Meningen

Deze film was dé hype op mijn middelbare school , waar we hem elk jaar wel een keer moesten zien bij Duitse les, en dat was altijd feest. Ik kijk hem nu eens in de zoveel tijd nog. Ontiegelijk flauw natuurlijk, maar ik lach me er nog steeds kapot om, vooral die bliksem de hele tijd.

Pluspunten voor Nina Hagen

Ik heb de film inmiddels een keer of 15 gezien, en nog vind ik hem elke keer slechter en slechter worden. Ik ben een groot fan van het boek, aangezien dat erin slaagt vrijwel alle 42 personages een ziel te geven. Het geeft inzicht in hun beweegredenen, verleden en onderlinge verhoudingen, je gaat meeleven en begrijpen waarom dingen op een bepaalde manier gebeuren, en op het eind wil je zelfs van de minst sympathieke personages eigenlijk nog dat hen niks overkomt.

Komt bij dat er een briljant zijspoor inzit van het personage Shinji Mimura, dat een ingenieuze ontsnappingspoging probeert te realiseren.

Het boek telt om en nabij de 700 pagina's en het is dan ook logisch dat een film van 2 uur niet diezelfde lading kan dekken, maar ik vind dat heel jammer. Alle zijverhalen worden weggelaten, en Kiriyama en Kawada worden geintroduceerd als "exchange students" omdat ze anders niet op zouden vallen in de massa van gezichtsloze personages.

Net als in het boek zijn de hoofdpersonages ook niet bijster interessant, en gek genoeg lijkt de film een soort gimmick te worden rondom het personage van Takeshi Kitano en een soort obsessie rond Noriko Nakagawa, wat niets met het originele verhaal te maken heeft.

Wat overblijft is een film met wat niet al te grof hakken en zagen, terwijl het niet uitmaakt wie er eigenlijk vermoord worden. Naar mijn mening had dit beter een miniserie kunnen worden, waarin karakters aan bod hadden kunnen komen, het idee van deze toekomst beter uitgewerkt had kunnen worden etc. En waarin zeker meer screen time had moeten zitten voor Mimura, naar mijn mening een van de meest interessante karakters.

Kan wel begrijpen dat het een cutlfilm is, maar zodra je het boek gelezen hebt is de film weinig meer aan eigenlijk.

(btw de film is altijd nog beter dan de manga die volgepropt zit met onnodige verkrachtingsscenes )

Stiekem vond ik deze film heel erg leuk.. ben alleen bang dat ik hem niet nog een keer moet kijken omdat de lol er dan misschien af is..

Verder geniaal natuurlijk dat George Carlin erin zit.

Ikzelf ben gek op films die zich in de toekomst afspelen, en Children of Men is een goed voorbeeld in het genre. De toekomst is heel subtiel maar mooi neergezet, het acteerwerk is prima. Wel is het een film die ik na 2x eigenlijk wel gezien heb.

Ik vond het verder heel mooi hoe bepaalde kunst (Pink Floyd!) in de film verwerkt is, de muziek was erg goed en het camerawerk af en toe spectaculair, tijdens bepaalde scenes lijkt het net of je er zelf bij bent, omdat de camera meegaat met wat de acteurs doen en zich ook op dezelfde hoogte bevindt.

En nee, er wordt inderdaad niet uitgelegd waarom er geen kinderen meer geboren worden, maar dat is totaal niet relevant. De film gaat niet over het zoeken naar een verklaring daarvoor, en het niet weten maakt het juist enger.

Zeker een aanrader!

Samen met Lock, Stock & two Smoking Barrels is dit veruit mijn lievelingsfilm. Ik vond het boek ook geniaal, en de film doet deze zeker eer aan.

Het is aan de ene kant jammer dat de film niet zo toegankelijk is voor mensen die een "normaler" type film gewend zijn. Ik kan deze film 2x op een dag kijken zonder verveeld te raken, maar de meeste mensen met wie ik hem wil zien kijken compleet verward op van de vreemde aankleding, het taalgebruik en al het geweld. Dat is echt jammer, want voor mij doet de film helemaal niet gedateerd aan, het is echter een nogal 'anders' toekomstbeeld dan men gewend is uit films.

Even een opsomming dan:

-aankleding is een perfecte combinatie van boek & tijd waarin de film gemaakt is. Ziet er in mijn ogen echt uit als doorgeschoten jaren '70 met al dat hysterische behang, platen en kleurige outfits.

