Glory (1989)

Ik zocht naar een goeie film over de Amerikaanse burgeroorlog. Naast klassiekers als Gone with the wind, The good the bad & the ugly of Lincoln, kwam ik snel uit bij Glory. Een film die mij blijkbaar wat ontsnapt is, ondanks een bekende cast en de nodige bekendheid. Glory draait rond een regiment dat bestaat uit zwarte Amerikanen. Daar zitten gelukkig de nodige bekende acteurs tussen. Terwijl Morgan Freeman nog tot 2004 moest wachten voor z'n eerste Oscar is het hier Denzel Washington die met de eerste van 2 gewonnen beeldjes ging lopen. Beide heren overklassen in elk geval de blanke leiding met acteurs Matthew Broderick en Cary Elwes. Broderick oogt echt wel jong en is op het eerste gezicht miscast. Langs de andere kant is dat ook weer geen slechte keuze. De echte Robert Shaw was ook de zoon van een rijk gezin en werd maar 25 jaar. Het geheel is best wel boeiend gemaakt en doet denken aan de grootse reconstructies van veldslagen die je regelmatig ergens wel kan zien door een hoop liefhebbers. Die aanpak is wat professionele gebracht, maar het heeft voor de kijker er wel wat van weg. Ook al is alles mooi aangekleed, sterke cast, boeiend verhaal, interessante setting, ... is het niet altijd evident om je in de tijd van toen te wanen. Het mocht wel iets meer zijn, en denkelijk heeft dit wel wat sleet gekregen door de tand des tijds. Ik vrees wel dat een moderne versie er nog meer een Hollywoodspektakel van maken. Iets meer creativiteit met de cinematografie (ironisch genoeg heeft het hier een Oscar voor gewonnen) en wat minder James Horner en het had helemaal af geweest.

Eindelijk Edward Zwick zijn oeuvre eens doorspitten want volgens mij heeft de goede man schitterende films gemaakt die me heel goed zouden moeten liggen. Ik heb enkel The Last Samurai ooit gezien en die vond ik heel goed. De volgende weken staan er dus nog een aantal Zwick films op het programma want ook deze viel best in de smaak. De Amerikaanse Burgeroorlog is meestal iets minder mijn ding, maar deze film kent een goede karakteropbouw wat de film dat extraatje geeft. Ja, je gaat hier zelfs bijna oprecht meeleven met de soldaten. Hier en daar komt er wat religieuze, opmonterend gespeech aan te pas maar het blijft het luchtig en de sfeer zit helemaal goed. Freeman en Washington zag ik helemaal niet als hunzelf maar als een echte soldaat en dat verdient een kus van de juffrouw en een bankje vooruit. Misschien wel van beiden hun beste rol die ik al gezien heb, want laat me eerlijk zijn vooral van Washington ben ik nooit zo echt fan geweest. Heel belangrijk in deze film is ook de rol van de kolonel Shaw die een enorme ommekeer in karakter maakt om dan dapper zijn einde tegemoet te snellen. De eindfase is een heldhaftige ode aan het 54e Regiment begeleid met schitterende muziek. Ik was er precies zelf bij zo goed was dit einde. Boeiend amusement dus, gequoteerd door mezelf met 4*.

Fijne film over enkele historische feiten waaronder Robert Gould Shaw die een regiment 'negers' aanvoerde in de Amerikaanse burgeroorlog. Het verhaal is voor de film weliswaar gedramatiseerd, maar dat doet mij persoonlijk geen pijn. Genoeg dingen kloppen, zoals de kolonel zelf en zijn familie, het verhaal rond het soldij, de slagen en Fort Wagner. Wat rest is niet eens zo zeer een oorlogsfilm maar een meer dan prima drama die meer dan behoorlijk de Amerikaanse burgeroorlog laat zien en waar aan alle kanten de minachting jegens de zwarten naar voren komt. Vooral het moment van de plundering onder leiding Kolonel Montgomery heb ik zoiets van wat voor Twilight zone is dit? Plunderen en de zaak in de hens steken mag maar een hand gemeen met een blanke niet ook al zijn dit tegenstanders waarop volgt dat hij een van zijn eigen neerschiet. Ongelofelijk eigenlijk. Fijn rollen van zowel Broderick als Washington. En uiteindelijk een meer dan goed film.