Richard III (1995)

heel speciale versie van het Richard verhaal met een heel goede McKellen

De jaren dertig sfeer die deze film uitademt is gewoon fantastisch en zowaar innemender en realistischer overkomend dan in de meeste films die echt over die periode gaan. Het verhaal van shakespeare laat zich merkwaardig goed adapteren in deze moderne adaptatie. Voor mij is deze update van een shakespeare verhaal geslaagder dan luhrmans in romeo and julliette.

Erg genoten van deze film en wat is Ian McKellen toch een schitterende acteur !

Die 15 stemmen moeten er zeker meer worden. Mensen gaat heen en kijk!!

Volledig mee eens

Ik vergat te zeggen dat ze het NU!!!! moeten doen. waarom wachten op zoiets moois mensen? ren naar die videoboer lieve mensen!!

Dit vind ik één van de betere Shaspeare verfilmingen. Spannend gebracht en zeer sfeervol gedaan. Het fascistische decor deed me aan George Orwells 1984 verhaal denken. Andere goeie Shakespeare verfilmingen vind ik Titus met Anthony Hopkins en Hamlet van Kenneth Branagh.

De Britse sterrencast is geweldig: Ian Mckellen, Maggie Smith, John Wood en Nigel Hawthorne.

Ook de stukken waarin Richard III recht in de camera praat, bezorgen je echt een onprettig gevoel.

Het geheel is sfeervol, maar enkele zinnen kwamen zo niet meer tot hun recht. Bijv: als Richard zegt: A horse, a horse, my kingdom for a horse. Dat zegt hij terwijl hij in een auto zit, dat vond ik nogal vergezocht klinken.

Terwijl dat in het toneelstuk echt heel anders is.

Maar goed, de film opzich is een prachtig geheel. En ik ben niet anders gewend van Loncraine. Ian Mckellen stijgt in mijn achting, en Dame Maggie Smith bewijst dat ze de beste Engelse actrice is.(samen met Dame Judi Dench) ****

Ik las laatst dat het concept om het orginele toneelstuk in een ander decor te plaatsen, al eerder is uitgevoerd op het toneel. Het toneelstuk werd geregisseerd door Richard Eyre die ook Iris en Stage Beauty maakte. Ian Mckellen speelde daar ook Richard III.

Juist erg goede grap, waar ik heel erg om heb moeten lachen.

In het toneelstuk is het zeker geen grap...

maar hier wel, kan me niet voorstellen dat het hier een onbedoelde grap is.

Het is een van de meest bekende zinnen uit het werk van Shakespeare......en het heeft niet echt een komische bedoeling.

Tevens heeft deze phrase in het Engels een soort van spreekwoord gehalte verworven, alhoewel het gepaard gaat met enige ironie: wellicht dat je met deze uitleg de zin beter kunt plaatsen in de film?

Ik heb de film helaas nog steeds niet gezien, ik kan je niet verder helpen hiermee.

Ik begreep de context hoor, vandaar dat ik het extra ironisch vond (dank je ) dat hij in een auto zat.

Slechts 1,50 bij Bart Smit!

Dit keer is Shakespeare's klassieke tragedie verplaatst naar fictief Groot-Brittanië en ademt de sfeer uit van de jaren '30. Er is een burgeroorlog uitgebroken, nu proberen twee partijen te dingen voor de hoofdprijs (koningschap). Aan de ene kant het Huis van Lancaster en aan de andere kant zit de beruchte Richard aan het hoofd van een fascistische regering. Hij wordt uiteindelijk dictator naardat hij een behoorlijk aantal tegenstanders uit de weg heeft gewerkt. Alsof ik de laatste tijd alleen maar slechte Shakespeare films zie. Dit keer beviel Ian McKellen me van geen kant, hoe hij ons in het begin van de film begint toe te spreken tot aan zijn afschuwelijk lelijke einde. Verder leek de rest van de cast alleen te functioneren door hun lappen teksten op te zeggen zonder enig gevoel erin te brengen. De enige positieve uitschieter was Robert Downey Jr. Dus een onevenwichtig drama dat me nergens raakte, interesseerde of fascineerde.

