Up (2009)

Gisteravond gezien op het grote doek in Bangkok met 3D bril op. Film is erg komisch en ziet er weer fantastisch uit. Alleen de jarenlange herhaling van lessen die Pixar over ons heenstrooit begint nu een beetje op te breken (maak je dromen waar etc.) en het verhaal is platter dan WALL*E. Dat is dan ook de enige kritiek die ik kan verzinnen en dat klinkt al eigenlijk als gezeur terwijl ik het tik. 3D is cool trouwens, smaakt naar meer (ik ben benieuwd naar Avater aan het eind van het jaar van James Cameron).

Dikke 4*

Voorfilmpje is uiteraard weer geweldig! (Partly Cloudy)

Up

Het wordt zo ondertussen een traditie. Pixar vertelt over zijn volgende projecten, die over zo'n jaar of 2 de bioscopen moeten bereiken, en iedere keer zijn ze weer onwaarschijnlijker dan de vorige keer. Iedere keer weer vraag ik me af wanneer in de krant komt dat de leidinggevenden van Pixar naar het gesticht gestuurd zijn. Ratatouille: een rat met kookambities ... ? WALL-E: een robot op een vernietigde aarde die de rotzooi moet opruimen? Up: een man vliegt de planeet over door heliumbalonnen aan zijn huis vast te maken?!

Maar nooit heb ik het bij het rechte eind. Lame, truttig en kinderachtig als het allemaal ook klinkt, Pixar bewijst dat je met genialiteit een heel eind komt. Iedere film weer weten ze te verrassen. En jawel, weer geef ik nederig mijn verlies toe. Up is geweldig.

Up is in feite een film over de rouw. Het verwerken van de dood van een geliefde. De film opent hartverscheurend, en dat is heel bijzonder voor welke film dan ook. Lieflijk en gedetailleerd worden levens geschetst, grappen gemaakt en emoties opgeworpen. Het maakt het begin van Up tot het beste wat de animatie van tegenwoordig te bieden heeft. Vlot, waanzinnig origineel en absoluut haarfijn geanimeerd. De muziekkeuze is mooi, de opera Carmen, en ook de score werkt. Hij is minder dan pakweg Ratatouille, maar vooruit.
De humor zit hem in de absurde situaties en de, zoals altijd, schitterende personages. De voice-acting is weer uitmuntend, al wordt de show gestolen door een te hoge computerstem Pixar komt ook nu weer met de meest idiote plotwendingen en creeërt ook nu weer een wereld vol fantasierijke voorwerpen en verbazingwekkende vondsten. Het is een waar lust voor het oog en meer dan eens ook ontzettend grappig. Echt weer zo'n film waaraan je kunt voelen dat hij jonge kinderen bij gaat blijven, al lijkt de lat iets lager te liggen dan in eerdere werken. Het is wel grappig, en wel uniek, maar zo briljant beklijvend als Pixar in andere producties was, laat hij dat hier na de eerste akte vaak na. En dat valt tijdens het kijken al op, ook al wil ik het echt niet afschrijven als crap. Het blijft natuurlijk nog altijd Pixar. De humor is zowel kinderlijk als volwassen, bereikt hierdoor een groot publiek en is vrij tijdloos. Mooi om te zien. Simpele grapjes, waarin het kleine jongetje heer en meester is, zijn weer oprecht grappig en dat is toch wel weer een knappe prestatie.

Het verhaal daarentegen wijkt nogal af van Pixar's standaard. Het slaat, meer nog dan eerder, eigenlijk helemaal nergens op. De emotionele ontwikkeling van de oude man is wél schitterend, het doet je echt wat om hem in een blije bui te zien, maar dat heeft met het verhaal an sich niet zoveel te maken. Pleit wel weer voor Pixar dat ze er desondanks een briljant geheel van hebben weten te maken, met nog een aantal spannende achtervolgingsscènes op de koop toe.

