Camino (2015)

Klinkt spannend. . ben benieuwd.

Heb het net gekeken. In het begin moet het wat op gang komen, beetje saai maar daarna is het wel een mooie film. Hij komt niet bij mijn favorieten. Maar voor een zondagavond was het een aangename film.

Het is het allemaal net niet.

Op zich is het verhaal in theorie boeiend genoeg en zien met name de beelden er regelmatig zeer fraai uit. Zeker als men de actuele beelden mixt met zogenaamde foto beelden maar het probleem zit hem vooral in het acteerwerk. Met name Nacho Vigalondo als guerilla leider Guillermo is treurig om naar te kijken, of erger nog lachwekkend. Hij komt bijna over als een clown en dat kan toch niet de bedoeling zijn. Maar ook de handlangers van zijn jungle commando doen het niet beter. Door gebrekkig of overdreven acteerwerk komt de film niet geloofwaardig over en dat is de doodsteek voor deze "Camino". Als dan ook nog eens de soundtrack de plank totaal misslaat en het effect heeft van krassende nagels op een schoolbord kan je toch echt niet meer enthousiast worden op deze film.

2.5*

Matige chase film, de hoofdpersonages spraken mij niet erg aan, soms ook best voorspelbaar.

De soundtrack is inderdaad erg slecht, past totaal niet bij de film. Het eindplot vond ik wel goed.

“The spiral is death.”

Ik had geen flauw benul wie Zoë Bell nu eigenlijk was. Blijkt dit dus een befaamde stuntvrouw te zijn die al meermaals haar kunsten vertoonde in films van Quentin Tarantino. ’t Is niet de eerste keer dat ze ook een rol toegewezen kreeg in een film. Je kan haar onder andere bewonderen in “Oblivion” en “The Hateful Eight”. Deze keer is het echter de hoofdrol die ze kon buitmaken. Spijtig genoeg is haar personage te eendimensionaal om een oordeel te vellen over haar acteertalent, want inhoudelijk is het van hetzelfde niveau als een rol gespeeld door Gina Carano. Dat ze het beroep als stuntvrouw onder de knie heeft is overduidelijk na het bekijken van enkele indrukwekkende vechtscenes. Spijtig genoeg waren die scenes dan weer niet realistisch als je haar personage in aanmerking neemt.

Avery (Zoë Bell) is een gerespecteerde oorlogsfotografe die na ontvangst van een award terstond op een vliegtuig wordt gepoot door haar hoofdredacteur met als eindbestemming Columbia. En dit om een fotoreportage te maken van een paramilitaire groepering, die onder leiding van de charismatische revolutionair Guillermo (Nacho Vigalondo) het beroep van lokale apotheker spelen in de Colombiaanse oerwouden. In werkelijkheid is Guillermo niet meer dan een geschifte psychopaat die deze heilige missie gebruikt als dekmantel voor zijn eigen profijt. Het moment dat Avery compromitterende foto’s maakt van een moordende Guillermo, weet deze zijn aanhang te overtuigen dat de buitenlandse fotografe de schuldige is. En dat is dan het begin van een achtervolgingsrace doorheen de jungle met Avery als prooi.

Tot aan de eerste confrontatie met één van Guillermo’s vrijheidsstrijders, leek deze film nog veelbelovend. Na de verplichte inleiding, krijg je prachtige beelden te zien van de uitgestrekte oerwouden. Een prachtige mix van subtropische junglebeelden en stilistische zwart-wit foto’s. Zelfs de soms wel overdreven redevoeringen van Guillermo waren nog te pruimen tot op een bepaald niveau. Maar het moment dat madame de fotografe zich ontpopt als een Rambo-achtige guerrillastrijdster die zich aardig kan verweren op een voor haar onbekend terrein, verloor de film veel aan geloofwaardigheid. Ik ben er zeker van dat Zoë Bell haar mannetje kan staan als stuntvrouw, maar Avery als verbeten oorlogsfotografe die ineens blijkt heeft van talent in close combat, het hanteren van automatische geweren en tactische gevechtsstrategieën, was wel een brug te ver. In realiteit zou ze die eerste aanvaring met de geschifte Alejo (Tenoch Huerta) niet eens overleven.

Ik hoopte eigenlijk dat dit een broeierige, suspenserijke thriller zou worden, maar kreeg uiteindelijk maar een doorsnee overlevingsfilm te zien. Het deed me soms wat aan “Predator” denken, maar dan zonder een buitenaards wezen. De rij Guillermo-fans worden één voor één op het slachtoffer losgelaten. Het is dan gewoon wachten tot de ultieme (met een belachelijke afloop) clash zich aanbiedt. Het enige nadeel dat dit alles plaatsvond in de brousse, is het feit dat het zich merendeel afspeelt in de duisternis, waardoor het soms wat moeilijk te volgen is. De acteerprestaties zijn evenredig met het niveau van de film zelf. Als er dan toch iets is wat er torenhoog erboven uitsteeg, dan is het wel de soundtrack. De muzikale begeleiding is meestal niet iets waar ik op let, maar deze keer werd ik toch verrast door de onheilspellende muziek vol niet alledaagse geluiden. Onheilspellend tijdens spannende momenten en mysterieus tussendoor. Voor mij was de maker van de soundtrack de ster van de film.

2*

Wat bagger!

Ondanks de matige recensies hier heb ik me toch best wel vermaakt bij deze film. Het is zeker geen top film maar ik ben er de avond goed mee door gekomen.

Heeft niks met horror te maken, genre kan gewoon weg.

Redelijk onderhoudend, maar in het algemeen vooral erg vermakelijk. Dat zorgt ervoor dat je de film makkelijk weg kijkt en er wel een avondje of middag mee kan vullen. Het verhaal is goed bedacht en redelijk in beeld gezet. Daarbij wordt de film ondersteunt door een toepasselijke soundtrack die sommige scenes met wat spanning weten te ondersteunen. De onbekende hoofdactrice Zoë Bell speelt daarbij geen slechte rol, maar blinkt net als andere castleden ook weer niet uit in hun rollen.

3,0*

Tja dit was geen beste film.

Het is veel te nep, het word erg slecht gespeeld, er klopt gewoon veel niet aan deze film

De actiescenes waren oke dus eigenlijk alleen daarom krijgt deze film 2.5 sterren

en zeker niet meer