Coup de Foudre (1983)

Een verrassend conventioneel verteld en vormgegeven film. Ik had met een vrouw als regisseur en gezien het onderwerp over een intense vrouwenvriendschap iets anders verwacht. Maar dat maakt niet zo veel uit. Kurys maakt goed gebruik van het cinemascope formaat en weet ondanks de weidse beelden soms het benauwende goed in beeld te vangen. Huppert speelt goedbeschouwd een nogal eoïstisch type, maar haar vriendschap met Miou-Miou is overtuigend. Ook de beide echtgenoten zijn geloofwaardig neergezet. Jammer dat er een aan het eind stereotype beelden komen van een vrouw in een inrichting en een man die de boel kort en klein slaat . Het slotbeeld geeft nog een extra verrassing die een een aantal zaken voor mij nog wel verklaart. Ik vroeg me al af, waar die oorlogsscenes in het begin goed voor waren, want die dienden verder geen enkel doel voor het verhaal tussen de vrouwen. Die hadden elkaar ook gewoon op de school van hun kinderen kunnen ontmoeten. Maar goed het autobiografische bleek een leuke verdieping van de hele film

Deze film is in maart en april te zien in een aantal Nederlandse filmhuizen in het kader van het Isabelle Huppert retrospectief.

Twee van mijn favoriete actrices in één film.

Dan kan er wat mij betreft niet zo veel mis gaan.

Miou-Miou zet een heel sterke rol neer, maar Huppert en Marchand doen daar nauwelijks voor onder.

Verhaal is gebaseerd op het leven van de ouders van regisseur Diane Kurys.

De regisseur heeft deze semi-autobiografische film over vrouwenvriendschap gebaseerd op het huwelijk van haar ouders. Een tragedie over de aard van het huwelijk, de verplichting die je met elkaar bent aangegaan, over egoïsme en zelfopoffering (de prijs die je betaalt), over (on)tevredenheid, lijden, (zelf)respect en je opgesloten voelen (in de val zitten). Een drama over interessante, geloofwaardige en complexe mensen waarin Diane Kurys de materie met respect, fatsoen en gevoel behandelt; ze houdt de zaak in balans en kiest geen kant. De cast acteert sterk en Guy Marchand is hartverscheurend.

Helaas heeft de kopie die ik gezien heb de tand des tijds niet geheel doorstaan.

Indrukwekkende film, vooral door het spel van Isabelle Huppert, die de ogen twee uur lang op zich gericht weet te houden. Na meer dan dertig jaar oogt de film nauwelijks gedateerd. Met bewondering zitten kijken naar dat nauwgezet geënsceneerde tijdsbeeld van het Frankrijk in de jaren vijftig en de vroege jaren zestig waarin het verhaal zich afspeelt.

Een verhaal dat zich niet makkelijk laat samenvatten. In grote lijnen gaat het om twee

echtparen die kort na de oorlog met elkaar bevriend raken. De mannen kunnen goed met elkaar overweg en de vrouwen worden hartsvriendinnen. Vooral de verwachtingen en dromen van de vrouwen komen steeds nadrukkelijker in beeld. Totdat de vrouwen meer voor elkaar lijken te gaan voelen dan vriendschap. Dat is niet iets dat bij dat tijdsbeeld past en dat zeker niet geaccepteerd wordt door de mannen.

Zo samengevat lijkt er niet zo veel te gebeuren, en misschien is dat ook wel het zwakke punt van de film. O, er gebeurt genoeg en er valt genoeg te zien, maar ergens bekroop me het gevoel dat de film te veel blijft hangen in de dagelijkse dingetjes van de twee huisgezinnen, hoe aardig en herkenbaar ook. Hoe dan ook, een indrukwekkend staaltje Franse filmkunst.

Relatieproblematiek uit de jaren 50 met een feministisch tintje.

Een heel verhaal met een pak herkenbare emoties en toestandjes maar dat niet gebracht wordt met voldoende éénduidige, overtuigende spanning.

Eigenlijk wat ontgoocheld, ondanks Huppert en Miou-Miou en zelfs een Guy Marchand die, zoals heel dikwijls, gemakkelijk van een komisch knullig personage overstapt naar dat van een onhebbelijke driftkop.

Perry Como's "I wonder who's kissing her now", Sidney Bichet's "Petite Fleur", Glenn Millers's "In the Mood" vormden passende en genietbare muzikale backgrounds uit die tijd.

Goeie film over twee getrouwde vrouwen die beste vriendinnen worden. De film speelt zich af begin jaren '50 en de proloog tijdens de oorlog lijkt een beetje los te staan van de rest van de film. Een gevoelig drama over de bevrijdende vriendschap tussen twee vrouwen en het effect op hun huwelijk hiervan. Twee mooie rollen van Isabelle Huppert en Miou-Miou.

Film die kwa stijl dicht bij mijn ‘ideale film’ zit.

Prachtige beelden, uitstekende rollen, realistische verhaal, mooie muziek.

4 sterren