Mesmer (1994)

Het verbaast me ten zeerste dat het script van Dennis Potter was, omdat dit toch iemand is die een reputatie hoog te houden heeft. En dat was nergens aan te merken. Bekend is wel dat de regisseur en Rickman er zelf aan gesleuteld hebben, waarna de film geweigerd werd in de bioscopen. Ik ben benieuwd wat ze eigenlijk veranderden en of het misschien nog een verbetering was ten opzichte van het origineel, want dat was misschien nog slechter. Rickman kennende, heeft hij er wat humor in willen stoppen en dat was inderdaad het enige wat nog een beetje leuk was aan de film.

Mesmer wordt gelukkig niet neergezet als een onbegrepen genie, maar als een goedbedoelende romanticus met een plank voor zijn kop. Het is voor iedereen duidelijk dat hij vooral dames met psychosomatische klachten kan helpen, d.m.v. suggestieve handelingen, die weinig te maken hebben met het z.g. energieveld waarvan hij meent dat het in de aarde zit.

Er zijn veel lang uitgesponnen scènes waar hij mensen in extase brengt, soms tot het belachelijke aan toe, met nogal statische camerastandpunten. Hoe sexy het ook is om Alan Rickman zo aan het werk te zien, het krijgt veel te veel nadruk. Andere facetten van het verhaal, zoals de onenigheid met zijn collega´s en de vreemde relatie tot zijn eigen familieleden, worden te oppervlakkig behandeld, waardoor de film onevenwichtig en fragmentarisch overkomt. Er is nog een opvallend goeie bijrol, van zijn zoon Franz, gespeeld door een charismatische acteur.

De slotscène, waar hij zich moet verantwoorden voor het tuchtcollega van artsen, is onwaarschijnlijk en onbevredigend.

Troost is dat Alan er oogverblindend uitziet. Alleen daarom toch de moeite van het kijken waard, voor Rickmanfans dan.