5 against the House (1955)

Naast het creeëren van de geslaagde spanning weet de filmmaker effectief het thema aan te halen van oorlogsveteranen die moeite hebben om zich opnieuw te integreren in de maatschappij. Ook de vertolkingen, in het bijzonder van Kim Novak, maken van deze prent een boeiende film-noir.

Minste film noir die ik tot nu toe zag.

Redelijke film over vier studiegenoten die besluiten een casino te beroven. Ondanks de korte lengte zakt de film tijdens het middelste gedeelte wat in (vooral de romance). Ook komen de personages niet even geloofwaardig over (het acteerwerk van een wisselend niveau helpt hier ook niet echt bij). De heist zelf is echter wel de moeite waard.

Kansas City Confidential en verhalen rondom de regisseur maakten me erg nieuwsgierig naar meer van Phil Karlson, maar deze viel nogal tegen. Ik vind het de minste film uit mijn noirvember tot nu toe. Het leuke van film noir is nou net dat zelfs een matige film noir me nog wel plezier geeft, dat wel.

In deze films spelen een stel acteurs van 30 plus, een stel studenten van 20 ofzo, toegelaten tot de universiteit met een beurs voor verteranen. De studenten zijn allemaal Korea-veteranen en in die zin was de film erg actueel in 1955.

Paar sterke ideeën zitten er wel in de film. De opening spiegelt aardig met de heist. En die heist brengt een beetje spanning. Helaas voelen de personages nooit geloofwaardig, is de romance (hoewel Novak de meeste mannen overklast in acteren) er alleen maar voor de romance en verder vrij loos. De aanloop is lang en het beperkte verhaal voelt nodeloos gerekt. De film heeft een te magere psychologische basis om te overtuigen als een serieuze aanklacht over de behandeling van veteranen ofzo. Ik heb nog maar liefst drie andere Karlsons op blu-ray, die zijn vast beter.

Begint ietwat luchtig, als een comedy maar wordt gaandeweg donkerder met het trauma van Keith (oorlogsveteranen) en nadien zijn verraad tegenover zijn vrienden. Opmerkelijk is de drijfveer achter de overval nl niet om geld of vrouwen maar uit een verveling. Om te ontsnappen aan hun routine, ze proeven een verzadiging van hun leven en hebben nood naar spanning en verandering. Maar de opbouw naar de overval is te lang (eerste half uur doet niks ter zake) en op het einde wordt de angel van de noir er toch wel uitgehaald door het happy end. Ik las in het bijhorende boekje van de blu ray dat de bestaansreden voor de film was om Kim Novak een ster te maken. De shots van haar als zangeres un haar galakleed in de jazz club zijn fantastisch. Dat de film daarbuiten veel te veel op routine en standaard werk leunt, is bij deze dan ook begrijpelijk. Alleen Novak moet in de spotlights treden.

Het begon sterk (al was het net iets te jolig met die grappenmaker Roy en de feut - die nog wel een slimme grap uithaalde) en het verhaal werd goed opgebouwd. De uiteindelijk heist was niet bijzonder en het einde te makkelijk naar mijn smaak.

Het opbergsysteem voor auto's heb ik nog nooit eerder gezien, erg leuk detail en slim om dat bij het begin en het einde te gebruiken.