L'Ange (1982)

Gaaf! Zou hem echt graag eens zien.

Hopen op een DVD dan maar..

Ik heb hem dan toch gezien en ik moet hem echt nog even laten bezinken. Ik vroeg mij wel af of iemand wist wat het volgende betekent:

"ce film est la suite d'études effectuées entre 1963 et 1970 sous la direction de HENRI DIMIER"

??

Iets van: "Deze film is het vervolg van studies die tussen 1963 en 1970 onder leiding van Henri Dimier zijn uitgevoerd."

Apart. Ben nu wel nieuwsgierig hoe het zit.

Henri Dimier, zoon van een kunsthistoricus, was een schilder en iemand met een behoorlijke know-how op gebied van schildertechnieken die betrekking hebben op het creëren van ruimte en perspectief.

Dimier's ideeën over optica en moderne fotografie, zowel op technisch als op metafysisch vlak, zijn van grote inspiratie geweest voor het maken van L'Ange, zo stelt Bokanowski in een interview. Volgens hem zijn de beelden een direct uitvloeisel van zijn vierjarige 'stage' bij Dimier in de '60-er jaren.

Interessant. Thanks voor de verduidelijking!!

Te zien op het IFFR!

Zo dat is snel

Samen met nieuw werk van de regisseur. In de gauwigheid dacht ik te zien dat het om een korte(re) film gaat.

A, dat is vrij interessant. Wellicht inplannen dan maar.

Goed, zelf ook de film bekeken. Was onder de indruk van de eerste vijf minuten, maar direct daarna helemaal niet van de man met het sabel en de pop, toen maar ten dele over de melkkan. Vervolgens weer wél van het trappenhuis en van de bibliotheek weer helemaal niet. Naar het slot toe werd het weer fraaier, met stukken met lijnen, maar vooral een prachtig stuk met licht, schaduw, beweging en 'kleur' in prisma's.

Tsja en dat is het dan.

Ben niet geheel overtuigd, vooral omdat ik het bij vlagen saai vond. Hoe abstracter hoe beter in dit geval. Omdat het dan gaat over licht, kleur, vorm. In de opeenvolgende scenes kon ik alleen iets met de factor tijd. En -tenzij ik écht iets gemist heb- soms was het gewoon lelijk. De muziek vond ik in het begin wel fraai, maar die werd langzaam steeds minder prominent.

Een abstracte film inderdaad vergelijkbaar met Brakhage (die overigens nooit zo overdadig muziek gebruikt dacht ik) en Barney (die in Cremaster dan wel andere thematieken aansnijdt maar wel in beeldtaal voor een repeterende en (over)geconstrueerde beeldtaal kiest).

Helemaal laat ik me er niet door meeslepen, dan heb ik meer met de collage-experimenten van Jarman (zoals Angelic Conversation), omdat die me raken tot in mijn gevoel. Dit bleef mij te veel een ding van het verstand, vanwege techniek die bewondering afdwong. Er overviel mij geen angst of beklemming, droefheid of geluk. Slechts kortstondig genieten van de werking van licht op keur (tsja en dat is tenslotte gewoon natuurkunde )

Haha, vandaag op het IFFR was echt een rare gewaarwording.

Je zou denken dat de film beter tot zijn recht komt op groot scherm (had hem al op video gezien), maar dat is buiten vertrekkende mensen, om slapende mensen gniffelende mensen en omgeschopte colablikjes gerekend.

Je gaat je na verloop van tijd reacties van mensen voorstellen, en ik had het lastig om mijn lachen in te houden. Bokanowski lijkt het er ook een beetje om te doen. Neem nou die scène met die pot. Een handeling van een halve minuut uitgerekt tot weet ik niet hoe lang. Je kunt je indenken dat mensen zoiets hebben van "schiet nou eens op". Alsof de film ze dan hoort schiet hij opeens 1000 versnellingen hoger met een razende beeldenstroom van trappen en weet ik wat niet allemaal . Om vervolgens weer een kwartier over die bibliotheek te doen.

Overall was ik toch weer best onder de indruk al hadden sommige dingen gewoon eerder afgekapt moeten worden. Die sabelscène begint leuk, doet dan teveel van hetzelfde, en eindigt dan weer gaaf als het lichaam zich opsplitst. Zelfde met de pot, dat is voor even fascinerend, daarna ronduit vervelend, en op het einde toch weer mooi (de gehele val van de pot in 1 frame gevangen). De bieb had helemaal geschrapt mogen worden. Begrijp de boodschap wel, en de lengte/herhaling draagt er ook wel aan bij, maar het duurt en duurt maar.

De nieuwe kortfilm van Bokanowski vond ik wel erg tof. Wat organischer met fijne ambient-tonen ipv snerpend vioolgekrijs. Mooi vuurwerk, branding en aardig schimmenspel.

L'Ange blijft op 3,5* staan.

Aan alle kanten mensen die wegliepen, net alsof ze dit niet zagen aankomen. Natuurlijk is L'Ange wel extreem experimenteel, maar absoluut niet ondoenlijk lijkt me. Vond het eerlijk gezegd ook best wel irritant dat gepraat om je heen en continu dat gezucht en gesteun, dan ging die weer weg, dan lag er daar weer een te snurken. Kom op zeg, je bent niet alleen.