Uitstekende Shakespeare verfilming, ik kan niet anders zeggen. Prima acteerwerk van Ian Mckellen. Dat de regisseur de Shakespeare tragedie naar het fictief Engeland van de jaren 30 heeft verplaatst vond ik zeer geslaagd. Richard III met het vertoon van macht en de vlag deed mij zeer sterk denken aan die welbekende dictator van dat andere land op het Europese continent. Om dit soort films te kunnen waarderen is het wel vereist, althans dat is mijn mening, dat je bekend bent met het werk van Shakespeare. In de toneelstukken van Shakespeare is nu eenmaal geen plaats voor overdadig sentiment. Dat was er in deze film ook niet en daarom kwam alles nogal gevoelloos over. Mij stoorde het in ieder geval niet, dit itt andere users.

4,5*

Deze gaan we donderdag zien met de klas, voor het zogehete "filmforum". Ik ben benieuwd!

Ik vond deze film zeer geslaagd, ook al vind ik het tegendeel van de rest van het vijfde van onze school. Hoewel ik de film beter zou appreciëren wanneer het verhaal zich afspeelde in de oorspronkelijke zijd van het verhaal, smaakt het mij zeer goed. 3*

Allemaal iets te grotesk en arrogant opgevat naar mijn mening. Ook de originele Shakespearetekst maakt het allemaal veel te intensief. 2.5*

Richard Loncraine mag trots zijn op deze prestatie want het is een uitstekende verfilming van Shakespeares’ toneelstuk. De manier waarop Ian Mckellen de rol van Richard vertolkt kan bijna perfect worden genoemd. Het verhaal wordt getransporteerd naar een fictief Groot-Brittannië en het ademt een sfeer uit van de jaren ‘30. Twee partijen strijden om het koningschap. Richard is daarvoor niet bang om zijn handen in het bloed te laten baden. Een van de meest aangrijpende moorden was die van de zoon van de koningin, koelbloedig werd hij gewurgd met een rode vlag. Het mooiste moment van de film was wanneer Richard, wanhopig om niet gevangen te worden genomen, luid roept: ”A horse, a horse, my kingdom for a horse!” Dit is een van de bekendste zinnen uit shakespeares’ werk en het heeft een(zeer geslaagde) ironische ondertoon omdat Richard in een auto zit!

De camera en lichtwerking zijn perfect gebruikt. De camera zoomt op het juiste moment in en uit, hij spijkert de blik van de kijker vast aan het scherm. Loncraine kan gerust een meester in zijn vak genoemd worden. Over de acteurprestaties valt niet veel te zeggen want ze weten allemaal hun rol zeer overtuigend te vertolken.

De oorspronkelijke tekst maakt de film alleen maar mooier en op de momenten dat Richard je recht in de ogen kijkt en tegen je spreekt geeft je gegarandeerd kippenvel.

Deze film is gewoon een pareltje, ze hoort bij iedereen thuis in de dvd-kast te steken!

4*/5

getransponeerd* sorry iedereen!

Regisseur Richard Loncraine steekt met Richard III de gelijknamige tragedie van Shakespeare in een moderner jasje. Letterlijk zelfs, want hij verplaatst het stuk naar een fictief, fascistisch Groot-Brittanië in de jaren '30. In dit Groot-Brittanië is er een burgeroorlog uitgebroken tussen het huis Lancaster en het huis York, geleid door Richard, de hertog van Gloucester. Deze, een misvormd man met dun streepjessnorretje, wil zichzelf kost wat kost tot dictator kronen. Ian McKellen voelt zich duidelijk thuis in de rol van de misdadige Richard en zet dan ook een ijzersterke acteerprestatie neer. Hij is overduidelijk het middelpunt van deze film, maar krijgt toch prima tegenspel van de bijrolspelers. Iedereen vervulde zijn rol op zijn minst naar behoren, en de meesten deden zelfs beter dan dat. Wat de acteerprestaties betreft, zat het bij deze prent dus goed.