Het grootste pluspunt van Up is dat hij meer dan de eerdere Pixar's ontzettend zielig en mooi is. Door en door sterk in elkaar getimmerd sentiment, uniek en fris gebracht, echt prachtig. Het gaat heel erg over genieten van het leven. Bijzonder. De overweldigende animatie geeft overal kleur aan, de personages zijn als vanouds fantastisch en de film zakt eigenlijk nooit in. Het enige wat een klein beetje tegenviel was de ietwat teveel opgepompte climax die toen een beetje naliet écht te shockeren, maar dat is hem vergeven. Want daarna is het weer huilen geblazen Maar het blijft net een graadje minder dan meesterwerkjes Ratatouille en WALL-E.

4*

Pete Docter vestigt zijn naam als de meest getalenteerde in de Pixar-stal. Monsters, Inc., ook van zijn hand, was vooralsnog mijn favoriete Pixar, maar na het zien van dit meesterwerk begin ik toch hevig te twijfelen. Up is zoals we gewend zijn weer een lust voor het oog, zit boordevol goede grappen en is bovendien ontroerend en hartverwarmend. Fantastisch!

Two thumbs up!

Prachtige animatie (al heeft de 3D me nog niet geheel overtuigd), maar vooral de meest ontroerende Pixar die ik tot dusverre zag (en volgens mij zag ik ze allemaal). Bij de beginsequentie waarin je de twee ouder ziet worden hield ik het nauwelijks droog. Fantastisch hoe er zonder dialoog en een minimum aan muziek zoveel bereikt kan worden.

Geheel geloofwaardig is ook dat Carl uiteindelijk vertrekt met zijn huis, door ook weer een klein simpel element dat eerder een belangrijke rol heeft gespeeld. Een kleine smet is dat het geheel op drie kwart een beetje flauwig en plat wordt, waardoor de Pixar magie voor even verdwijnt, maar met het schitterende einde het weer helemaal goed maakt. Op het randje van melo-drama, maar werkelijk precies goed.

Dik 4*.

Genieten geblazen weer met Pixar. Echt een zeer geslaagde film. Grappig en gevoelig ten top. Misschien wel de beste animatiefilm die ik heb gezien op Shrek na. Het verhaal is zo leuk en ook continue boeiend. Ik heb zelden zo mee geleefd met een animatiefiguur. Carl wekt ontzettend veel sympathie op. Met name het begin is er één waar ik wel een brok in me keel van kreeg. Misschien ook omdat ik naast een bejaard stel zat Maar ik vond het echt zo mooi in beeld gebracht, de liefde tussen die twee en zonder al te veel woorden te gebruiken was het erg duidelijk. De stemmen zijn eigenlijk niet bekend voor mij, maar ze waren wel leuk. Het 3-D gebeuren was ook wel vermakelijk, maar voegde vrij weinig toe om eerlijk te zijn.

4*

Weer een geniale Disney Pixar film. Up vind ik ontroerend en mooi maar vaak erg geestig. Mijn Bioscoopzaal heeft tranen weggepinkt en ook erg gelachen. Up is als gewoonlijk bij een Pixar film zeer mooi gemaakt. Vooral het ontroerende thema dat het leven maar kort is en je moet proberen je dromen uit te laten komen sprak jong en oud aan. Ik geef het een 4,5.

De Godenzonen van Pixar presteren het wederom om een animatieklassieker van formaat af te leveren. Wat mij betreft is deze prent nog sterker dan de ecologisch verantwoorde Wall-E van vorig jaar. De kracht van Pixar zit hem erin in hoe zij elke keer weer een simpel kinderverhaaltje weten te kruiden met een dieperliggende emotionele laag. De pijn van het echte leven wordt mooi vertaald naar een wereld van de kinderlijke fantasie. Zo zijn de vijf minuten waarin het leven van Mr Frederickson wordt verteld geniaal. Geen woord teveel en toch snapt iedereen, van klein tot groot, de tragiek van het vertelde. En het belangrijkste, deze Pixar is weer ouderwets leuk in zijn grappen en grollen. Ik heb me weer een slag in de rondte gelachen om de absurdistische grappen rond vliegende huizen, pratende honden en koene padvinders.

