Halloween (1978)

Blijft een geweldige thriller. Verhoging naar 5*

Eerste keer dat ik deze klassieker kijk en vond hem enger dan ik had verwacht, maar ik ga dan ook erg slecht op spanning in combinatie met schrikmomenten. Als je zit te wachten op brute moordpartijen dan ervaar je dit waarschijnlijk als een maar aanslepend traag geheel - hoe vaak verschijnt Michael wel niet ergens met zijn gezicht in een raam of ergens achter een boom voor hij eindelijk overgaat tot actie - maar dat is natuurlijk juist waar de hele film op drijft. De suspense werkt heel erg goed en het creepy ergens verschijnen van Michael blijft eigenlijk van begin tot eind wel werken, zelfs als het op een gegeven moment natuurlijk geen verrassing meer is.

Leuk muziekje ook trouwens (Bassie en Adriaan! Sorry).

Zat tijdens het kijken te twijfelen over een 3,5 of 4 maar het einde gaf nog net de doorslag. Je maakt mij niet wijs, ook niet binnen het universum van de film, dat hij na diverse messteken, pistoolschoten en een val naar beneden nog steeds weet op te staan. Tenzij we echt moeten geloven dat het een Boogeyman is met supernatural krachten of zoiets, maar daar kan en wil ik niet in meegaan.

Ook is de film misschien net wat beperkt qua hele setting, op den duur heb je al die tienergesprekjes en dergelijke ook wel weer een beetje gezien.

Maar verder helemaal niet slecht, erg spannend en effectief gedaan.

3,5*

Halloween is ook weer zo'n (horror)klassieker die ik nooit eerder heb gezien, dus vanavond was wel een geschikte avond om het eens een kans te geven.

Ik heb er gemengde gevoelens over. Carpenter weet een sinistere sfeer neer te zetten met als setting de ogenschijnlijk vredige suburbs gepaard met spannende muziek. De opbouw is langzaam maar doeltreffend, met goed camerawerk en lange shots.

Ook de subtiele maar enge verschijningen van Michael Myers werken goed, maar ondanks de suspense deed het me allemaal niet bijzonder veel. Het plot is flinterdun en ook vond ik de rol van Donald Pleasence magertjes in het geheel.

De locatie waar het zich afspeelt is wat beperkt; het was extreem low-budget, maar toch had het allemaal wat meer substantie en verhaal mogen bevatten.

Ook de moorden en de uiteindelijke ontknoping vond ik niet heel bijzonder of uniek, al respecteer ik wel dat Halloween een trendsetter is geweest in het genre.

3,25*

Herzien.

En het was een geslaagde herziening, ik verhoog mijn cijfer met 0,5*. Ik vond het al vreemd dat zowel de versie uit 2018 als deel 2 een zesje kregen van mij, maar zo'n origineel als deze hoort natuurlijk de beste te zijn en nu mag deze zich dan officieel de beste noemen tussen mijn stemmen.

Toch moet ik zeggen dat ik de tracking shots in het ziekenhuis van deel 2 een stuk akeliger vond dan deze film, maar in het algemeen houdt deze film de spanning er gewoon beter in en kent een sterker sfeertje. Van de trage opbouw ben ik niet de grootste fan, van de subtiele spanning en Myers zelf dan weer wel.

Myers blijft een leuke verschijning en elke scene met hem is eigenlijk raak. Nu vind ik zijn gestalk niet het meest spannende aan de film maar uiteindelijk wordt het toch een aardig dreigende verschijning. In het tweede deel krijgen we vervolgens zo'n overvloed aan iconische scenes dat het maar moeilijk is om de film niet leuk te vinden, ondanks dat niet elke scene van mij iconisch hoeft te zijn.

De soundtrack blijft verder natuurlijk magisch, geweldig bekend deuntje. Niet dat het de scenes spannender maakt overigens, maar het is wel zo herkenbaar. Ik vond de scenes waarin je enkel de ademhaling van Myers hoort een stuk akeliger dan de scenes met de soundtrack. Het wordt uiteindelijk ook net wat te veel gebruikt en ook op een iets te luide manier.

