The White Lotus - Seizoen 1 (2021)

Dit was schitterend; hilarisch, perfect gecast, provocerend en slim. Qua stijl en muziek ook uniek en verfrissend. Alles wat ik verwachtte na de goede recensies in het kwadraat.

Mike White is extreem ondergewaardeerd, want ook enlightened was schitterend.

4.5*

The White Lotus is een vileine comedy die de draak steekt met the American dream. Bedenker, schrijver en regisseur Mike White (Enlightened) vertelt het verhaal van een aantal rijke, welvarende gasten die een weekje op vakantie gaan in een luxe resort op Hawaï. Met vaart, humor en scherpe maatschappijkritiek schetst White een valse, Disneyachtige sprookjeswereld. Inclusief 'authentiek' Hawaïaans animatieprogramma, dat mooi contrasteert met de Amerikaanse decadentie.

Alle karakters zijn kleurrijk. Vooral tienerdochter Olivia (Sydney Sweeney) en haar vriendin Paula stelen de show. Zij vertegenwoordigen de jonge woke generatie, dol op filosofen en Freud. Maar ondertussen geen haar beter dan de generatie waartegen ze zich afzetten. Hoe herkenbaar!

Niet alles werkt in The White Lotus. De verhaallijn rond de as van de overleden moeder van een van de gasten (m.n. in aflevering drie), is flauw en traag. Ook de muziek, door velen geprezen, werkt me soms op de zenuwen. Is vast de bedoeling. Desalniettemin is The White Lotus een verfrissend modern, donker en koloniaal sprookje, waarin in elke hotelkamer een witte heks (m/v/x) op de loer ligt.

[Edit moderator: spoiler gemarkeerd.]

Het plot klinkt haast hetzelfde als de ook nieuwe serie Nine Perfect Strangers (2021)

American Beauty 2.0… wat een heerlijke serie!

Murray Bartlett is voor mij dé ontdekking… hij bezorgt me een Fawlty Towers 2.0 gevoel. Net als John Cleese gaat ie heel ver en toch niet “er over”.

En ja: de muziek ondersteunt het geheel perfect: top-sonorisatie!

Wat beeldvoering betreft: Breaking Bad-sfeer heerst ook hier.

Maar het scenario is buitengewoon… subliem!

Hoe?

Heerlijk fijne ongemakkelijke en doch zeer vermakelijke serie.

Unieke stijl en sfeer, mede door de altijd fijne quirky muziek van Cristobal Tapia de Veer wiens muziek ik sinds Utopia en Black Mirror enorm kan waarderen.

Redelijk origineel verhaal, ok de setting van een “horror” hotel met verschrikkelijke staff en gasten is niet nieuw, maar in dit jasje komt het toch erg fris over.

Geestig en sterk script, perfecte casting, goed gespeeld, kijkt erg lekker weg.

Benieuwd naar seizoen 2 dat is aangekondigd; elk seizoen zal gaan over een andere vestiging van de white lotus franchise met nieuwe gasten, evt kunnen enkele karakters opnieuw langskomen zoals al is aangekondigd voor “Stiffler’s mom”/de vrouw met de as

Ongemakkelijke situaties verbeelden lijkt in de mode. Ook in deze fraai geschoten serie is dit een belangrijk onderdeel.

De personages vind ik geinig, vooral het problematische gezin met dochter Olivia en zoon Quinn. Niet alles is even interessant en sommige zaken slepen nogal. Maar al met al zeker leuk om gezien te hebben.

Op 1 in de De Morgen en niet dat die lijstjes heilig zijn (zo stond het degelijke maar nu ook weer niet zóóó geweldige Mare of easttown op 2 én waarin Squid Game opzichtig genegeerd werd) maar dit wou ik toch eens uitchecken, vooral omdat ik nog niet zo lang geleden compleet blij was geworden van Enlightened, ook (mede) bedacht door Mike White, een serie waar je net niet de vinger op kon leggen.