Gewoon een vermakelijke film met een prachtig animatie. Vooral in 3D is het echt mooi.

Voor de rest is het een goed verhaal, je gaat echt meeleven met Carl. De humor is op zich wel aardig, vooral die Russell.

Maar bij Pixar films heb ik toch vaak dat ik nooit hardop moet lachen, vaak heb ik gewoon een glimlach op mijn gezicht.

Goed voor 3, 5 sterren.

Middelmatig filmpje van de Pixar stal.

Sowieso blijven de Amerikaanse animatiestudio's vrijwel stilstaan, vooral op creatief vlak. Ook dit verhaaltje blinkt niet bepaald uit om zijn spitsvondigheden en nieuwigheid. Een flink voorspelbaar verhaal dat wat volwassen thema's wil toevoegen over liefde en dood, maar eigenlijk werkt dat amper omdat het contrast met de rest van de film daarvoor veel te groot is. Verder ook wel vrij voorspelbare wendinkjes, de gebruikelijke 'vijand', en iets of iemand die/dat gered moet worden. Scenes om echt te onthouden zitten er ook al amper in. Dug is het leukste personage, die je nog het meeste doet lachen, maar dat is ook maar bij vlagen. Over de hele linie aardig om te volgen, echt vervelen is er niet bij.

Verder vallen de animaties me amper op. Het is vakwerk, maar groots vond ik het allemaal ook niet, en nergens memorabel. Soundtrack is ook wel erg herkenbaar, maar niet bijzonder. Typisch Disney-deuntje zoals zovelen zonder al te veel fantasie.

Zeer doorsnee Disney-werk wat nergens imponeert, maar wel aardig vermaakt. Maar je zou toch wel wat meer mogen verwachten, waar is de creatieve geest gebleven.

2.5*

Je hebt misschien gelijk in jouw belevingswereld. Voor kleintjes van onder de pakweg 7 of 8 jaar kan deze film volgens mij ook niet bedoeld zijn. Niet alleen vanwege de thematiek aan het begin van de film, maar ook omdat de honden die ze associëren met betrouwbare huisdieren, op een enkele uitzondering na superagressieve rotbeesten zijn in deze film.

Aan je reactie te zien heb je zelf erg weinig fantasie en inlevingsvermogen. Enne.. heb je wel begrepen waarom dat jochie per sé die badge wilde?

Deze heb ik vanavond gezien in cinema Utopolis te Mechelen, de 3D versie waarbij je zo'n LCD-brilletje moet opzetten, in de originele Engels gesproken versie met Nederlandstalige ondertitels. Gelukkig kon ik hem met mijn Cinécheques voor € 6,5 gaan zien want de normale prijs voor zo'n 3D-Film is tegenwoordig € 9,5 wat ik overdreven veel vindt

Ik heb met plezier zowat alle voorgaande reakties gelezen, dus kan deze van mij er ook nog wel bij, alhoewel ik niets nieuws te vertellen heb, maar best wel handig voor diegenen die niet het geduld kunnen opbrengen om zover terug te gaan lezen

Ergens in't begin krijg je één van de vertederendste scènes voorgeschoteld die je ooit in een animatiefilm zal te zien krijgen, écht hartverwarmend. Het geeft een overzicht van Carl's leven met zijn vrouw Ellie, zonder woorden maar o zo mooi
Hun verdere avontuur telt ook nog enkele sentimentele momenten, maar niet meer van dit niveau.

Ik denk dat dit de meest Disney-achtige tekenfilm is die Pixar ooit ontwikkeld heeft, hiermee bedoel ik dat hij nu wel écht op de kleintjes gericht is met o.a. die pratende honden..

