Foreign Correspondent (1940)

Opnieuw een vermakelijke film van Hitchcock, geen meesterwerk maar wel op en top vermakelijk. Het verhaal is leuk bedacht en spannend. Maar legt het toch af bij andere toppers van Hitchcock. Er zitten wel een paar hele sterke stukken in de film. Bijvoorbeeld de achtervolging scene was erg leuk. Wel wat lelijk, maar dat is gezien de tijd niet zo raar. Ook erg grappig om te zien hoe ze Amerikanen hebben gebruikt voor de rollen van Nederlanders. Af en toe leek het wel of ze Fries spraken ipv Nederlands, en vaak ook wat Duits. Maar ik hoorde wel een paar vloeiende zinnen met een grappig accent. Cast is niks op aan te merken. En ook de muziek is erg goed. 4*

Hitchcock had graag een sterkere rolbezetting gehad en was teleurgesteld dat Gary Cooper afzag van de hoofdrol. Cooper zou later toegeven dat hij deze rol niet had moeten afwijzen, want het uiterst actuele, spannende verhaal en de combinatie van lichtvoetige romantiek, actie en intrige maakt dit tot één van de beste Hitchcockfilms, ook al is het altijd in de schaduw blijven staan van het commercieel meer succesvolle Rebecca. Vergeet het fonetisch (en vrijwel onverstaanbare) geprevel van de "Nederlandse" kinderen en politieagenten en geniet van het intrigerende plot en enkele van de meest sensationele scènes uit het Hitchcockcanon: een moordaanslag in Amsterdam, een achtervolging over de Kinderdijk en een spectaculaire vliegtuigcrash. Albert Basserman maakt indruk als de diplomaat die slachtoffer is van moderne martelpraktijken (als is Jazz geen Extreme Metal). Een heerlijke achtbaanrit en zonder meer één van Hitchcocks meest onderhoudende films.

De tand des tijds is niet vriendelijk geweest voor deze propagandafilm. Met uitzondering van het prachtige Rebecca (1940) vind ik de vroege Hitchcock’s (< 1945) over het algemeen sowieso een stuk minder dan zijn latere thrillers. Het verhaal en het acteerwerk kunnen er weliswaar mee door, maar de settings zijn opvallend pover zelfs als je rekening houdt met de tijd waarin de film gemaakt is.