En hier slaat hij de bal weer volledig… raak. Eigenlijk kan je zo ongeval iedereen wel haten, vooral die rotverwende puber met die (kunstmatige?) D-cup. Andersom werkt het ook: je kan soms sympathie opbrengen voor de kersverse bruid, maar tegelijkertijd denk je ook wel 'boegoehoe' en 'wil je nu werkelijk tijdens je huwelijksreis even een carrièremove gaan doen?'… Hetzelfde (maar weer andersom) voor Shane: absoluut een douchebag en een baby, maar wat dei kamer betreft: hij heeft wél gelijk en IK zou er ook gek van worden. En zo gieren de 1st world problems door de serie.

Grappig genoeg kwam ik de vrouw met de assen net tegen in een Seinfeldepisode waar zij… masseuse is!

Voor mij wordt niks of niemand écht weggezet (behalve die moeder van Shane, dan), want zelfs de woke comments zijn niet onterecht ('…is not stealing if everything is already yours?), anderzijds verwoordt papsie (heerlijke Zahn) het ook wel met zijn 'Whoever in history gave their privileges back?'…

Opbouw is ook goed met het begin waar Shane alleen op het vliegveld zit en de doodskist in het vliegtuig geschoven wordt. Dat maakt deze serie niet alleen grappig, maar ook spannend. Ik was dus wel een beetje teleurgesteld dat Armond (die werkelijk de show steelt), niet zegevierend uit het verhaal komt… en dat Rachel met hangende pootjes terugkrabbelt naar Shane. Alsof Mike White lijkt te zeggen… ach, het was maar vakantie, en wat maken we onszelf eigenlijk wijs?

En last but not least: prachtig vormgegeven met warme avondkleuren en ingebed in die prachtige, bijna hypnotiserende muziek. Seizoen 2? Zou zomaar kunnen, maar ze zullen héél hard hun best moeten doen om hierbij in de buurt te komen, zeker omdat Bartlett niet meer van de partij is… toch dé ster van deze reeks.

Prachtige hilarische serie.

Donkere humor, perfecte cast, heerlijke sfeer.

Tot nummer 1 uitgeroepen serie van het jaar volgens de Volkskrant.

Dat zal niet overal zo zijn, ' it must be your cup of tea'.

Erg fijne serie. Een mooie mix van zwarte humor, ongemakkelijkheid, maatschappij kritiek en fraaie beelden. Soms heel duister, soms best wel feelgood. Vooral Armond en het grote gezin vond ik leuke personages.

Een fijne mengelmoes en ik kijk uit naar een tweede seizoen.

Maar liefst tien Emmy’s.

Al een tijdje geleden gezien, maar nu het 2e seizoen gestart is toch maar even de loftrompet steken over deze serie. Het is lastig om deze serie in een hokje te duwen, en dat maakte dat ik niet goed wist wat ik te verwachten had. Al kijkende werd ik meegesleept door de verschillende verhaallijnen, ondersteund door de beeldkwaliteit en de fantastische score. Mooiste rol, en ster van de show, was wat mij betreft voor Bartlett. Verder nog een speciale vermelding voor de verhaallijn van Quinn, heel bevredigend.

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik vond er niets aan. Heb er naar gekeken vanwege de vele positieve reviews. Kon er nooit ook maar een beetje om lachen, vond het nogal flauw, en ook meestal niet zo fantastisch geacteerd. Vond op Rotten Tomatoes toch vele mensen die er niet gek van waren. Heb deze serie een tijdje geleden gezien na de Noorse serie Exit, is toch van een heel ander niveau, een pak grappiger en een heel pak beter geacteerd, nee dit is niets voor mij....

Onbegrijpelijk, de hoge score voor deze serie. Oninteressante dialogen van verwende hotelgasten, die alleen met zichzelf bezig zijn. Ik snap dat het satirisch bedoeld is, maar de kijker wil zich toch een beetje amuseren, toch?

Weinig tot geen amusement, spanning, humor. Er zijn alleen tenenkrommende karikaturen van doodverveelde en dood vervelende typetjes te zien op het nieveau van GTST. Zonde van de kijktijd.

Haha, hoe men muziek gebruikt in die slotaflevering is echt geweldig. Fijn serietje.

Dit is wel een mooi werkje zeg! Het beklijft, kan niet goed aangeven waarom. Heb seizoen in 1 keer uitgekeken, want de karakters pakken je en laten niet meer los. Zeer goed geacteerd en de hotel manager (ken hem niet) vond ik fantastisch! Er zit een herkenbaarheid in de levens en relaties van de mensen en soms gaat het wat ver, maar dat maakt het juist leuk. De setting is ook perfect wat dat betreft.

