Million Dollar Baby (2004)

"ex_uva" lijkt niet veel van de film begrepen te hebben

Wat deze film boven een Girlfight (ofzo) doet uitstijgen is het feit dat deze film helemaal niet over het personage van Swank gaat, maar over het personage van Eastwood. Een mooie kijk op een oude man die het nog één keer wil doen, die in het reine probeert te komen met fouten die hij vroeger heeft gemaakt, enz. Het sfeertje, de muziek, het tempo, het feit dat er maar erg weinig daadwerkelijk gebokst wordt en het onconventionele laatste deel van de film zorgt er voor dat ik de film een stuk beter vond dan ik verwachtte. Maar de lyrische Amerikaanse recensies deel ik ook weer niet, kan me niet voorstellen dat ik deze film nog een keer zal zien. Ik vond het personage van Freeman (die ook "de verteller" van het verhaal is) een beetje overbodig en teveel op z'n personage in Shawshank lijken. Ook vraag ik me af of Swank nog andere dingen kan dan het spelen van een manwijf.

Gaaap. Te lang, te saai, te voorspelbaar. Clint Eastwoods films hebben me tot nog toe niet erg aangetrokken. MDB vond ik statisch en ouderwets. Het enige wat af en toe fijn was, dat waren de dialogen. Maar volgens mij is dat ook het enige waar Eastwood deze film op heeft uitgekozen. Hij komt er mee weg...

Swank speelt mooi, dat wel, en die Nederlandse boxer had ook een mooi hoofd met fijne dikke nek. Brrr.

Het einde is wat vervelend, in het bijzonder omdat een *kuch* bepaalde andere Oscarwinnaar *kuch* dat hele onderwerp extreem veel beter behandelt en dit er dan maar wat lafjes bijhangt.

Teleurstellend banale film, die dankzij de schitterende boksscenes en de goede acteurs toch nog aangenaam om zien was. Maar voor de rest zag ik er niet veel in: erg slechte nevenpersonages (maar écht slecht, verschrikkelijk), een erg voorspelbare eerste helft en een mislukt emo-einde. Maar ik geef nog 3 sterren, omdat ik toch wel altijd weer word meegesleept door boksfilms (ik snap eigenlijk niet waarom, ik ben zo pacifistisch als de pest, maar in zo'n gevecht moet ik me inhouden niet te juichen bij elke rake uppercut of zit ik op het puntje van mijn stoel haatgevoelens uit te stralen richting tegenstrever ) Banaal dus, maar toch de moeite. En ik vond de dialogen ook wel grappig soms, geef ik toe

Clint Eastwood blijf ik als regisseur toch een stuk beter vinden dan als acteur. Niet dat hij slecht acteert, maar hij regisseert nóg beter.
Million Dollar Baby is een goede film. Waarom hij oscars heeft gewonnen lijkt me wel duidelijk, de bekende ingrediënten zitten er weer in, plus nog een extra controversioneel element waardoor de film door de Oscar-jury waarschijnlijk als gewaagd en vernieuwend wordt gezien.
Ik ergerde me een beetje aan die Sinterklaas-stem van Eastwood, maar daar zal hij ook wel niets aan kunnen doen.
Morgan Freeman zijn stem is natuurlijk fantastisch, en als verhalenverteller is hij uitermate geschikt. Verder is zijn rol niet bijster interessant.
Hilary Swank, ik weet eigenlijk niet wat ik van haar gezien heb, maar ik vond haar best wel goed. Wel vond ik haar passie voor het boksen soms iets te overdreven. Ze kon geen seconde stilstaan en bleef maar boksbewegingen maken met die armen, zelfs tijdens een serieus gesprek. Waarschijnlijk heeft Eastwood tegen haar gezegd dat de passie voor het spel eraf moet knallen.
'Onze' Lucia Rijker had een korte maar belangrijke rol.
Het einde is zeer goed. Damn, wat is het moeilijk om iets over de film te vertellen zonder spoilers weg te geven!
Ik zou natuurlijk spoilertags kunnen gebruiken.