Het 3D-effect is wondermooi om zien, ik kreeg soms de indruk écht aanwezig te zijn in deze fantasiewereld, vooral stilstaande scènes zagen er indrukwekkend uit. Tijdens snelle zijdelingse bewegingen werd het soms wat wazig, ik denk dat de LCD-Brilletjes het dan een beetje laten afweten...

7/10.
Zeker niet de beste van Pixar maar ook niet de "slechtste", die "eer" is - naar mijn bescheiden mening - weggelegd voor deze regisseur zijn vorige (debuut-)film Monsters, Inc. (2001)
Bekijk hem zeker in 3D, zo komt hij het best tot zijn recht, alhoewel ik er zeker van ben dat de normale versie er ook erg goed uitziet

Filmsite : http://disney.go.com/disney...

Sympathieke film alweer, maar op Cars na wel de minste. Het kijkt heerlijk weg, maar heb geen een keer hardop gelachen. Het is mooi gemaakt, maar nauwelijks een verbetering ten opzichte van vorige films. Het verhaal is onderhoudend, maar nergens hartverwarmend. En zo kan ik nog even doorgaan. Bovendien vind ik het niveau af en toe aanleunen bij de Amerikaanse animatietroep van bijvoorbeeld Dreamworks.

Toch kan ik hier een heel kleine 4 sterren aan kwijt, want nogmaals de film is erg onderhoudend. Ik zal hem over een jaar of tien wel even zovele keren hebben gekeken.

film een beetje overrated, maar desondanks zeker genoten ervan want hij heeft zeker z'n grappige momenten. Sommige dingen kloppen niet inderdaad, maar dat begon me pas te storen toen ik erover ging nadenken na de film, want de film kijkt lekker weg. Ook de muziek mag er zeker zijn (alsook het voorfilmpje Partly Cloudy) en de film heeft alle elementen om het te maken.

Bovendien is dit de eerste film die ik in 3D zie die het waard was om in 3D te kijken. Hier wordt tenminste iets gedaan met het 3D-aspect in tegenstelling tot pakweg Ice Age 3.

Dus, zeker een pluim voor de Pixarmensen, maar daarom nog geen hele verendracht. 3.5*

Zeer leuke film met grappige en soms ontroerende momenten. De personages ( 2 Dieren meegerekend) waren super mooi uitgewerkt. Het verhaal wordt nergens langdradig of saai en blijft de hele film boeien. Enige probleem vond ik dat het allemaal wat vlug ging. Het heeft niks met de speelduur te maken, maar meer met de sfeer. Al met al een leuke familiefilm. * 3,5

Nadat ik twee weken geleden Ponyo on the Cliff by the Sea gezien had en daar enigszins mee teleurgesteld werd, maakt Up mij weer volledig duidelijk dat de westerse animatiefilms mij veel beter liggen dan de Japanse.

En ik wil nog een stapje verder gaan: ik vind Up de sterkste Pixarfilm tot nu toe. Nog niet eerder heb ik zoveel dubbel gelegen in de bioscoop zaal en tegelijkertijd ook zo ontroerd geweest te midden van de andere bioscoopbezoekers.

De animatie is aardig, zoals we dat gewend zijn van Pixar. Maar de humor en het ontroerende verhaal springen er gewoonweg bovenuit. Een echte aanrader, net als het leuke kortfilmpje dat vooraf afgespeeld werd: Partly Cloudy, ook erg leuk!

Speelgoed dat tot leven komt, monsters die, for a living, kinderen schrik aanjagen, een familie van superhelden, een rat die houdt van delicatessen, een robot die afval opruimt en nu dus een vliegend huis. Je kan Pixar niet verwijten onorigineel te zijn.

