Weinig genres hebben het zo zwaar te verduren als musicals en muzikale films, die vaak bakken met kritiek te verwerken krijgen. We onthouden meestal wel de losse liedjes die plat gedraaid worden. Denk aan Do Re Mi op de muziekschool, de kerstklassieker White Christmas, Grease op een foute fuif en zelfs You’ll Never Walk Alone komt uit een musical. We vergeten dan wel eens de film zelf. Het genre van de muzikale film is zeer breed. Door de grote populariteit in vooral Hollywood, kon men vaak rekenen op de grootste namen uit het vak en de nodige budgetten. In 2017 presenteerde ik in het forum al een top-100 rond dit thema (zie de link onderaan het artikel). Nu tien muzikale filmtips van gebruiker Film Pegasus met titels die op MovieMeter nog geen 250 stemmen hebben.
Geen Hollywood, maar een Britse film. Het sprookje van Hans Christian Andersen komt hier mooi tot leven dankzij professionele dansers. Goed voor 5 Oscarnominaties met winst voor de score en de art direction. Nog steeds beschouwd als één van de beste Britse films aller tijden. De visuele aankleding was een grote invloed op bekende filmmakers als Brian De Palma, Martin Scorsese en Francis Ford Coppola.
De titel komt van het gelijknamige nummer uit de Broadwaymusical 'Chicago'. Roy Scheider als regisseur/choreograaf en workaholic die een nieuwe musical wil maken en er aan ten onder gaat. Een voorloper van 'Requiem for a Dream' en 'Black Swan' misschien. De film won de Palm d’Or en won 4 Oscars op 9 nominaties. Regisseur Bob Fosse kent de Broadway-wereld maar al te goed met maar liefst 9 Tony Awards en cinematograaf Giuseppe Rotunno werkte veel samen met Fellini.
Geregisseerd door: Bob Fosse Met onder meer: Roy Scheider, Jessica Lange en Leland Palmer
Elisabeth Moss heeft een mooi palmares met onder andere 'The Handmaid’s Tale' en 'Mad Men', en films als 'Shirley' en 'The Invisible Man'. 'Her Smell' is Moss op haar best als punkzangeres die ten onder gaat aan het rock-and-roll leven. Ze speelt één van haar beste filmrollen en draagt de film met gemak.
Geregisseerd door:Alex Ross Perry Met onder meer: Elisabeth Moss, Cara Delevingne en Amber Heard
In de jaren 30 was Fred Astaire vooral de stijldanser in (weliswaar mooie) bandwerk musicals. In de jaren 40 en 50 trok hij het dansen naar een hoger niveau, dat niet alleen grote dansers zou inspireren maar ook de gekende gevechtsstijl van Jackie Chan. 'The Band Wagon' is van de hand van regisseur Vincenti Minelli, geen onbekende in het genre. Visueel zeer mooi aangekleed, maar we zien vooral Fred Astaire in topvorm. Zijn dans in de gangsterbar inspireerde Michael Jackson, die ook ideeën haalde voor 'Billie Jean' en 'You Rock My World' uit deze film.
Geregisseerd door:Vincente Minnelli Met onder meer: Fred Astaire, Cyd Charisse en Oscar Levant
In de jaren 60 was dans en leuke liedjes alleen niet meer voldoende en werd ook een interessant verhaal gebruikt. Denk aan 'West Side Story (1961)', 'My Fair Lady (1964)' en 'The Sound of Music (1965)', die als film sterk tegenwicht konden bieden aan de populaire muziekfilms met Elvis Presley of The Beatles. Veel van de films waren al een keer in het theater gebracht. 'Oliver!' kon rekenen op het gekende verhaal van Charles Dickens en regisseur Carol Reed, bekend van 'The Third Man'. Een Britse musical met een sterke cast en heerlijke songs. De film was goed voor 6 Oscars op maar liefst 12 nominaties.
Geregisseerd door:Carol Reed Met onder meer: Mark Lester, Ron Moody en Oliver Reed
Deze documentaire staat wat in de schaduw van het bekendere 'Woodstock', maar de Summer of Love is nog altijd 1967 en niet 1969. Nog meer dan een concertfilm is dit een tijdsbeeld en het optreden kende enkele legendarische scènes. Denk aan Janis Joplin in topvorm, Jefferson Airplane, Otis Redding en natuurlijk The Who die hun gitaren kapot slaan en Jimi Hendrix die zijn gitaar in brand steekt. Met 79 minuten een pak korter dan de film van Woodstock.