3,5*

Buiten het uitstekende spel van Swank een drama in al haar facetten; het verhaal loopt vanaf het begin al niet lekker, en dan krijgen we in het laatste half uur ook nog eens het vreselijke over-the-top einde. De cliche's en standaardtypetjes (familie, andere boksers) stapelen elkaar op; onbegrijpelijk dat dit beste film heeft gewonnen bij de oscars.

2 hele magere sterretjes, met name voor de cast.

Vroeger was Eastwood the man with no name, toen was hij Dirty Harry, tegenwoordig is hij de tegen zijn pensioen aanleunende man die nog een keer verleidt wordt om alles uit de kast te trekken. Vooral in Unforgiven speelde hij die rol geweldig, hier beviel het me stukken minder. De rol lijkt aan slijtage onderhevig.

Dat was niet het enige wat me niet beviel aan deze film. Een voice over vol platitudes en daarnaast (Haggis heeft er als scenarist blijkbaar nogal een handje van, zie het overigens veel betere Crash) veel zinnetjes en situaties die betekenis geven aan iets wat later gebeurt of eerder gebeurde.

Het ergste is dat de film iets belangrijks mist. Dynamiek zou ik het denk ik kunnen noemen. De film lijkt als ie afgelopen is nog niet op gang gekomen en dat zit me het meeste dwars. Het trok aan me voorbij en daar bleef het bij. Al met al een film die me nogal teleurstelde, mede doordat de vorige (paar) films met Eastwood als regisseur me prima waren bevallen.

2.0*

Ik had 'm ook al ongeveer een jaar, net pas gekeken. Ik verwachten namelijk een erg langdradig en vermoeiend verhaal (vraag me niet waarom).

Ik heb erg vergist. Deze film is echt goed. De 3 hoofdrolspelers zetten acteerprestaties neer waar je U tegen zegt. En een erg aangrijpend einde inderdaad.

Stom dat ik 'm niet eerder had gekeken.

4* met kans op verhoging.

Sterk vertelde en geconstrueerde film die het gemakkelijke sentiment toch niet met een dikke Hollywood-saus weet te overgieten. De film neemt de tijd, de opzwellende violen worden achterwege gelaten [in plaats daarvan geen muziek of een uitermate rustig piano-deuntje], het acteerwerk is van grote klasse, de voice-over van Freeman werkt fenomenaal.

Helaas zat er een vervelend personage in de film, 'Danger'. Die extra 'emotionele' + 'grappige' bagage had de film niet nodig. Uitermate jammer, daarom kom ik niet verder dan een prima 4*. Boven verwachting overigens.

Dan nog een rechterstoot richting de media die het einde al verklapten (ja, ook tijdens journaals e.d.). Maar goed, het is natuurlijk wel opmerkelijk dat een film waarin euthanasie wordt gepleegd de Oscar voor beste film won.

Na het verschrikkelijke echec Mystic River, mezelf toch maar eens aan deze film gewaagd. Vooral omdat ik laatst een film zag die over boksen ging en toch de moeite waard was.

De typetjes zijn allerminst bijzonder. Clint speelt een typetje dat ruw aan de buitenkant is en van binnen een zacht eitje. Morgan speelt zoals altijd weer eens dezelfde rol, hij praat het verhaal aaneen en komt zoals altijd weer erg goedaardig over.

Tussen deze typetjes is er gelukkig nog Hilary Swank en dat is toch wel de redding van deze film. Zou, zij er niet in hebben gezeten dan zou je denken dat je met een stel oude mannetjes te maken had die hun laatste dagen in een bejaardentehuis versleten. De manier waarop Hilary met Clint omgaat is ook allerminst geloofwaardig, maar op sommige momenten wel ontroerend mooi neergezet. Hilary acteert erg puur en trekt zich niks aan van de oversentimentele boodschappen die Clint zijn acteurs het liefste meegeeft. Gewoon een meisje, zoals zovelen die je niet kunt haten. Hartwerkend, grappig en daardoor ontwapenend.