Beter dan de Disney Classics doen ze het nog altijd niet maar Up lijkt me toch weer een stap in de goede richting, na lichtjes overgewaardeerde films zoals Incredibles, Ratatouille en Wall E. Vooraleerst krijgen we een ontroerend beginstukje dat bijzonder sterk overkomt, ook al wordt er geen woord gezegd. Je voelt meteen mee met die arme Mr. Fredrickson, die genoeg heeft van de maatschappij en besluit om zijn avontuurlijke droom waar te maken. Tot zijn grote spijt wordt hij vergezeld door de enthousiaste, kindse Russel. Wat volgt is een spannende trip langs een rariteitenkabinet van beesten.

De mensen bij Pixar hebben zich de laatste jaren geprofileerd als de beste tekenaars ter wereld en dat laten ze nu ook weer zien. De manier waarop de ballonnen bewegen, de landschappen, de wolken, de kleine druppeltjes van de waterval! Het is jammer dat dit, vond ik, gedeeltelijk verpest wordt door de cartooneske, simpele look van personages zoals Mr. Fredrickson (blokhoofd), Russel (cirkel). Waar Up dan weer wel in uitblinkt is zijn strak geregisseerde scènes. Ik kan me niet zo snel meer een (animatie)film herinneren waarbij ik op het puntje van mijn stoel zat. Het einde zit ingenieus in elkaar, waar je een geweldige mix krijgt van humor en avontuur. Mag ik ook nog even vermelden dat ik blij ben dat Pixar weer eens een film uitbrengt van minder dan 100 minuten? Het tergend lange moraaltje bleef uit, waarvoor dank 4*/5

De recensies over de nieuwe Pixar waren unaniem in hun oordeel. Up was het zoveelste meesterwerk van de animatiestudio. Ik ben het hier slechts ten dele mee eens. Up heeft namelijk exact dezelfde kwaliteiten en tekortkomingen als de vorige Pixar, Wall E. Net als bij Wall E is het eerste half uur namelijk met afstand met mooiste en beste gedeelte van de film. De introductie van de personages en met name de dialoogloze levensloop van het echtpaar Fredricksen is meesterlijk, ontroerend en gewoonweg een wonderschoon stukje cinema.

Daarna valt de film echter een tijdje ver terug. Het subplot dat draait om de zoektocht naar een zeldzame vogel heeft niet het niveau dat we gewend zijn van Pixar en duurt bovendien ook nog eens relatief lang. Het laatste kwartier pakt Up de draad dan wel weer op wat uiteindelijk leidt tot een uitstekend slot. Het zorgt voor een ietwat onevenwichtige film die echter nog flink boven de middelmaat uitstijgt.

Speciale vermelding tot slot nog even voor het korte Pixar voorfilmpje dat in de bioscopen vlak voor de hoofdfilm draait. Dit enkele minuten durende filmpje is op zichzelf al de moeite van een bioscoopbezoek waard.

Kleine 4 sterren

Serieus? Ik begin juist te vinden dat ze zich steeds meer beginnen te verwijderen van Dreamworks. Alleen de nogal Dreamworksachtige Star Wars-grap met die honden in die vliegtuigen stoorde me wat dat betrefd.

Probeer maar eens een film te noemen van Dreamworks die zo breekbaar is als Up. In Hollywood is het sowieso al lastig om iets te vinden dat gaat over oude mensen, tenzij het door Clint Eastwood gemaakt is. Up gaat een stapje verder. Niet alleen is de hoofdpersoon oud, hij is ook nog eens in de rouw. Rouw is niet een onderwerp dat je snel aantreft in kinderfilms. Het knappe is dat Pixar dit element zeer gevoelig weet uit te werken en nooit dat randje van vals sentiment overstapt. De eerste 10 minute zijn magisch en tegelijkertijd waarschijnlijk het meest pijnlijke dat Pixar ooit heeft gemaakt. Het gemis van Ellie dat Fredriksen voelt is zo voelbaar dat het in brand steken van zijn huis door muntz overkomt als de meest boosaardige daad van een Pixarschurk. Dat hij regelmatig ook met moord dreigt komt zelfs nog minder aan. Tevens heb ik nooit een Disneyfilm gezien waarin een personage onvruchtbaar blijkt en waarin een schurk zo overduidelijk veel zinloze moorden heeft gepleegd. Het wordt allemaal getoond op een veilige manier voor kinderen, maar dat zou ook niet anders moeten.