Geregisseerd door: D.A. Pennebaker Met onder meer: Scott McKenzie en Paul Simon
De filmversie met Bradley Cooper en Lady Gaga was al de 4e verfilming van het verhaal, dat in 1954 voor de 2e keer verfilmd werd. Judy Garland had een turbulente carrière na 'The Wizard of Oz', maar schittert zonder twijfel in deze 'A Star is Born', dat haar een eerste Oscarnominatie opleverde. Maar het is vooral tegenspeler James Mason die de film draagt. Dit was in een tijd waarin veel acteurs een rol van alcoholverslaafde dovende ster massaal weigerden wegens imago, en denkelijk te confronterend.
Geregisseerd door: George Cukor Met onder meer: Judy Garland, James Mason en Jack Carson
Veel Engelse en Amerikaanse films hier, daar kwamen veel boeiende muziekfilms ook vandaan. Toch een Franse tip. Misschien geen evidente omdat echt alles wordt gezongen in deze film. Maar de film is aangekleed met mooie warme kleuren en zit vol ritme. De invloed op het latere 'La La Land' is zeer duidelijk te zien. Alhoewel het niet echt tot het genre hoort, zou je dit een Franse new wave film kunnen noemen. De film won de Palm d’Or in Cannes.
Geregisseerd door:Jacques Demy Met onder meer: Catherine Deneuve en Marc Michel
Een Britse onderschat pareltje met de fantastische Jessie Buckley in de hoofdrol als countryzangeres uit Glasgow die het wil maken in Nashville. Bij country draait het altijd om een goed verhaal en de mix van muziek en drama zit best goed hier. Buckley overtuigt zonder probleem als countryzangeres met mooie nummers.
Geregisseerd door: Tom Harper Met onder meer: Jessie Buckley, Julie Walters en Sophie Okonedo
Twee films met Astaire is misschien teveel van het goed, maar ik kon niet kiezen tussen deze en 'The Band Wagon'. Het eerste echte debuut van regisseur Stanley Donen die een jaar later 'Singin’ in the Rain' maakte. Astaire is in vorm en het klikt mooi met tegenspeelster Jane Powell. De choreografie is fantastisch en ik verwijs graag nog een keer naar de invloed op Jackie Chan en Gene Kelly. Maar ook de film 'Inception' met het gevecht in de draaiende gang haalt haar inspiratie uit de dans van Astaire die op de muren en het plafond danst.
Geregisseerd door:Stanley Donen Met onder meer: Fred Astaire, Jane Powell en Peter Lawford
Musicals en muziekfilms verdienen inderdaad meer waardering. Vroeger waren muziek, dans en acteren onlosmakelijk verbonden als één kluwen van entertainment, maar na 1970 is dat minder gebruikelijk geworden. The Red Shoes is inderdaad een mooi voorbeeld, naast o.a. West Side Story, Dancer in the Dark en een hoop andere. Wild Rose komt op de kijklijst.
Ik ben zelf zo'n 20 jaar geleden achter de schermen actief geworden bij een dansgroep en heb zo meer waardering gekregen voor dans en choreografie. En een hoop musicals leren kennen die voor mij ook eerder bekend stonden (in het beste geval) om de bekende liedjes. Blijft een heerlijk genre.
Ik heb ondertussen 220 films gezien die op moviemeter onder het genre 'muziek' vallen. Maar nog veel te gaan.
Voor zij die in en om Amsterdam wonen, deze maand is het bij Lab111: GOLDEN AGE OF HOLLYWOOD MUSICALS. Draaien meerdere musical uit jaren 30 - 50. Van dit lijstje ook 2: A Star is Born en Band Wagon, maar verder onder andere Wizard of Oz en An American in Paris.
Tof lijstje. Hier staan films tussen die ik al zo lang eens zou willen bekijken dat ik op den duur denk dat ik ze al effectief bekeken heb. Bedankt om mij er nog eens met de neus in te drukken
Reacties (7)