan het meer ook haar ex-vriendje Rick tegen.

Alsof dit nog niet genoeg slachtoffers voor Jason zijn rekend hij ook nog even af met een groepje bikers die Chris en haar vrienden lastig vallen.

De enige die goed gecast zijn in dit deel zijn Chris Brooker (als Jason), Dana Kimmel (Chris) en natuurlijk Larry Zerner als Shelly. Voor de rest is het acteerniveau echt een nieuw low voor de toch al niet al te, op acteerniveau, veeleisende filmserie.

De bikers zijn vooral lachwekkend en proberen te “cool” te zijn, maar vooral Paul Kratka, die Chris haar ex-vriendje, Rick, speelt doet dit onwijs slecht.

Alsof hij uit een slechte pornofilm vandaan komt.

De nudity in deze film is trouwens wel minimaal...

Jason is in dit deel, net als in de voorloper, weer prima gespeelt. Nog steeds menselijk, rent, struikelt en schreeuwd hij het uit als hij een mes in z’n been krijgt. Maar hij blijft vooral dreigend overkomen. En hoe cool is hij als hij bij een chick een speer in dr oog schiet met een speargun. Alsof het hem geen enkele moeite kost.

Met de gore is het weer prima in orde. Jason doet waar hij goed in is en laat zien dat hij nog steeds de wreedste en meest orginele killer in het genre is.

Dit is tevens de film waarin Jason zijn trademark hockeymasker voor het eerst opzet.

De film komt wel traag op gang en het hele verhaal rond Chris en haar trauma is wel wat saai, maar als Jason eindelijk zijn ding kan doen is het weer ouderwets wreed. En aan het einde nog een leuke verrassing is wat vooral een eerbetoon aan het origineel is.

4*

Friday the 13th startte een ware slasher-hype in begin jaren 80.
En ondanks een hoop rip-offs werd de serie waar het allemaal mee begon nooit geevenaard.

Tot aan het derde deel was de serie altijd wel ergens origineel. Deel 1 is natuurlijk waar het allemaal begon. In deel 2 maakten we kennis met Jason en zijn moordlust en in deel 3 vond Jason zijn trademark hockeymasker.

In dit vierde deel is de originaliteit ver te zoeken.
We krijgen dit keer weer een groep jongeren voorgeschoteld waarvan we natuurlijk meteen al weten dat ze allemaal vreselijk ten onder gaan waaronder een jonge Crispin Glover en de onvergetelijke oversekste tweeling Tina en Terri. Tussen deze lichting feestbeesten zit trouwens wel een van de mooiste slachtoffers die Jason ooit af zal slachten, Samantha (Judie Aronson).
Daarnaast is er een moeder met haar 2 kinderen (waaronder een jonge Corey Feldman) die toevallig net tegenover het vakantiehuis van de tieners is komen wonen.
En als laatste hebben we een jongen die op zoek is naar zijn zusje Sandra, die eerder in de buurt van Crystal Lake verdwenen is. Alle oplettende kijkers weten natuurlijk Dat Jason Sandra in deeltje 2 aan een speer heeft gespietst terwijl ze lag te rollebollen met haar vriendje.

Afijn deze keer dus geen verhalen over trauma's of andere verhaallijnen dus.
Op zich prima (zo zit de serie over het algemeen in elkaar), maar ik dacht me te herrinneren dat dit deel toch meer bijzonder was dan wat ik er nu van vond, toen ik hem na een aantal jaar niet te hebben gezien weer eens herkeek.
Deze film is natuurlijk wel het deel wat de originele quadrilogy afsluit. We nemen hier afscheid van de brute, doch menselijke killer Jason Voorhees zoals we hem kennen. En ik weet dat ik dit deel vroeger als een van de betere beschouwde.
Toen ik de film opnieuw bekeek viel hij me eigenlijk best tegen.
De eerdere films hadden nog een aardige opbouw van zowel het "verhaal" als de spanning, maar die was hier toch een stuk minder. Ok, er zat wel een scene in waar ik, zelfs nu nog, van schrok, maar het bleef dan ook bij die ene scene.
Wat betreft de moorden kunnen we er natuurlijk wel op rekenen dat Jason weer lekker origineel en genadeloos is. Dat is in ieder geval een ding waar we bij de Friday the 13th reeks altijd op kunnen rekenen. En dat is toch ook waar het vooral om draait.
Natuurlijk is ook het bloot weer aanwezig. En ja, Jason's mooiste slachtoffer tot nu toe, Samantha, gaat natuurlijk volledig uit de kleren. Pluspuntje voor de film.