Verder is het gewoon een vermakelijk avontuur, een beetje Indiana Jones-achtig. Het vele gevlieg, maar ook wel het kleurenpallet en sommige locaties doen denken aan Miyazaki en eerlijk is eerlijk, Up hoeft zich niet te schamen in het werk van die grootmeester. De film ziet er schitterend uit, met mooi kleurgebruik en vaak erg sterk design. Fredriksen is een van de meest aansprekelijke hoofdpersonen uit de Pixarstal en de vogel is een van hun grappigste personages. De humor is, op een paar momenten na, niet eens gigantisch bijzonder, maar ik merk sowieso dat ik Pixarfilms steeds meer waardeer buiten de humor om. De magie en zelfs het drama worden steeds beter.

Daardoor kan ik het Up ook wel redelijk voorgeven dat het af en toe wat voorspelbaar is. Dat de oude man en het jochie uiteindelijk een band met elkaar zullen krijgen zie je als volwassen kijker en waarschijnlijk als kind ook al vanaf de eerste minuut aankomen. Dat Fredriksen verschijnt bij de uitrijking van dat speldje is ook niet bepaald een verrassing. Van mij had dat laatste dan ook niet echt gehoeven. Echter draait het bij Pixar niet om waar het verhaal eindigt, maar om de reis ernaartoe. En die is zeer in orde.

Een grote fout echter: als het huis aan het begin de lucht in gaat staat Russell duidelijk niet op de veranda. Hoe hij er dan toch terecht komt is onverklaarbaar.

4 sterren, neigend naar 4,5*. Behoort duidelijk tot het beste Pixarwerk.

Weer heel erg genoten, maar net als bij Wall-E heb ik weer het idee dat dit helaas slechts voor de helft een gedurfde volwassen film is, en voor de helft het standaard CGI/cartoon werk. Alles rond Carl en z'n vrouw was echt ontzettend mooi, maar het grote middenstuk is gewoon erg vermakelijke flauwekul wat (als je een paar poep- en plasgrappen toevoegt) ook best bij Dreamworks vandaan had kunnen komen

Begin dat 3d trouwens toch wel een leuke toevoeging te vinden aan dit soort films, het voelde hier niet aan als een gimmick. 4+

Heel fijn.

Kan hier echt van blijven genieten, het ziet er prachtig uit, het verhaal is weer geweldig bedacht.

Het is af en toe ontroerend, vaak erg geinig en het verveeld geen moment. Leuke personages ook.

4*

Ik had eerlijk gezegd nét wat meer verwacht van deze film, maar ondanks dat weer een prachtig Pixar. Grappig, ontroerend, maar het ziet er vooral weer prachtig uit allemaal. ''Adventure is out there!''

De animatie is weer van de bovenste plank (what else is new) en van het begin tot het eind is deze Up een lust voor het oog. De ballonnen, de wolken, de bergen, de watervallen, de natuur, ongelovelijk mooi allemaal.

Ondanks dat de film echt wel grappig en ontroerend was werd ik nooit écht geraakt en heb ik ook nooit echt in een deuk gelegen van het lachen. Het bleef mooi binnen de lijntjes allemaal. De personages zijn weer erg leuk. Vooral het begin met Carl en Ellie was erg grappig; ''You know, you don't talk very much ... I like you!'' Ook Russell en de vogel (Kevin ) waren best leuk, al vond ik het niet de beste personages van Pixar.

Het middenstuk kent erg mooie momenten, die vooral visueel indrukwekkend zijn, maar het zakt toch ook een paar keer wat in. Het avontuurlijke einde maakt dit dan weer wat goed en is ondanks zijn voorspelbaarheid en cliché's erg genietbaar.