De boksgevechten stellen bij een Tokyo.Ken natuurlijk niets voor, maar zijn het aanzien waard, de belichting van de decors is soms zelfs aardig om naar te kijken. Verder mooi om te zien, is de hele ambiance om het boksgebeuren heen. Met name de opkomst van de boksters in de ring.

Verder onnodig veel moraallesjes waar Clint de kijker mee opzadelt. De kerk wordt er met de haren bijgesleept, een kneusje leert dat hij misschien wel niet een goede bokser is maar toch niet moet opgeven enz. Maar dat zijn vaak onnodige zijlijnen die mij een keer niet wisten te storen.

Wat ik de film wel heel kwalijk neem is dat hij na 90 minuten gewoon doorgaat. Een perfect einde diende zich aan, maar Clint zou Clint niet zijn als hij nog eventjes een controversieel onderwerp aan wil halen. In Amerika misschien nog controversieel, hier allang niet meer en bovendien al veel beter in beeld gebracht. Vanaf dan wordt het drammerig en worden we ook nog eens verrast door een plotwending. En dan zijn er nog mensen die Clint Eastwood niet als de verpersoonlijking van Hollywood zien.

Dan rest mij nog te zeggen, ondanks een stevige verbetering ten aanzien van zijn vorige film: tijd om met pensioen te gaan, ouwe. Kleine 3*

Goed opgediende cliché meuk.
Het drama pakte me niet, daarvoor is het allemaal veel te voorspelbaar.

Meisje met gouden hartje van 'trailer trash' afkomst, zonder toekomst, bokst zich in anderhalf jaar tijd (!) naar wereldtop.
De weg is met goud geplaveid. Ze slaat haar tegenstanders in no-time knock-out.
Oude mopperende zeur met diepgewortelde frustraties moet niks van het meisje hebben. Langzaamaan ondooit hij en worden ze dikke vrienden. Hierna worden we getrakteerd op een snelkookpan met levenswijsheden.
Aan de top blijkt het in een wedstrijd met een klap gedaan. Een krukje dat 'toevallig' even neergezet wordt (terwijl er nog geen timeout is) en ja hoor, mevrouw valt precies met haar nek op het krukje.
Weg gouden toekomst.

Met het vliegtuig heen, met de auto terug. Zucht......
etc. etc.

2,5 sterren

Dit is echt een heerlijke film, vol emotie en verhaal. Ik heb niet zo vaak dat ik ontroerd raak bij een verhaal, maar deze had dat wel. Dat komt vooral door de geweldige rol van Swank, geniaal gespeeld!

Maar het verhaal zelf is toch ook indrukwekkend. Ze wilt iets wat niet kan en door toch door te zetten komt ze er toch. Totdat het noodlot toeslaat. Ik vond het einde enorm triest, zoiets wil je niet.

Kritiekje is wel dat de film soms wat cliche is, maar het was nooit storend. Dit is een film die iedereen zou moeten zien!

4*

Eindelijk deze ook eens gezien.

Mooie film, goed geacteerd, dramatisch -niet het gemakkelijkste- einde, maar toch.... had ik er net nog ietsje meer van verwacht. Zeker na al die lof en Oscars voor oa beste regisseur en film.

Ik vond hem niet zichtbaar beter geregisseerd door Eastwood dan zijn meeste andere films: degelijk, sober en zonder al te veel opsmuk.

Het eerste uur is een vakkundig gemaakt, maar doodnormaal en weinig bijzonder drama: onderhoudend tempo, boeiende maar gewone personages en weinig memorabele acteerprestaties.