Om te zeuren over het acteerwerk binnen de serie is natuurlijk een beetje flauw. Toch zijn er wel altijd uitblinkers die het, zelfs bij een filmserie waar matig acteerwerk getollereerd word, zichzelf compleet voor lul te zetten. Deze keer is het de "broer op zoek naar Sandra" die met zijn sterfscene solliciteerd naar een totale verbanning uit de filmwereld. "Oh my god, he's killing me!" roept hij tot twee keer toe terwijl Jason op hem in staat te hakken. Dit was serieus de meest belachelijke sterfscene in de geschiedenis van Friday the 13th.

Wat wel weer leuk is, is dat we hier, terwijl we afscheid nemen van Jason (as we know him), kennis maken met een ander terugkerend karakter in de Friday-reeks. Namelijk Tommy Jarvis (hier gespeeld door Corey Feldman) die na deze film ook in de komende 2 films terug zal keren als de tegenspeler van Jason.
Hier is hij dus nog een klein jochie, en een soort van ode aan Tom Savini (Tommy is net als hij dol op makeup en effecten maken), die het in de finale tegen Jason op mag nemen.
Dat hij hierbij zijn kop kaalscheert om op Jason te lijken vond ik wat ver gezocht, maar het mag de pret niet drukken want hij geeft Jason toch wel een vet koekje van eigen deeg.
Al met al nog steeds een prima filmpje binnen de Friday-reeks, maar het originele is er wel een beetje af.
Kennelijk voelden de makers dit ook aan want niet voor niets noemden ze dit deel "The Final Chapter".
Toch heb ik me goed vermaakt met deze "afsluiter".

3,5* Vanwege de goeie oude Friday sfeer die toch behouden blijft en het feit dat Jason gewoon de coolste film-killer ooit blijft.

Ik heb me wel vermaakt met deze film, die Van Damme eens in een heel ander daglicht zet.

Van Damme laat hier zien dat hij niet alleen maar een vechtmachine is, maar ook best aardig kan acteren.

Het verhaal is dan ook totaal niet wat je van een Van Damme zou verwachten (als je de beschrijving niet van tevoren leest natuurlijk) en dat is dan ook precies de rede dat ik deze film wilde zien.

Leuke film met veel zelfspot, een aardig en goed uitgewerkt verhaal en ook nog een serieuze boodschap.

Ik heb expres 2 dagen gewacht met stemmen op deze film.
Dit omdat de cover zegt dat deze film en betere versie van Batural Born Killers (wat dan weer mijn favo. film is) moet zijn.
Natuurlijk wist ik wel dat dit een regelrechte verkoopstunt is, maar het wekte wel mijn aandacht.
Het is iig hetzelfde genre. De hoofdrolspelers spraken me ook wel aan.
De film deed redelijk wat ik verwachtte. Het is een goedkopere versie van NBC met 2 doorgeflipte tieners in de hoofdrol.
Leuk en redelijk natuurlijk gespeeld. Het rondrennen met een handcamera-truukje word ik nu wel een beetje zat, maar het werkte hier wel.
Ook was het wel leuk gedaan dat Jimmy in het begin zegt dat zijn ouders gestoord zijn en je dan denkt dat het aan zijn pubertijd ligt ofzo. Maar naar mate word het steeds duidelijker hoe raar zijn ouders eigenlijk wel zijn.
Heel erg geweldadig (zoals NBC) was deze film niet. Niet op grafisch gebied in ieder geval. Ook miste het hele psychidelische gebeuren. Dit is eigenlijk iets compleet anders wat binnen hetzelfde genre valt.
Het grootste minpunt vond ik nog wel het einde. Wat ik maar zwakjes vond. De opbouw hier naartoe zorgt ervoor dat je een knaller verwacht, maar die knal komt er niet. Nou ja, wel, maar het had wel meer spectaculair gemogen. Ook flauw dat ze aan het einde ineens wel overschakelen naar een ander camerastandpunt. Beetje overbodig.

