A World Apart (1988)

A World Apart - ik heb dat misschien niet zo duidelijk geschreven in het verhaaltje - speelt zich af in Zuid-Afrika. In de jaren '87-'89 zijn diverse films geschoten die handelen over apartheid en voor mij steekt A World Apart ver uit boven de andere: waar Cry Freedom een samenraapsel is van statische beelden en heldenverering (zoals Attenboro gewoon is te doen), waar A Dry White Season psychologisch gezien al een stukje dieper gaat maar nog steeds een beetje standaard thriller blijft, daar gaat A World Apart je onder de huid zitten.

In Cry Freedom is de hoofdpersoon toch voornamelijk een frisse held die ineens (!) inziet hoe vreselijk apartheid is en dat je daar misschien iets tegen moet doen. In A World Apart zijn de mensen van vlees en bloed die allang ontdekt hebben hoe fout apartheid is.

De ouders van Molly zitten in het verzet maar haar moeder (een weergaloos spelende Barbara Hershey) bijvoorbeeld is niet bepaald een makkelijk iemand om mee samen te leven. Wat nou helden? Mensen die worstelen met zichzelf en de kromme wereld om ze heen. De repressie vreet aan dit gezin en dat voel je als kijker. Ze lijken nergens bij te horen: niet bij de zwarten aan wier kant zij weliswaar politiek staan maar niet qua cultuur en niet bij de witten met wie zij de achtergrond delen maar niet de manier van omgaan met de politieke situatie.

Zuid-Afrika kan een tamelijk smaldenkende gristelijke maatschappij zijn - dat de film zich afspeelt in de jaren '60 benadrukt dat nog eens. Je voelt ontzettend mee met de eenzaamheid van Molly als ze thuiskomt in haar schooluniformpje. Deze film liet mij ontroerd en ontredderd achter.

Behalve Hershey staat ook Jodhi May hier geweldig te spelen, evenals Linda Mvusi, David Suchet in een heel enge rol en Tim Roth in één van zijn eerste films.

Roger Ebert geeft in een paar zinnen heel aardig weer wat zo goed is aan deze film: It is by showing the placid surface of everyday life that A World Apart is able to dramatize how close beneath that surface the police state resides. For those who do not rock the boat, South Africa can be a very pleasant place to live.

Diana Roth rocks the boat, and through her daughter's eyes we see the result of that action. As played by Hershey, Roth is not an ideal mother, although she is a dutiful one. There is a certain hardness in her, an edge of anger that focuses on injustice and sometimes overlooks the needs of her family in what seem to be the more urgent needs of society.

Voor meer van zijn review of andere kun je op deze link drukken: http://us.imdb.com/TUrls?COM+0096464.

Voor Utrechters: deze film is te huur in de videotheek in de Voorstraat.

Renske, je kunt op me rekenen.

Fantastisch goeie film. Komt bijzonder realistisch over, en geef een heel duidelijk beeld van het Zuid-Afrika van dat moment. Je leeft je helemaal in in de situatie van Molly en haar ouders.

Hoe is het in godsnaam mogelijk dat zo'n kwaliteitsfilm nog steeds niet op DVD is verschenen?

Is er misschien iemand die een engelstalige poster kan vinden?

Een heel ontroerende film over een van de vele inktzwarte bladzijden uit de geschiedenis van Zuid-Afrika.

Volgens mij de beste rol ooit van Barbara Heshey, maar het is de jonge Jodhi May, die absoluut de show steelt. Wat een debuut! Je moet er wel van begin af aan bij zijn om Jeroen Krabbé te zien, want hij is zo weer verdwenen.

Aangrijpend vakwerk van regisseur Chris Menges (eigenlijk een cameraman) met bovendien een heel mooie cinematografie. Vooral de opnames in de townships (gefilmd in Zimbabwe) zijn prachtig.

P.S. Onbegrijpelijk genoeg is deze film volgens mij in Nederland niet te koop. Ik heb hem 2e-hands gekocht bij Amazon.

Ik heb gelijk even gebeld; vhs helaas.