Het scharnierpunt (de nekbreuk)en wat daarop volgt, betekent een radicale breuk in het verhaal: de succesvolle opkomst van een nobody bleek een paradijselijke illusie te zijn en plots wordt een heel bestaan aan diggelen geslagen, de fragiele wereld van de personages valt in elkaar en de emoties die tot nu toe netjes opgekropt werden door de druk van het dagelijkse leven, barsten helemaal los!
Elke seconde van iedere scène wordt intenser,zwaarmoediger en visueel donkerder en strakker(lees: zo is de werkelijkheid, geen rozegeur en manenschijn) De harde confrontatie van de karakters met hun miserie wordt bijna ondragelijk en dan pas worden hun persoonlijkheden langzaamaan opengevouwd tot personen van vlees en bloed, dankzij de schitterend ingetogen acteerprestaties van de cast en in het bijzonder van Eastwood, die in het eerste gedeelte nog niet zoveel van zijn talent had laten zien. Je wordt gewoon werkeijk overweldigd door zoveel (oprechte) gevoelens, dat je helemaal wegzinkt in het verhaal en gaat meeleven met hen!

Als het begin kwalitatief even goed als het einde was geweest, behoode Million Dollar Baby nu al tot mijn favorieten!

Toen ik deze film begon te kijken dacht ik, dit zal wel zo'n typisch Amerikaanse film zijn met een happy einde. En na 90 minuten denk je dat nog steeds maar na die 90 minuten krijgt de film zo'n wending dat het niet meer van toepassing is. Vooral de laatste 30 minuten zijn ijzersterk en zeer ontroerend.

De film is gewoon prachtig en de 3 hoofdrol spelers Clint Eastwood, Hilary Swank en Morgan Freeman tillen deze film naar een hoger niveau.

Mooi, ouderwets, drama met schitterende acteerprestaties en een ongelofelijke chemie tussen Freeman en Eastwood. Zeer goed.

Eastwood met z'n zoveelste plastieken film.

Het is best jammer dat de man dramas blijft uitspuwen terwijl zijn films compleet van menselijkheid en overtuiging gespaard blijven.

Als vanaf de eerste seconden krijg je de stem van Freeman (ach), daarna rochelt Clint er zelf wat achteraan als bitter oud mannetje (aha) en zijn we vertrokken voor 90 minuten uitgekauwde rise (zucht).

Wat er daarna volgt is eigenlijk even verrassend als het slecht is. Het hele euthanasie gebeuren heeft 0 impact en benadrukt vooral de emotionele betrokkenheid bij de film.

Veel verder dan wat makkelijk genot bij de overwinningsmomenten komt Eastwood niet. Doorheen de hele film is het script bijna leesbaar op het scherm en weet de film zelf nooit van start te gaan.

Verder zijn er aardige pogingen met schaduwwerk die er nooit voor kunnen zorgen dat het visueel ook daadwerkelijk aangenaam wordt. Verzorgdheid is bij Eastwood zoals steeds ook saaiheid en met geweldige oneliners als "Girlie, tough ain't enough weet je meteen waar je aan begint.

De rise was grappig en makkelijk om volgen, zoals dat steeds gaat met rise scenes. The fall is verrassend maar tegelijkertijd ook zo ridicuul en koud-latend dat het enkel het falen van de film onderstreept.

1.5*

Aangrijpende film met een leuk onderwerp. Niet al te standaard sport filmpje, maar ééntje met een mooi verhaal en een wat diepere betekenis. Nou heb ik verder zelf niks met boksen (geef mij maar Good Old Showworstelen;)) Het jammere aan de film is, dat hij op een gegeven moment nogal saai wordt. En ik kon toen met moeite m'n aandacht erbij houden,gelukkig werd dat later weer minder. De bokswedstrijden waren mooi in beeld gebracht, visueel en ook qua muziek een mooie film.

Acteerwerk was prima, zeker Clint Eastwood en Morgan Freeman zijn weer erg goed in hun bekende rollen eigenlijk. Swank is ook goed. En ja de kleine rol van de Nederlandse Rijker,was nogal slecht vond ik, toen ze iets moest zeggen. Maar ja dat zie ik door de vingers.