Al met al een vermakelijke film voor de liefhebber. Maar zeker geen Natural Born Killers.

Na deze film na een paar jaar opnieuw te bekijken het cijfer met een half punt omlaag gehaald.

Ik zat me deze keer onwijs te irriteren aan de flauwe, maar vooral foute grap over het verwisselen van de L en R binnen de Japanse taal. Dit is regelrechte onzin. Het is gewoon zo dat, door het taalgebruik, Japanners moeite hebben met de L en deze uitspreken als een R. Andersom niet (dat is bij Chinezen weer zo) dus grappen als Loger Moore of Lip my panties slaan gewoon nergens op.

Wat wel leuk was bij deze film is als je de Japanse taal en gebruiken wat beter begrijpt is het stukje met de opnames voor de reclame. Dan merk je namelijk pas wat een lul die regisseur is.

Natuurlijk blijven de rustige beelden onwijs mooi. Net als de verbazing die Bill Murray toont bij alles wat hij ziet. Ook leuk dat deze film vooral bestaat uit alledaagse gebeurtenissen die op zich niet veel voorstellen, maar toch blijft de film continu boeien.

Het blijft gewoon een leuke film om te zien.

Ik irriteerde me alleen te erg aan de flauwe stereotype taalgrappen om het cijfer op een 4 te houden.

3,5

Aardige film.
Ik ken het verhaal van het spel niet (goed). De eerste heb ik wel ooit eens gespeeld, maar niet heel lang.
Het verhaal van de film stelt vrij weinig voor, maar de uitwerking is leuk gedaan. Vooral de belichting vond ik goed.
Het was ook leuk om Mila Kunis eens in een andere rol te zien dan die van verwende tiener.
Ik zag in Mark Wahlberg niet echt de perfecte Max Payne. Ik had het personage toch wat depressiever en grimmiger verwacht.
Een beetje meer in de richting van Eric Draven (The Crow) of The Punisher.
Niet dat het nou echt heel slecht gedaan is door hem, want ondanks dat mijn verwachtingen van het personage niet waar werden gemaakt is de film toch een aardige aktie/thriller geworden.
Niet denderend. Maar zeker wel leuk om een keer gezien te hebben.

En voor de mensen die denken dat er een tegenstander van Max is overgeslagen... Wacht tot na de aftiteling.

3,5

Verrassende horrorfilm met leuke kills.

De originele MBV werd in de slasherboom van de jaren 80 uitgebracht.

Vandaag de dag is de slasher gereduceerd tot slappe remakes uit die tijd.

Zo ook MBV.

Hoewel ik een fan ben Van Jason Voorhees en de Friday the 13th films kan ik nu wel zeggen dat deze remake een stuk beter heeft uitgepakt dan de slappe F13 remake die vorige maand in premiere ging.

De kills hier zijn een stuk bruter (zo hadden ze dat ook moeten doen in F13, dat had tenminste bij Jason gepast) en de spanning is hier ook van een beter niveau.

Het verhaal stelt nog steeds niet veel voor, maar je blijft toch gissen naar de uitkomst tijdens de film.

3-D is een gimmick die we ook al zagen in de jaren 80 (Friday the 13th Part 3, Jaws 3) en ik had hier niet teveel van verwacht.

Toch pakt het best leuk uit. Het enige nadeel is dat het beeld soms bij snelle bewegingen een beetje vaag overkomt. Ook hoorde ik klachten over dat de ondertiteling vaag zou zijn. Toen ik daarop begon te letten bleek dat inderdaad, maar alleen tijdens bepaalde scenes. Geen idee waar dat aan heeft gelegen.

Al met al heb ik me prima vermaakt met deze mix tussen Friday the 13th en Scream. (tenminste, zo is hij het best te omschrijven voor mensen zoals ik, die het origineel niet hebben gezien).