Maargoed over L'Ange zelf. Een serie scenes met telkens weer akelig uitziende personages. Dat in combinatie met veel herhaling en veel lichtebruik. Je moet er echt van houden natuurlijk. Sommige scenes (de eerste twee en in de bibliotheek) duren gewoonweg te lang. Andere scenes gaan weer niet lang genoeg (de trap bijvoorbeeld). Ergens halverwege zat er ook een prachtig, veel te kort durend, shot van een stel mannetjes die van een helling afliepen. Dat was voor mij echt het hoogtepunt van de film. De sfeerzetting met het geluid vond ik over het algemeen ook erg sterk. Naast me zat een bejaard stel overigens af en toe de oren dicht te houden

De vergelijking met 2001, zoals in dat magazine telkeens weer genoemd werd, ontgaat me volledig, lijkt er in de verste verte nog niet op. Eraserhead kan ik dan nog wel inkomen, maar ik heb toch wel een voorkeur voor een sfeerzetting binnen een verhaal in plaats van een kaal audiovisueel experiment als deze.

3*

ps. de korte film ervoor was misschien nog wel iets beter.

Vond die korte film niet beter. Die leek op digitale video gedraaid en dat was wel zichtbaar en niet in positieve zin. Ik vind wel dat die lengte zich op zich beter leent voor deze stijl van filmen.

Ik werd er ook beetje slaperig van eerlijk gezegd. dat heb je af en toe tijdens het IFFR en deze film leende zich daar wel voor. Helemaal geslapen heb ik niet, maar een soort van halfslaap was er toch wel af en toe, maar dat past wel bij de film en vind ik niet zo erg.

Wat al te abstract voor mij. Bij vlagen vond ik het saai, maar zoog het me ook weer wat meer naar binnen en dan vond ik het wel weer interessanter. Ben het ook met de voorgaande sprekers eens dat het evenwicht tussen de lengte van scenes soms zoek was. Vooral in het begin zaten stukken die echt te lang waren.

3.0*

Heb me zeker niet verveeld bij dit experimentele, abstracte kunststuk. Ook Battements solaires stelde niet teleur, sterker nog dat was toegankelijker en meer "fantastisch" (mede mogelijk door de verbeterde techniek ongetwijfeld). Probleem met L'ange was dat het wel een beetje voelde als een aan elkaar genaaide serie shorts. Maar het mocht de pret niet drukken

Ik zie een hoop meuk op het IFFR over het algemeen , dit stak er wel bovenuit.

Is wel experimenteel dus niet aan te raden voor complete leken (zoals het stel bakvissen achter mij, waar Montorsi al enigszins naar hint, hoort er ook wel een beetje bij op een filmfestival: zuchtende en kwebbeldende provincialen met rugzakken e.d. wel lief eigenlijk)

Dit kon mij ongeveer 45 minuten echt boeien, hoewel erg wisselvallig, mooie stukken afgewisseld met saaie stukken. De laatste 20(?) minuten begon ik het irritant te vinden, de muziek begon op m'n zenuwen te werken en de beelden werden iets te abstract en vervelend.

Tegenvaller. Te veel herhaling, te weinig (echt) mooie beelden en het duurt te lang. Het verbaast me met name een beetje dat L'Ange hier visueel zo geprezen wordt; vrij veel saaie shots van boven gezien en veel statische camerstandpunten. Net als Mochizuki vind ik de minder abstracte gedeelten, bijvoorbeeld de scene in de bibliotheek, nog het zwakste. Maar ook in de andere sequenties zat te weinig interessants. Als een filmmaker zoveel vrijheid neemt moet je er meer mee doen wat mij betreft.

Heeft iemand toevallig de DVD? Ik ben benieuwd hoe de service is via die website.

Wisselend succes. Enkele érg gave scenes in het eerste halfuur, zoals de hypermontage op de trap en de scene met de potten. Maar bij de scene in de bibliotheek kakt de film echt compleet in en weet Bokanowski zich pas richting het einde moeizaam weer wat te herpakken. Soundtrack vond ik ook niet altijd even goed werken. Wel best aanwezig en dwingend, maar uiteindelijk misschien toch wat te braaf en daarnaast ook niet echt m'n favoriete stijl.

Pieken en dalen dus, maar verder natuurlijk wel een bijzondere film die liefhebbers van experimentele cinema zeker gezien mogen hebben. 3*.

Experimentele film zijn niet altijd makkelijk om te begrijpen. Ik doe hier zelfs geen poging. Visueel (en auditief) zijn ze echter wel vaak aantrekkelijk. Van de verschillende scènes die de revue passeren kan ik weinig maken. De meeste scènes nemen ook wel wat tijd in beslag (het schermen, de badscène, het meisje met de melkkan ...).

Het is een erg donkere film met veel schaduwen. Er wordt gespeeld met lichtinval of met lichtbundels naar het einde toe. Geen dialogen en het enige geluid dat er is werd toegevoegd. De sound is dreigend, onheilspellend en dan weer vrolijk (bad) of opzwepend (bij de bestorming). Er wordt de tijd genomen voor de scènes, de overgangen zijn dan weer erg onrustig of net té rustig (zwart vlak).

Bijzonder wellicht voor de liefhebbers, ikzelf weet het niet goed, laat ons het daarop houden. Stond ooit in de MM-lijst top 1000. L'Ange stond in 2013 op de algemene 862e plaats met amper 2 stemmen (een 3e en 79e plaats). Zo kom je er ook natuurlijk. Het was een one hit wonder...