Het einde is echt heel erg mooi en ontroerend, haalt het niveau toch nog meer omhoog. Geen cliché eind dat ze wereldkampioen word ofzo

4*

Werd toch weer eens tijd voor een Eastwood-filmpje. En ik heb nu ook eindelijk eens een van de nieuwere Eastwood-films gezien. En deze lag gewoon in 2 disc editie voor maar 2,50 bij Musicstore. :O Met Million Dollar Baby kun je al zien dat Eastwood stokoud is en dit keer gewoon rustigere rollen speelt waarbij hij niet in Actie hoeft te komen of te moeten rennen ofzo. Wat me ook opvalt is dat Eastwood de laatste tijd ook meer films gaat regiseren dan dat ie erin gaat spelen. Maar dat wil absoluut niet zeggen dat ie achteruit gaat. In Million Dollar Baby bundelt ie nog zijn krachten en zet toch weer een mooie regiefilm nog rol neer als de boxleraar Frankie Dunn in een weergaloos mooi verhaal die word verteld door Morgan Freeman die ook een schitterende rol neerzet als assistent van Frankie Dunn. Wie de film al helemaal goedmaakt is Hillary Swank die graag boxen wil leren. Maar Dunn leert vrouwen geen boxen maar uiteindelijk mond dat toch uit tot een mooie relatie. Swank als Maggie is toch niet zo slecht als Dunn denkt. Zo mond dit uit tot een geweldige sportfilm en Maggie legt toch wel heel veel mensen neer in de ring. Hillary Swank als Maggie kan je wel de vrouwelijke versie van Rocky of Ranging Bull noemen. Ze acteerd gewoon de sterren van de hemel. Het climax komt echter aan het einde en dat is dan ook meteen de belangrijkste gedeelde van de film. Maggie raakt zwaar gewond tijdens dat gevecht met die Duitser en beland ook in het ziekenhuis. Waneer ze uiteindelijk toch sterft heeft Dunn besloten om alles achter te laten en nooit meer terug te keren naar de gymschool en de stad. En zo sluit Freeman het verhaal af. Zo kan je toch zien dat waar Dunn in het begin Maggie niet wou leren boksen het dan toch nog uitloopt van dat Maggie erg belangrijk was geweest voor Dunn.

Erg mooie nieuwere film van Eastwood. Schitterend en ook ontroerend. En dat allemaal voor maar 2,50 en dan nog de 2disc editie ook. :O En dat zie je ook maar zelden. Ik zou zeggen. Aarzel niet en koop hem gewoon en dan zal je wel zien dat het die 2,50 meer dan waard was.

Prachtige magistrale film.

4,5*

Prima film van Clint Eastwood, die ook met deze film nog maar eens bewijst ook een prima regisseur te zijn. De film vertelt rustig het verhaal van de hoofdrolspelers, waarbij er veel diepgang aan de karakters wordt meegegeven en de acteurs dit ook ten volste benutten. Eastwood is altijd goed in het spelen van een verbitterd personage, maar ook Swank en Freeman doen het goed. Alhoewel de oscar voor Freeman dan weer wel enigszins overdreven is, heeft de man wel een fenomenale vertelstem en blijft het heerlijk om daarnaar te luisteren. Overigens speelt Eastwood wat mij betreft in elk geval duidelijk beter in deze film. Ondanks dat de film zich grotendeels in een bokscentrum afspeelt, staat het boksen niet centraal in deze film, maar juist het gebeuren daarom heen en dat weet erg te boeien. Soms misschien een tikkeltje voorspelbaar, maar Eastwood weet het zo te brengen dat het geheel toch een uitermate sterke indruk maakt!

4,0*

Lekker klassieke cinema. Eastwood vertelt zijn (aangrijpend) verhaal, Clint Eastwood zelf (op één na laatste acteerrol ooit?), Morgan Freeman (vind dit persoonlijk een van zijn sterkste rollen) en Hillary Swank (kut accent) vertolken het enorm goed en de fotografie is van zeer hoog niveau. Ookal missen de personages achtergrondverhaal of randactiviteiten, verder is er weinig op aan te merken.