Leuke film voor de fans van Campbell. Meer niet.

Het demoon verhaaltje in de film is te klein om echt mee te tellen. De film gaat dan ook vooral over Campbell zelf. Hij speelt zichzelf, maar dan met een vorm van zelfspot die bijna ongekend is. Een beetje op een manier waarop vele fans wrs denken dat hij in real life is.

Het horror element is dus ver te zoeken, maar als komedie is de film aardig geslaagd.

3*

Best grappig uitgevoerd alleen zag ik de twist al bijna vanaf het begin af aan aan komen. Dit is al vaker en beter gedaan. Toch geen slechte film. (o.a. vanwege de aardige acteerprestaties, de goede lokatie en de sfeer).

Wat een waardeloze film is dit.

Niet alleen is het een vet overbodige remake (dat zijn immers alle remakes van aziatische films wel), maar de beste scenes uit het origineel worden hier tot niks verknipt.

Ik noem maar de scene in de tv studio of de eindscene in het ziekenhuis. In het origineel zijn dit enorm sterke scenes en behoren zelf tot de beste scenes in de j-horror imo. Hier stellen ze werkelijk niks voor.

Ook heeft meneer Eric Valette kennelijk nog nooit van spanningsopbouw gehoord. Die is namelijk nergens te vinden.

Daarnaast zijn ook de acteerprestaties, en dan vooral die van Edward Burns, echt van het niveau lik-me-reet.

Als het verhaal je aanspreekt, kijk dan de originele versie van Takashi Miike en laat deze rommel links liggen.

Dit is echt een beledigging voor het origineel.

1,5

Een film over een groep huurlingen die een 2de wereldoorlog-bunker openen en daar stuiten op een groep nazi zombies.

Het klinkt als een aardige film voor een horroravondje.

Maar deze film valt flink tegen.

Een horrorfilm over nazi-experimenten, daar moet je toch wel iets leuks mee kunnen doen.

Toch vallen zulke films elke keer weer flink tegen.

Outpost is een van de "betere" films op dit gebied, maar dat zegt meer over het subgenre, dan over de kwaliteit van deze film.

Het begint al met de ex-mariniers die totaal niet geloofwaardig overkomen. D.C. is eigenlijk het enige karakter dat wel aardig gespeeld word.

Ook het horror-element is erg flauw. Alle clichés komen wel zo'n beetje voorbij, maar nergens echt effectief. Daarnaast is er weinig origineels te vinden in deze film. Tja, het flinterdunne verhaaltje om het alles heen (Nazi's experimenteerde op hun eigen soldaten om supersoldaten te maken) is er een die niet heel veel gebruikt is.

Maar dat kan het alles niet redden.

De film word eigenlijk steeds flauwer, met als toppunt het extreem voorspelbare einde.

Het enige aan deze film wat ik wel leuk vond om te zien was dat we niet de zombies van Romero voor onze kiezen krijgen, niet de supersnelle zombies, die we de laatste tijd in elke zombie-film remake zien, terugzien. Nee, de Nazi-zombies in deze film deden mij nog het meeste denken aan de zombies uit films als "City of the Living Dead".

Nou ben ik hier niet heel erg dol op, maar zo nu en dan is het wel eens leuk om dit soort zombies weer te zien. Een leuke afwisseling van de 2 standaard zombie-vormen van tegenwoordig zeg maar.

Outpost is een flauwe film in alle opzichten.

Toch is het gegeven van de Nazi-experimenten wel interessant om meer te gebruiken in horror.

Alleen de volgende keer liever wel op een goede manier.

2,0

Tegenvallertje na Casino Royale.
Het verhaal is een standaard aktiefilmverhaaltje om de aktiescenes (die dan soms best wel weer leuk waren) aan elkaar te plakken.
De hele Bondsfeer is ver te zoeken. De film heeft dan ook meer weg van een Bourne als een Bond film. En ik ben ook niet dol op de Bourne films.
Aan het einde was ik de draad eigenlijk kwijt.
Ik wist niet meer wie die gozer was waar hij toen achteraan zat.
Ja goed dat werd wel duidelijk, maar het leek alsof dat totaal niks meer met de rest van het verhaal te maken had.
Zeer teleurstellend vervolg op een van de beste Bond films ooit (imo).