Ja, erg mooie Pixar dus weer, al blijft Ratatouille mijn favoriet denk ik. Ghibli heeft nog steeds mijn favoriete animatiefilm op haar naam staan, maar wat blijven de Pixars toch ook érg leuk. Dikke voldoende.

Mierzoet.

Maar wel leuk. Mede dankzij de schitterende animaties.

Het verhaaltje verdient misschien geen schoonheidsprijs qua duurzaam sentiment, maar het werkt wel. Toch maakt dit de film tevens een beetje onevenwichtig. Zet dan een beetje door zou ik zeggen. Maar nee hoor, er moet voor de kleintjes wel een voorspelbaar avontuur in. Inclusief de lieve beestjes, waarvan ik de pratende honden een iets te lang uitgesponnen gimmick vond.

Dat alles is natuurlijk prima, want dit is in 1e instantie gewoon een kinderfilm. Maar het doet mij wel nieuwsgierig worden naar een volwassener film van Pixar. Wie weet, misschien ooit.

Geen Monsters Inc. of The Incredibles, maar genoeg vermakelijk en voorzien van een schitterende soundtrack.

Helaas alleen de 2D-versie gezien..

Goed.

Volgens mij veruit de beste Pixar.

Voorfilmpje was dan weer leuk maar één van de mindere. Wel erg mooi gemaakt, vooral die wolkjes zagen er gaaf uit, maar het filmpje zelf is een continue herhaling van niet zo geslaagde grapjes. Minder leuk.

Dan Up zelf. Eerste 5 a 10 minuten zijn inderdaad veruit het beste. Niet dat ik uit m'n stoel geblazen ben, wat Docter hier doet is al 100 keer eerder gedaan in animatiefilms, maar voor Pixar is het inderdaad een zeer welgekomen afwisseling.

Mooi stukje film, oude ventje is geweldig (goed geöefend met Gerry) en de korte fragmentjes vormen een zeer mooi overzicht van hun leventje. Als ik niet reeds voorzichtig gewaarschuwd was had ik durven hopen op een eerste Pixarvoldoende.

Met het bolle ventje verschijnt een eerste scheurtje. Weer zo'n vervelend snertjongetje dat veel te druk en is teveel praat. Al vallen de eerste scenes met hem en het oude mannetje nog best mee. Beste scene zit ook in dit korte tussenstukje, met het ventje dat de trap afdaalt. Geweldige scene, erg komisch.

Na een minuut of 15(?) begint de film eigenlijk echt, in het oerwoud. Van dan af is het compleet om zeep jammer genoeg. De pratende honden en vogel worden geïntroduceerd (allemaal fuckvervelende personages) en de band tussen oud en jong mannetje begint te vormen, in typisch misselijkmakende oude Pixarstijl. Voeg daarbij de slechterik en alle sfeer is op een minuute of 5 volledig uit de film.

Wat de "animaties" betreft, het zijn vooral designs en achtergronden die opvallen, qua animatie is het eigenlijk weinig boeiend te noemen. Technisch wel érg sterk deze keer, sterke vooruitgang op vorige films, ook af en toe visueel mooi (oud ventje die tegen rode lucht verdertrekt - eindelijk eens een keer dat je merkt dat een regisseur achter de film steekt), maar bij momenten ook gewoon weer kitsch. Zeker het oerwoud ziet er niet altijd even best uit.

Volgens heeft Docter om "alsjeblief 10 minuutjes" gevraagd. Zoniet is het waarschijnlijk een toevalstreffer, al lijkt me dat wel erg sterk. Daarvoor zitten er teveel sterke zaken in het eerste kwartier.

Blijft wachten tot er voor het eerst om alsjeblief 90 minuutjes gevraagd wordt. Zolang zal Pixar niet op voldoendes van mijn kant mogen rekenen. Eerste kwartier is veruit het beste wat ze ooit gemaakt hebben, de rest is typische Pixarbagger.

2.0*

Up is een aandoenlijke Animatie film die het zeker waard is om een keer gezien te hebbe.

