Kurenai no Buta (1992)

Aardig filmpje wel, vermaakt de volle 90 minuten maar excelleert nergens. Sowieso dat die hoofdpersoon een varken is slaat al nergens op, want in de film heeft dit helemaal geen enkele invloed (of het moet volledig metaforisch bedoeld zijn, maar dan is het matig verwerkt). Ook het wereldje met die luchtpiraten is niet helemaal overtuigend. Maar de kleine momenten zijn geweldig, vooral in die vliegtuigfabriek en als het meisje Fio ten tonele komt en heel wat leven erin brengt. Het tempo is prima, visueel heel aardig hoewel niet bijzonder en het is gewoon aangenaam kijkvoer. Maar meer ook niet. 3,5*.

Porco Rosso kan niet tippen aan de beste werken van Studio Ghilbi, maar weet toch zeker wel te boeien en te vermaken. Visueel erg mooi, qua plot best origineel en de humor is wel geslaagd, maar toch pakte dit me nooit helemaal. Het voelt niet zo magisch zoals andere werken van de studio, het is bijna redelijk gewoontjes. Fijn dat dit soort werk nu al een tijdje op Netflix staat, hebben ze een gouden zet mee gedaan.

3,5*

Hele fijne animatiefilm weer van Ghibli. Porco Rosso is een aangenaam protagonist in deze, perfect ge-voice cast door Michael Keaton in de Engelse dub. De scene met de vliegtuigen die naar de hemel gaan is magisch mooi. Verder heeft de film een aangenaam sfeertje, maar wordt ook nergens echt bijzonder.

Een beetje een atypische Ghibli, deze Porco Rosso. Veel meer uitsluitend op volwassenen gericht dan de andere films van Miyazaki's hand, heb ik het gevoel. Ten eerste natuurlijk door de volwassen protagonist, maar ook door het verhaal en de hele politieke context errond. Ik vond het interessant en ergens ook wel verfrissend, en het is in ieder geval ook weer een héél uniek idee. Hoe bedenk je het, inderdaad. Het heeft iets weg van een animatie-versie van Casablanca, met de broeierige mediterraanse sfeer en de afgesloten, stoïsche protagonist met een verborgen nobel/heldhaftig verleden, waar enkel zijn éne grote, onbereikbare ware liefde werkelijk van op de hoogte is. Ik vond Porco echt een fijne hoofdfiguur, vooral juist omdat het zo uitzonderlijk is voor Miyazaki om een verhaal vanuit dit soort perspectief te vertellen. De sfeer van de warme, mediterraanse eilandjes was om van te smullen. En het is ook wel een film die blijft nazinderen; vooral door de dingen die onuitgesproken blijven. Het open einde is daar een onderdeel van, maar vooral het gebrek aan een uitleg over waarom Porco in een varken is veranderd is een keuze die heel goed uitpakt. Je kan er nu je eigen uitleg aan geven, wat altijd interessanter is wat mij betreft. Voor mij is de 'mooiste' verklaring dat zijn 'vloek' uitsluitend zelfopgelegd is en een soort fysieke manifestatie is van een mentale barrière. Hij heeft teveel oorlog, dood en pijn meegemaakt en gezien om zich nog te willen associëren met de verwoestende mensheid. Hij is gedesillusioneerd over tot wat de mens in staat is. Zich daarvan distantiëren is voor hem de enige oplossing om verder te kunnen gaan. I'd Rather be a pig than a fascist is op die manier een heel inzichtelijke quote. En op het einde wordt er geïmpliceerd dat hij terug een mens geworden is, omdat hij zichzelf opnieuw heeft toegelaten menselijke gevoelens te voelen, omwille van het meisje.

Oftewel; hoe kan je teveel nadenken over een film met een varken als protagonist. Maar als er iets is dat Miyazaki doet bij zijn films, is het wel een voelbare uitnodiging tot reflecteren erin stoppen. Misschien nog meer bij deze dan bij andere films van hem.

Het is verder niet één van m'n favoriete Ghibli's. Met vliegtuigen heb ik niet zoveel, de andere personages buiten Porco vind ik niet ontzettend pakkend - zeker de piraten krijgen iets teveel aandacht -, en het eindduel gaat een stukje te lang door. Mooiste moment van de film? De flashback waarin Porco boven de wolken uitvliegt en al zijn gestorven kameraden ziet opstijgen in een lange rij richting de hemel. Wauw, heel magisch, surrealistisch en droevig, maar ook mooi.

3.5*.