De transpositie naar Groot-Brittanië in de jaren '30 vond ik daarentegen niet erg geslaagd. Een originele vondst is het zeker en bij momenten leverde het mooie scènes op, waarvan de toespraak van Richard in een weinig subtiele nazistische setting toch wel de opvallendste en tegelijk meest geslaagde is. Maar over het algemeen miste deze mix, de taal van Shakespeare in een moderner decor, iets. Het bombastische taalgebruik paste niet bij de modernere tijd waarin het verhaal zich afspeelt en maakte het nogal zwaar en bij momenten zelfs irritant.

Loncraine wou met 'Richard III' twee groepen, de kenners en de leken, vanaf het begin gelijk schakelen, door ze met dezelfde nieuwsgierigheid te prikkelen, zoals hij zegt. De kenners kan hij nieuwsgierig gemaakt hebben, of misschien eerder gechoqueerd hebben met de openingscène: de koelbloedige moord op de rechtmatige koning van Groot-Brittannië, nadat een tank zonder omhaal binnenreed. Ik, als leek, was hierdoor benieuwd naar de rest van dit 'stuk van Shakespeare'. Maar naarmate de film vorderde, moest ik steeds denken aan die andere film over Shakespeare, namelijk Shakespeare in Love van John Madden. Hij slaagt er veel beter in om 'leken' te prikkelen en Shakespeare toegankelijk te maken. Deze film speelt zich wel af in de 'correcte' tijd, wat de mondige taal vanzelf toegankelijker lijkt te maken. Visueel ziet hij er ook vele vlotter uit.

Want op dat vlak had Loncraine het toch wel stukken beter kunnen doen. Het is moeilijk te zeggen wat ik nu juist minder vond, maar ergens stak de beeldregie me soms wat tegen. De film straalt een donker sfeertje uit, maar vaak was het beeld zelf nogal donker, net dat tikkeltje te donker. Door deze matige visuele kant, had de film ook een soort stroefheid en kantigheid. De verschillende hoofdstukken vloeiden ook niet altijd mooi ineen, wat ook onduidelijkheden met zich meebracht. Niet dat dit heel de film zo was, er zaten ook een aantal fraaie shots of scènes in, zoals het moment waarop de jonge prins wordt gestikt in de vlag of weer de eerder vermelde toespraak.

De verwachtingen die ik had bij deze film zijn niet waargemaakt, wat niet wil zeggen dat ik hem slecht vond. Het verhaal op zich is namelijk best goed en op het acteerwerk valt ook weinig aan te stippen, maar de O zo belangrijke uitwerking kon vele beter.

Heerlijke site waarin Sir Ian Mckellen uitleg geeft over de openingspeech en andere aspecten van dit beroemde toneelstuk.

STAGEWORKMCKELLEN.COM

Wat mij betreft de meest geslaagde adaptie van Richard III...

Ik moet toegeven dat ik weinig van Shakespeare ken. Deze film leek mij een toegankelijke manier om nader kennis te maken met de werken van de bard. Er is naar het schijnt wel het één en ander weg gelaten en ik heb geen idee of dit de film afbreuk doet of juist ten goede komt.

Sowieso sprak de esthetische keuze om de film in een soort van alternatieve fascistische jaren '30 setting te plaatsen me aan. Het deed me op dat vlak denken aan de retrofuturistische wereld van Brazil. Het is lang geleden genoeg om tot de verbeelding te spreken maar recent genoeg om relevant te zijn. Shakespeare met tanks en jazz, wie wil dat nou niet zien.

Ik kan niet zeggen dat ik alle nuances van Shakespeare's taal de eerste keer begrepen heb, maar met het verhaal is uiteraard niets mis. Sommige situaties worden mss wat ongeloofwaardig door de vertaling naar de moderne setting (Richard III die zijn vervormde arm aan hekserij wijt, of Lady Anne die zich nogal makkelijk laat overhalen om met Richard te trouwen) Ian McKellen speelt de slechterik Richard III op vrij overtuigende wijze (meest memorabele moment: Is there a murderer here? No. Yes, I am!). Met Jim Broadbent, Maggie Smith, Robert Downey Jr. etc. is er genoeg acteertalent aanwezig en aan memorabele beelden is er dankzij de setting ook geen gebrek.