2.5

Het beste aan deze film is de muziek van Lestat. Het verhaal is een verknipte versie van de geweldige boeken "The Vampire Lestat" en "Queen of the Damned".

Ze hadden de boeken beter apart kunnen verfilmen en er een trilogie van kunnen maken. Nu lijkt het voor de mensen die de boeken gelezen hebben een gehaast werkje.

Wel aardig geacteerd overigens.

Rinne (Reincarnation) is een Japanse horror-film, maar niet eentje zoals de meesten.

Hier geen bleke meisjes in witte jurken met lang zwart nat haar voor hun ogen. Dit is echt een spookverhaal zoals we ze hier niet vaak zien vanuit Japan.

Een beginnend actrice krijgt een rol in een horrorfilm aangeboden. Dit is echter niet zomaar een horrorfilm, maar een verhaal gebaseerd op een waar gebeurde tragedie.

De film waarin ze zal gaan spelen gaat over een professor die tijdens een familie-uitje, in een hotel, doordraait en zijn gezin en nog wat hotelpersoneel en gasten uitmoord.

Natuurlijk blijkt al snel dat er meer aan de hand is en blijken bepaalde mensen meer te maken te hebben met de tragedie uit het verleden dan ze zouden willen.

Dit gaat gepaard met de nodige geestverschijningen en visioenen.

Deze film lijkt nergens op de bekendere J-horror titels als Ringu of Ju-On. Ok, er is onder de geesten die de filmcrew stalken wel een klein meisje, maar dat houd je niet tegen in zo'n familiedrama.

De film is ook overal goed geacteerd. Bij de hoofrol actrice had ik aan het begin wel zo iets van "niet weer zo'n emotioneel gebroken stil meisje die bij alles wat gebeurd in elkaar zakt..." Dit gebeurt wel een aantal keer, maar het werkt niet op de zenuwen.

En het komt gewoon door de dingen die ze op dat moment mee maakt. Niet door een probleem uit het verleden wat door tig flashback-scenes moet worden uitgebeeld.

De film zit qua opbouw leuk in elkaar.

In het begin lijkt het heel even een standaard geestenfilmpje uit Japan te worden. Maar niets is minder waar.

Shimizu lijkt hiermee te willen laten zien dat er wel degelijk creativiteit in het Japanse horrorgenre zit en dat ze daar niet alleen maar lopen te taaien op het succes van de twee eerder genoemde franchises.

Rinne doet dus juist niet wat je van de gemiddelde J-horror die door A-film wordt uitgebracht verwacht.

De film blijft daardoor boeien van het begin tot en met de totaal onverwachte twist aan het einde.

Ik vind dat het een goede stap van A-film is om, na Infection, ook Rinne in Nederland uit te brengen.

Hopelijk gaat dit vaker gebeuren want er liggen nogal wat juweeltjes op dit gebeid te wachten.

Ik noem maar een "Suicide Club".

Als je Aziatische horror kan waarderen, maar ook wel eens iets nieuws wil zien op dit gebied kan ik "Rinne" oftewel "Reincarnation" aanraden.

4.0

Saaie film die ook nogal slecht gecast is.

Bush zelf en Dick en Bush sr. zijn wel aardig, maar de rest (vooral Powell en Ryce) zijn vooral aan het overacteren. Buiten dat zijn de dialogen nogal oninteressant. De drang van Bush om zich te bewijzen tegenover zijn vader komt wel duidelijk naar voren en geeft Bush toch nog een beetje persoonlijkheid in plaats van de clown zoals we hem normaal zien.

Ik snap ook de commotie niet die rond deze film hing toen ie ging draaien in de US. Zo schokkend is de film niet en alle fouten die Bush in zijn leven heeft gemaakt zijn al in de media aan bod gekomen.

De film viel me tegen. Zeker van Stone. Die toch verantwoordelijk is voor een van mijn all-time favorites. (Natural Born Killers)

Ik had de film wel wat boeiender verwacht.