4*

Wat een geweldige serie.

De vraag is wie uiteindelijk sterft en in een doodskist het vliegtuig wordt ingeladen.

Er zijn verschillende kandidaten in de loop van de afleveringen.

De Amerikaanse Rich White People worden behoorlijk op de hak genomen. Kritiek op de witte mensen die alles van de oorspronkelijke bevolking hebben afgenomen. De discussie blijft beperkt. Verder drama en hilarische gebeurtenissen.

De muziek is soms bedwelmend mooi. In combinatie met prachtige (natuur)beelden en beeldovergangen.

De acteurs zijn stuk voor stuk top. Ze zijn in staat om hun persoonlijkheid heel goed neer te zetten en ontwikkeling te laten zien.. Het script draagt daar natuurlijk ook toe bij.

Ik ben benieuwd naar de 2de serie.

Redelijke serie die vooral gedragen wordt door de geweldige soundtrack en consequent goede muziek. De personages zijn duidelijk gespeeld, maar wel tamelijk vermakelijk. Over de cast valt geenszins te klagen. Inhoudelijk, zo wordt gaandeweg duidelijk, gaan het helemaal nergens over. Het script is wel oké, maar meer ook niet. De belangrijkste boodschap zit in het verderfelijke gedrag van Olivia waarbij pijnlijk duidelijk wordt tot welke ontaarde toestanden wokeness kan leiden. Wat dat laatste betreft, een moedige keuze van de makers.

Extreem saaie serie over mega irritante mensen, zonder grappen (dat noemen ze dan dramady). Alles wat hen overkomt boeit me werkelijk niets.

Jennifer Coolidge die voorbij komt in OP1, droom ik nou?

Het schijnt dat ze helemaal hip is (vanwege deze serie dus).

Jennifer Coolidge’s Tanya: Her fate was foreshadowed in The White Lotus.

OP1 haalt er vervolgens de verkeerde fragmenten bij w.m.b..

My 2 cents:

Best in Show (2000)

A Mighty Wind (2003)

For Your Consideration (2006)

Jij droomt over Jennifer Coolidge?

Ik maak een grapje...Misschien werd je wakker en droomde je over Jennifer Coolidge bij OP1...

Dit uitleggen voelt wrang...

ZAP! schreef:

(quote)

Haha, toch bedankt hoor. Maar ze is wel een geweldig actrice, in ieder geval in de rollen in de films die ik noemde (wat ook te maken heeft met het schrijverschap van Christopher Guest en Eugene Levy).

Ik ken die films niet maar ze is geweldig in deze serie. Dit is haar grote doorbraak volgens mij...

Goeie tips! Ik houd wel van mockumentaries. Nu zie ik dat Michael Mckean in 2 van die films zit en hem ken ik dan weer van Better Call Saul. Grappig dat hij eigenlijk een komedie acteur is net zoals Bob Odenkirk maar serieuze rollen hebben daarin. Hij speelt die rol van de broer van Saul Goodman wel echt goed trouwens. En Micheal Mckean en Christopher Guest ken ik dan allebei weer van This Is Spinal Tap maar kan me dat niet meer herinneren. En Jennifer Coolidge zit dan weer in al die drie films. Zij is ook wel echt grappig. Wow!

@ZAP! Met MoMe bedoel je Moviemeter? Ja, ik zit alleen op Moviemeter. Vroeger had ik een account ook op tvmeter of seriemeter en daar heet ik Bojack. Op Moviemeter zie ik bij updates bij series als ik als laatste een bericht plaats de screennaam Bojack staan maar hier nu zie ik de screennaam Fortune staan. Ik dacht dat iedereen nu ook Fortune ziet of als je op mijn naam klikt dat je dan ook mijn Moviemeter account ziet? Ik vroeg me altijd af welke naam je nu ziet? Ik begrijp het ook niet helemaal... Is het nu samengevoegd of toch apart? In ieder geval Fortune op MoMe.

Hoe dan ook. Ik ga die films binnenkort kijken!