Een interessante ervaring en voor een leek als ik een reden om me wat verder te verdiepen in Shakespeare.

De regel 'A horse, a horse, my kingdom for a horse' is wel degelijk grappig. Het geeft de urgentie aan, en hoe weinig dat koninkrijk is als je het aan het verliezen bent. Natuurlijk is dat humor. Niet voor het personage, want diep tragisch natuurlijk. Maar kom op zeg: willen we dan echt dat het goed afloopt voor Richard?

De echte Richard, onlangs nog herbegraven, was natuurlijk niet hetzelfde. Shakespeare schreef dit in een tijd dat het beter was om de oude koning als slechterik af te schilderen. Dat doet McKellen ook prima. Om rillingen van te krijgen.

Tegelijk is hij zo meesterlijk met woorden (want: Shakespeare schreef zijn dialogen en die man had ELKE vrouw in bed kunnen praten denk ik) dat ik het compleet geloofwaardig vind dat hij een dame bij het dode lichaam van haar man charmeert.

Er is één betere uitvoering, toch. Voor mij dan. Een TV film van de BBC, uit de jaren 80. Ik weet wat ik dit weekend ga doen. Shakespeare marathon!!! *flails arms*

Inderdaad een nieuwe versie van Shakepeares toneelstuk, maar het taalgebruik is niet gemoderniseerd (en vast ook niet het origineel omdat dat wel heel moeilijk te volgen zou zijn).

Best origineel om dit Shakespeare-stuk over te brengen naar de jaren 30, trouwens perfect dit tijdsbeeld opgeroepen;

Bovendien valt er erg veel te genieten van de act van Ian McKellen als duiverlse dictator en ook van de decors en costumering in deze film die toch wel kon pronken met een stel goede en overbekende Britse acteurs. Sommigen zitten zelfs in een erg kleine rol volgens de bekendheid die ze ondertussen hebben opgebouwd (Kristin Scott Thomes)

Het was genieten bij deze Shakespeare-verfilming. In Richard III is het verhaal verplaatst naar het Engeland van de jaren '30, al blijven de dialogen ouderwets Shakespeariaans. En die man kon schrijven. Richard III is een heerlijke karaktermoord op de desbetreffende koning, en ook hier is Richard een vleesgeworden bal kwaadaardigheid en haat. En misvormd. Ian McKellen speelt met zichtbaar plezier de samenzwerende, sadistische, fourth-wall-doorbrekende, zich een weg door de adel moordende Richard. Dr. Phibes is er niks bij. De ontwikkelingen volgen elkaar in rap tempo op, en de dialogen passen op een vreemde wijze alsnog bijzonder fraai in de film. En de monologen ook . Sterke cast ook, met veel bekende hoofden. Erg leuke meevaller, misschien toch maar wat vaker aan de Shakespeare-films in de toekomst.

Gokje bij de kringloop en voornamelijk vanwege de cast meegenomen. Blij verrast bij thuiskomst dat de film best goede waarderingen krijgt.

De eerste momenten neem ik dan ook met grote nieuwsgierigheid tot me tot de eerste lange wollige monoloog van McKellen recht in de camera. O jee... Shakespeare zoals bekend is, maar men blijft wel dicht bij het idee van een toneelstuk. En dat is vervolgens ook waar de interesse in de film strand. Het afvoeren van George op het bootje voltrekt zich ook op aparte wijze en kan ook toneelstukachtig genoemd worden waarop McKellen weer zo'n monoloog heeft waarop mijn gevoel met de film echt onder het nulpunt daalt.

Dingen die in de positieve zin te vermelden zijn betreffen de cast, de jaren '30 stijl is fraai en de muziek heeft sterke momenten. Ook mag de strijd op het einde met al het oorlogsmateriaal best genoemd worden als leuk opgezet. Maar het is water onder de brug, een verloren zaak. Want die theaterstijl met die monologen ligt mij totaal niet. Mogelijk dat het aan Shakespeare ligt want Hamlet lag me niet en Gangs Of New York die ook een Shakesperiaanse achtergrond heeft ligt mij evenmin. Nee, dit is niet mijn ding, helaas.