-fantastisch script. Net genoeg Nadsat om te kunnen volgen, en heerlijk theatraal.

-sowieso steekt het toekomstbeeld uit A Clockwork Orange mooi af tegen dat uit de meeste films, waarin alles strak geregeld, emotieloos en computergestuurd is. Hier is dat allemaal totaal niet van belang.

-de eerste drie kwartier van de film houden je als kijker compleet verbaasd overeind in je stoel, pas na een boel ultraviolence komt de rest van het verhaal op gang, mooie omslag

-de muziek is natuurlijk fantastisch, dat spreekt voor zich.

-geniale en bizarre personages

-perfect einde

ik vergeet zeker weten nog wel een paar dingen. En natuurlijk het belangrijkste nog:

-het waanzinnige en perfecte acteerwerk van Malcolm McDowell. Ik heb nog nooit zo'n charismatisch filmpersonage gezien als Alex Delarge. Alle andere dingen die ik net opnoemde hadden uit de film gelaten kunnen worden, en McDowell had er nog iets moois van kunnen maken.

Kan me heel goed voorstellen dat deze film wat teveel van het goede is voor sommige kijkers, maar ik ben er helemaal weg van. Nu ik dit schrijf krijg ik alweer zin hem opnieuw te kijken.

5*, maar als het kon 10*.

Mooie drama/liefdesfilm die laat zien dat het helemaal niet happily after ever is, zoals het in al die andere films lijkt te zijn. Iedereen bedriegt iedereen zo'n beetje en het is een en al haat en pijn en wordt er niet beter op. Niet iedereens cup of tea maar ik vond het een prachtige, fascinerende film en kan niet eens precies mijn vinger leggen op waardoor dat nou komt

Misschien een hele flauwe film, voor mij de eerste "enge" film die ik ooit gezien had. Althans, ik dacht dat het een enge film was, aangezien een van de weinige dingen die ik me nog kon herinneren was dat Meryl Streep van de trap valt, en dat vervolgens haar hoofd achterstevoren zit. Heb hem na heel veel jaar teruggezien, en hoewel het een hysterische film is die nergens op slaat, vond ik hem eigenlijk heel erg grappig.

De hele film is best strak naar het boek verfilmd, en het boek vond ik erg goed. De hele film staat of valt wel bij of je van het eindeloze geneuzel over muziek houdt

John Cusack vind ik heel sympathiek en eigenlijk heb ik een gloeiende hekel aan Jack Black die altijd aandacht moet trekken, zo ook hier, maar om eerlijk te zijn lijkt het wel of Hornby het boek geschreven heeft met Black in zijn gedachten, zó goed past hij in die rol.

Kabbelt heel lang voort en wordt nergens spectaculair, maar wel een mooie film.

Ik vond deze film vroeger heel leuk, en ik word nog steeds blij van de (Nederlandse versies van) de liedjes. Prachtig getekend ook, maar ik kan er ontzettend slecht tegen dat het originele verhaal zo verkracht moet worden om het "geschikter" te maken voor kinderen.

Moraal van het originele sprookje: probeer niet iets te zijn wat je niet bent.

Verder moest mevrouw er ook het een en ander voor over hebben om haar zin te krijgen, en dat lukte niet.

In deze film houdt de zogenaamde "bad guy" zich aan de gemaakte afspraken, maar dit zint de hoofdpersoon niet en op het eind krijgt zij haar zin en moet de bad guy dood. Heel vreemd en het staat mij totaal niet aan, maar goed zo is Disney dan schijnbaar. Verder mooie film.

Samen met A Clockwork Orange mijn all time lievelingsfilm. Na 10x kijken is hij nog steeds even geniaal en zie ik elke keer nog nieuwe dingen.

-Fantastisch ingenieus verhaal met een overdaad aan personages die allemaal min of meer belangrijk zijn voor de plot

-Heerlijke soundtrack met o.a. Stooges & Ocean Colour Scene

-Lekkere dynamische en snelle manier van vertellen en filmen, met mooi sepia filtertje erop

-Geweldige dialogen. En dan ook nog Brits. Beter kan niet

Voor mij is er maar 1 minpuntje, een klein dingetje waar ik me elke keer kapot aan erger, en het heet Sting. Ik hou best van the Police, maar Sting kan NIET acteren. Hij heeft maar 1 gezichtsuitdrukking en ik weet niet wat hij daarmee probeert te zeggen, maar het is waanzinnig irritant en het hele karakter had beter uit het verhaal geknipt kunnen worden. Ook Nick Mason, de zgn opperhoofdpersoon, vond ik niet bijster interessant, maar Fleyming, Statham en Fletcher compenseren allemaal genoeg.