Toch is deze film meer ontroerend dan echt grappig, niet dat dat slecht is. Maar echt lachen doe je niet bij deze film, wel veel glimlachen.

De personages zijn leuk uitgewerkt en Carl, de hoofdrolspeler komt zeer sympathiek over. Je kan goed begrijpen waarom hij een beetje een norse vent is.

Daarnaast komt er bij deze film de nodige sentiment kijken, wat misschien niet voor iedereen besteed is, maar zeker niet slecht.

Ik ga het gewoon kort houden. Up is vooral een ontroerende film, wat er fantastisch uitziet. Hij is niet zo grappig als je zou verwachten, maar er zitten genoeg momentjes in die je op zn minst doen glimlachen.

3,5*

I do not like the cone of shame.

Hehe, grappig filmpje, maar ik had er na alle lovende recensies net wat meer van verwacht. Vond Wall-E en Ratatouille toch net wat beter.
Vooral qua vermakelijk verhaal, dit was eigenlijk best wel irritant met die ouwe mafkees met die pratende honden en zeppelin.

Zoals iedereen al zo'n beetje zegt zijn de eerste minuten geniaal. De bijkarakters zijn ook wel geinig, maar het is vooral de setting en verhaal dat me in dit geval niet zo boeit, anders had er veel meer in gezeten.
Animatie is verder uitstekend, mooie achtervolgingsscene ook weer over die rotsen.

Klopt ik vond de personages boeiend en de emoties kwamen goed over. Ik begon zelfs voor het eerst mee te denken met een animatie film. Het is af en toe wat kinderachtig gemaakt voor de kinderen maar dat stoorde het totaal helemaal niet. Het was komische en erg vermakelijk. Zelden zo'n goede animatie gezien.

Net zoals Ratatouille, Wall-E en Incredibles kom ik gewoon niet verder dan heel erg vermakelijk. De eerste tien minuten bevat materiaal die naar mijn mening een boeiender film zou opleveren dan wat ik dus nu heb gezien.

En die hondenriem grap had ik ook al gezien in Dexter's Lab. 3,5*

Wederom een erg leuke film uit de Pixarstudio. Na het voor mij ietwat tegenvallende Wall-E zijn ze helemaal terug met een schitterend fantasierijk verhaal waarin drama en humor, beter dan ooit in een animatiefilm, gecombineerd worden. Het 3D-gebeuren vond ik niet storend en iets toevoegen. Gelukkig zijn er geen scènes geschreven speciaal om het 3D te benutten.

4.0*

Waw hoor, wat een luchtige en frisse animatiefilm met een mooi verhaal. Goed evenwicht tussen komedie, avontuur en een vleugje menselijke gevoelens. Daar ben ik steeds voor te vinden. De maffe chocolade-etende vogel Kevin is super en ook het knuffelgehalte van Dug is hoog. Het leuke is dat ik zelf zoveel om die personages gaf. Niks op aan te merken, "Up" bekijkt zich als een zoete droom.

Pixar doet het weer!

De film begint dit keer wat serieuzer. Iets waar ik persoonlijk niet zo op zat te wachten, in tegenstelling tot anderen schijnbaar. Gelukkig viel er met de introductie van Russell af en toe flink te lachen. De pratende honden vond ik eerst wat flauw, maar ook hier keek ik later met een brede glimlach naar. In animatiefilms zijn de bijpersonages vaak degene die de film extra leuk maken. Ook hier vond ik Carl eigenlijk maar een ouwe bromsnor. Ik voelde ook weinig mee met hem en zijn bizarre tocht.

Grafisch is het allemaal prachtig. Vooral wanneer de ballonnen voor het eerst de lucht in gaan. Ook emoties en gezichtsuitdrukkingen komen beter dan ooit uit de verf. Het verhaal is origineel en de stemmen zijn overtuigend ingesproken. De film duurt ook precies lang genoeg om niet verveelt te raken. Erg weinig op aan te merken, leuke film!