Mijn tweede film van Clint Eastwood als regisseur, en na Gran Torino weer een hele mooie en goede film van deze geweldige acteur en van de twee films die ik heb gezien ook een goede regisseur.

Het verhaal dat verteld wordt en waar op het einde pas blijkt dat Morgan Freeman eigenlijk een brief naar Clint's dochter stuurde en daar het hele verhaal in vertelde en wat voor man haar vader eigenlijk was kwam heel verrassend. En werkelijke een glansrol voor Hilary Swank die terecht een Oscar kreeg voor deze rol en ze deed ook al haar boksscènes zelf! Morgan Freeman is altijd goed, zo ook in deze film.

Eastwood sleept ons lekker mee: 3 mensen, 1 ervan met een droom maar alle 3 met een verleden waar in sommige gevallen de wonden nog van openliggen. Maggie die in het begin in de sportschool komt en denkt dat ze alles kan bereiken, maar keihard wordt afgewezen door Clint, om haar leeftijd en omdat ze een meisje is en Clint traint geen meisjes. Maar Clint draait later, mede door Freeman en de schitterende vastberadenheid van Maggie, bij en ze vinden samen hun weg naar de top, maar zullen met z'n tweeën dramatisch eindigen.

De relaties tussen de hoofdpersonen en hoe die veranderen zijn mooi in beeld gebracht in de grauwe en kille sfeer en de simpele manier waarop het gefilmd is. Swank die de dochter wordt voor Clint die hij eigenlijk niet heeft, want met zijn echte dochter heeft hij toch niets meer. En Freeman en Clint die door hun verleden onlosmakelijk verbonden zijn.

Kortom een mooie, ontroerende dramafilm die je toch wel gezien moet hebben! En het is toch nog wel knap wat die stokoude Eastwood hier nog op het doek laat verschijnen.

4*

Typisch een film, waarbij het loont om hem helemaal uit te kijken. Naarmate het einde nadert, wordt de film een stuk beter, terwijl het daarvoor een typisch uitgekauwd bokser-wil-kampioen-worden-verhaal is.

Een rustig vertelde parabel over schuld en vergeving, waarin Eastwood zijn cast de tijd en de ruimte geeft om hun karakters van emotionele diepgang te voorzien. De drie sterren leveren dan ook stuk voor stuk voortreffelijke acteerprestaties af, waar de onderlinge chemie vanaf spat! Ondanks dat het hier om vrij heftige emoties gaat, is dit toch een warme, en bij vlagen behoorlijk grappige film, waardoor dit boeiend blijft ondanks het feit dat het tempo zo nu en dan wel erg laag ligt.

Mooie film. Ja, die Clint Eastwood toch... één van de personen in de filmwereld waar ik de meeste bewondering voor heb. Op zo'n leeftijd nog zo presteren is gewoon klasse. Ook deze Million Dollar Baby was goed, maar wel heel anders dan verwacht.

Hilary Swank speelt goed, net als Clint zelf en uiteraard good old Morgan Freeman. Freeman is niet echt veelzijdig, maar in het spelen van een ingetogen, oude, aardige man is hij een meester. Net als in deze film dus. Het draait uiteraard allemaal om Clint Eastwood's karakter, die een prachtige omschakeling maakt van een norse, grappige, oude man, naar dé emotionele kant achter dit personage. De gevechten zijn goed, vond ze beter dan in bijv. Ali... al komt het waarschijnlijk omdat hier vrouwen in de ring staan. Daar ligt het niveau natuurlijk ook wat lager. De film kent al redelijk vroeg een behoorlijke (onverwachte), dramatische wending te verduren, wanneer Swank haar nek breekt. De droom valt in duigen en het leven hoeft niet meer. Vanaf dat moment kent de film een paar erg aangrijpende momenten (vooral Eastwood schittert vanaf dat moment nóg meer), al begint het ook wat voorspelbaar te worden en worden de cliché's uit de kast gehaald.