(Of de film beter is dan Snatch. weet ik niet, feit is dat ik deze film eerst zag en Snatch. voor mij altijd een soort rip-off van deze blijft. Ook lijkt Lock, Stock wat vrolijker, alsof alle acteurs (behalve Sting) er veel plezier in hebben)

Chill, Winston!

Echt een van mijn lievelingsfilms.. fantastisch verhaal, briljant in elkaar gezet en genoeg ruimte voor discussie, sommige dingen zijn op meerdere manieren te interpreteren en het einde laat je compleet twijfelen over het hele personage wat je tot dan toe hebt gevolgd.

Hier voegt het achterstevoren vertellen van het verhaal ook iets toe en is het zelfs essentieel voor de ontknoping, en op deze manier leef je ook mee met het karakter aangezien je dingen op min of meer dezelfde manier beleeft. Anders dan bijv IRReveRsible waar het omgekeerde effect in mijn ogen niet zoveel nut had.

Sowieso 5*, en Guy Pearce die constant topless door het beeld wandelt maakt het er niet minder op

Ik moest deze film van mijn vriend kijken omdat ik zei dat ik the Blair With Project een goede film vond. Ik kan slecht tegen horror, maar er werd mij nadrukkelijk verteld dat deze film "niet eng" was. Grappig genoeg ken ik talloze mensen die deze film slaapverwekkend saai vinden.

Ik heb 2 weken niet kunnen slapen. Vond hem doodeng en wil hem ook nooit meer zien. Eigenlijk wel sneu maar stiekem vind ik hem behoorlijk goed gemaakt, maar dan moet je wel openstaan voor "subtiel" enge dingen. Verder lekker low budget, prima gemaakt met net als in BWP mensen die er 'normaal' uitzien, maar in mijn mening echt verschrikkelijk eng.

Het is dan ook niet zo dat je echt 'schrikt' van dingen, bij mij kwam het enge gevoel er langzaam in en uiteindelijk zat ik verstijfd op de bank omdat intussen het hele sfeertje gewoon ontzettend eng was geworden. Ik ben geloof ik niet 1x geschrokken, maar dat was ook niet nodig. Kwam misschien ook omdat ik verwachtte dat het een thriller ofzo zou zijn.

Eigenlijk helemaal niet zo'n goede film, gebaseerd op een niet al te goed boek (waar het karakter van Kevin Spacey overigens een zwarte man met (geloof ik) 1 oog was).

Veelteveel feel good voor mij.

Heel vreemd einde wat vervolgens ook nog eens heel zeikerig wordt, en tóch moet ik altijd verschrikkelijk huilen.

Fantastisch boek met geweldige schrijfstijl.. helaas blijft daar in de film helemaal niets van over. Zelfs Meryl Streep kan daar weinig aan veranderen. Ontzettend flauw, en vooral heel jammer dat het geniale einde van het boek volledig genegeerd wordt..

Ultieme B-horror, met zombies!

Begint normaal maar het verhaal neemt echt een volledig onlogische, onbegrijpelijke wending. Slecht acteerwerk, slechte special effects, slecht verhaal.. stiekem best een leuke film.

Ik ging deze film kijken puur en alleen omdat ik me de titel herinnerde, had geen idee waar hij over ging. Toen ik bij het begin van de film "Abre Los Ojos' hoorde begreep ik dat het om een remake ging. Ik heb gelijk erna de Spaanse film gekeken, maar dat hield ik maar even vol. Ik vind Vanilly Sky een prachtige film, maar dat komt wel omdat het script vrijwel letterlijk overgenomen is van een prachtige andere film.

Ik heb het niet zo op Tom Cruise/Cameron Diaz, maar daar ergerde ik me bij deze film totaal niet aan. Geweldig ook zijn de talloze referenties naar muziek, en de soundtrack met o.a. mijn lievelingsartiesten (Radiohead, Sigur Rós en vooral Jeff Buckley).

Aangezien ik niet wist waar het over ging zag ik de plotwending totaal niet aankomen, en dat terwijl er wel dik 200 hints naar worden gegeven. Misschien een beetje lam inderdaad dat alles op het eind zo duidelijk uitgelegd wordt, maar omdat ik er zo onvoorbereid instapte vond ik het eigenlijk wel fijn.

Echt een prachtige film in alle opzichten.