Biografische films zijn door de jaren uitgegroeid tot een eigen genre. Ook op MovieMeter is enkele jaren terug 'Biografie' toegevoegd aan de lijst van filmgenres. De films worden ook wel 'biopics' genoemd, biographical pictures. Wat vroeger vooral een overzicht was van iemands leven, is uitgegroeid tot soms zeer creatieve interpretaties of een eerbetoon aan de hand van een hoogtepunt uit iemands leven. Van muzikale biopics als Control, Walk the Line en Amadeus over historische biopics als 12 Years a Slave en Lawrence of Arabia tot sportfiguren als I, Tonya en Rush.
Het genre doet het zeer goed en de films kunnen rekenen op een groter budget en bekende acteurs en regisseurs. Bekende mensen worden wat ouder en komen soms helaas te overlijden. Tijd om hen te eren met een film over hun leven. Als er enkele films het goed doen bij het grote publiek, volgen er andere titels natuurlijk. Het genre doet het goed met recente titels als Rocketman, Spencer, The Irishman, Darkest Hour, Tick Tick Boom,Bohemian Rhapsody, Two Popes, Green Book, Judy, Vice en veel meer.
Films over Hollywood zelf
De biopics over Hollywood zelf zijn er wat minder. Nochtans zouden het zeer boeiende verhalen opleveren. Het leven achter de schermen in Hollywood is al even spraakmakend als de films die ze maken. Maar er zijn al wel films geweest die het goed doen. Denk aan Chaplin met Robert Downey Jr. als de legendarische filmmaker Charles Chaplin. Recent had je nog Stan & Ollie over het komische duo 'Den Dikke & Den Dunne'. Maar het zijn toch uitzonderingen. James Dean uit 2001 met James Franco in de titelrol bereikte niet echt een groot publiek. My Week with Marilyn met Michelle Williams als Marilyn Monroe bleef ook wat onder de radar. En zo zijn er nog meer vertolkingen die in de vergeethoek zijn geraakt. Geoffrey Rush als Peter Sellers, Jennifer Love Hewitt als Audrey Hepburn, James Brolin als Clark Gable, Loni Anderson als Jayne Mansfield en zelfs Lindsay Lohan als Elizabeth Taylor. Ze zijn nergens te bespeuren als je een toplijst zou vinden met biopics.
James Franco als James Dean.
Hollywood biopics op komst
Er lijkt wel verandering in te komen met de aankondiging van enkele boeiende verfilmingen van Hollywoodsterren, telkens met grote namen er bij. Op zich niet vreemd, want als biopics het zo goed doen is het nu wel het moment om mee op de kar te springen en ook mooie films te maken van de grootste filmsterren. In 2022 krijgen we alvast Blonde van regisseur Andrew Dominik (The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford) met Ana de Armas als Marilyn Monroe. Adrien Brody speelt haar geliefde Arthur Miller. En Baz Luhrmann (Moulin Rouge!) komt in de zomer met Elvis. Acteur Austin Butler is nog geen bekende naam als Elvis Presley, maar niemand minder dan Tom Hanks speelt mee als zijn manager Colonel Tom Parker.
En er zijn de laatste dagen nog aankondigingen in de media over meer mooie filmprojecten. Bradley Cooper zou acteren en regisseren in een film over componist Leonard Bernstein met onder andere Steven Spielberg en Martin Scorsese als producers. Cary Fukunaga zou ook aan een biopic over Bernstein werken met Jake Gyllenhaal in de hoofdrol. Todd Haynes zou dan weer werken aan een film over Peggy Lee (titel Fever) met Michelle Williams als de bekende ster. Tom Holland gaat dan weer acteur en danser Fred Astaire spelen in een film over zijn leven. En Marvel-collega Chris Evans gaat in een andere film dan weer Gene Kelly spelen, vooral bekend van Singin' in the Rain. Het laatste biopic-nieuws is dan weer een film over het leven van Audrey Hepburn met Rooney Mara in de hoofdrol. Als de films het goed doen, zullen er misschien nog wel titels volgen.
Op zich ben ik geen grote liefhebber van biografieën. Maar wat Pablo Larraín de laatste jaren doet (met Neruda, Jackie en Spencer) vind ik geweldig. Het gaat dan, vooral bij de laatste twee, niet om de levensloop maar op het invoelbaar maken hoe het voor die persoon was om diegene te zijn.
Op zich ben ik geen grote liefhebber van biografieën. Maar wat Pablo Larraín de laatste jaren doet (met Neruda, Jackie en Spencer) vind ik geweldig. Het gaat dan, vooral bij de laatste twee, niet om de levensloop maar op het invoelbaar maken hoe het voor die persoon was om diegene te zijn.
Pablo Larrain zou blijkbaar nog een 3e biopic in zijn trilogie rond sterke vrouwen, na Jackie en Spencer. Voorlopig nog niet bekend wie daar zou zijn. Als het een zelfde type is, denk ik meteen aan Grace Kelly. Zou een andere insteek kunnen zijn dan Grace of Monaco uit 2014 met Nicole Kidman.
Leuk stukje inderdaad,dat mag ook eens worden gezegd.
Dit soort films kunnen mij trouwens best bekoren zolang ze maar redelijk waarheidsgetrouw kunnen zijn en zonder al dat Amerikaanse Hollywood sentiment. Maar dan wordt de selectie helaas al meteen flink wat dunner ...
Reacties (3)