En ondertussen blijft het eigenlijk toch wel geweldig om naar de stem van Morgan Freeman te luisteren. Over het algemeen een erg mooie film dus, ondanks dat het misschien wat ''makkelijk'' gaat. Swank ramt in eerste instantie iedereen makkelijk knock-out, totdat dat enge mens haar een onverwachte ram geeft en ze wel heeel toevallig op het krukje belandt, terwijl die er nog nieteens hoort te staan. Nou, jah... kan gebeuren. Voor de rest heb ik toch aardig genoten. Clint is én blijft een held. 3,5 sterren.

Maar weer eens herzien en de solide 4,5 blijft gewoon staan.

Wat een geweldige film (oscar dik verdient). Geweldige regie (oscar dik verdient) en top acteerwerk van Hilary Swank (oscar dik verdient), Clint Eastwood en Morgan Freeman (oscar verdient).

De shots en de opbouw ook dik in orde en ook de gevechten zien er magistraal goed uit.

De film is lang en dat merk je ook en tegelijk verveelt het geen minuut.. interessant..

Wel merk ik ook deze keer dat ik iets van een wraak-vorm miste tegen het einde. Desalniettemin is het einde verder in orde en blijft het een geweldige en ontroerende film.

Een film die uitstekend begint, maar naar het einde toe inzakt.
De eerste helft is echt schitterend, uitstekend geregisseerd en geacteerd. Maar het tweede deel van de film, het hele ziekenhuisdeel in feite, vond ik niet beter dan een goedkoop VijfTV-drama, wat énorm spijtig is. Nu valt de film helemaal uiteen in een prachtig eerste deel en een eentonig, langdradig en dertien in een dozijn-tweede deel.
Toch nog een 3,5 voor de schitterende eerste helft, maar niet de 'knock-out' van een film die ik verwachtte.

Leuke film. Het verhaal is een niet zeer origineel maar wel mooi uitgewerkt. Goede acteurs, leuke karakters en soms grappige dialogen (tussen Clint Eastwood en Morgan Freeman, ik vond ze erg leuk samen; allebei een vette stem). Het boksen was redelijk goed opgenomen en de rest ook. Ik heb me zeker niet verveeld.

Leuke film. Het verhaal was goed en ook heel aangrijpend. Ik vond in het begin dat deze film nogal voorspelbaar was, maar doordat het tweede gedeelte zo uitpakte vond ik de film zeker zo mooi. Verder ook goed geacteerd, Morgan Freeman en Clint Eastwood vervelen geen moment, net zoals Hilary Swank dat niet doet.

Ik heb er heel lang mee gewacht deze film opnieuw te bekijken. Ik kan me namelijk herinneren dat het laatste half uur indertijd een vrij grote impact op me had. Als 14-jarige knul ben ik met een smoel vol tranen uit de bioscoop gewandeld. Bijna zes jaar later kan ik nog altijd begrijpen waarom.

Ontzettend goed uitgediepte karakters. Vooral de combinatie Freeman - Eastwood laat zijn waarde nog maar eens blijken. Maar ook Swank wurmt zich op geslaagde manier tussen beide grootheden. Genieten geblazen.

Mooie opbouw die ervoor zorgt dat het inmiddels vermaarde laatste half uur echt hard aankomt. Het verhaal mag dan wel niet zo origineel zijn, het vind toch zijn grootste kracht in zijn absolute simpliciteit. Een aantal personages zoals Danger konden wel geschrapt worden, maar blijven nog net voldoende op de achtergrond.

Voor de rest een erg ongecompliceerde film dus. Vooral visueel en auditief, en dat zonder negatieve bijklank. Integendeel. De typische voorleesstem van Freeman sprak me voor een keer wél eens aan, hetgeen het laatste is dat de film nodig heeft om helemaal af te zijn.

Eastwood heeft het maximum gehaald uit op het eerste zicht Boksfilm #XX, en het resultaat mag er wezen.

4,00