Acteerwerk is verder niet al te best, maar daar zal ik maar niet verder op ingaan omdat de fanboys dan achter me aan gaan zitten. Visueel best leuk, erg fraaie settings en er is op uitstekende manier gebruik gemaakt van de donkere hoekjes. Daarnaast kent deze film die alweer uit 1978 komt opvallend spannende momenten die me tot op de dag van vandaag naar het scherm trekken.

Vroeger vond ik dit minder bijzonder, nu vond ik het wel een stuk leuker. Ik mag dat sfeertje ook wel. Het had in het algemeen net wat subtieler gemogen qua bombast, maar de akeligheid is toch wel goed aanwezig. Wat mij betreft is dit de beste Carpenter tot nu toe.

Het is de eerste keer dat ik deze horrorklassieker heb gekeken, en ik moet zeggen dat ik echt onder de indruk ben. De film is op een paar kleine details na echt bijna perfect voor mij. De spanningsopbouw, en de manier waarop Carpenter die spanning en dat creepy gevoel anderhalf uur zonder probleem kan vasthouden, is echt schitterend. De eerste scène heeft al een heel onheilspellend gevoel over zich hangen, en dat gevoel verdwijnt gewoonweg niet, zelfs niet in de zogenaamd rustige momenten. Myers kan op elk moment overal zijn of achter elke hoek opduiken. Het is ook niet zo dat Halloween 'eng' is in de traditionele zin van het woord, maar qua spanning is dit echt ongekend, en wordt het wat mij betreft door geen enkele andere film in het genre overtroffen. Die spanning zorgt dus voor een geweldige sfeer, maar ook de beelden èn vooral de muziek helpen daar aan bij. De soundtrack is iconisch en kende ik natuurlijk ook al, maar als je het in combinatie met de beelden ziet geeft het toch net dat tikkeltje extra. 1 van de beste stukjes muziek in een film ooit wat mij betreft! 100% effectief in z'n simpliciteit.

Als ik enkele minpuntjes moet aanhalen, is het dat Jamie Lee Curtis in het laatste kwartier wat hysterisch en vervelender gaat acteren, en ze gedraagt zich ook opeens iets idioter qua handelingen, plus het feit dat Michael Myers na 6 schoten en 10 messteken nog altijd geen zin heeft om te sterven vind ik ook altijd zo'n vervelende trope. Maar bon, dat zijn schoonheidsfoutjes in principe, en ook wel inherent aan het genre. Ik heb hier echt van genoten in ieder geval. Carpenter is een meester in suspense, en dat doet hij nergens beter dan hier (en dat is dan uiteraard gebaseerd op de films die ik tot nu toe van hem gezien heb, wat er te weinig zijn. Moet ik eens werk van maken.) Dikke 4.5*.

Als groot fan van met name jaren ‘80 en wat ‘70 en ‘90 horror, kon ik het natuurlijk niet langer meer maken om deze culthit nog altijd niet gezien te hebben. Helaas had ik er iets meer van verwacht. Geef mij maar bloed, gore, demonen, monsters en wat humor. Deze opbouwende, vrij trage spanning is mij net een beetje te saai om er echt een meesterwerk in te zien. En wat mij betreft iets te veel thriller en iets te weinig horror, dit.

Wel knap gemaakt met zo’n laag budget, natuurlijk, en mede daarom toch nog 4* voor deze vroege, bijzonder iconische trendsetter.

Zojuist de film herzien op de nieuwe Scream factory 4K transfer van het originele 35MM negatief.

Wat een ontzettende verademing is het om de film in zo'n goede kwaliteit te bekijken. Vooral omdat ik na afloop ook nog even mijn oude dvd erin heb gedrukt. Die heeft nog een 4:3 aspectratio en de film is haast niet te volgen in het donker. Des te beter werkt de nieuwe restauratie. De scenes overdag zien er kraakhelder uit en de kleuren zijn ook iets minder uitbundig dan in de 2007 en in mindere mate de 2013 restauratie, waardoor het grauwer overkomt en meer als een herfstfilm aanvoelt (de film is in de zomer opgenomen). De nachtelijke scenes zijn ook perfect. De film is goed te volgen en de extra's details+hdr zorgen ervoor dat alles in het donker ook van elkaar te onderscheiden is.

De reden waarom ik deze nieuwe versie heb gekocht is natuurlijk omdat dit een briljante film is in haar eenvoud. Carpenter leek haast een vooruitziende blik te hebben, omdat een groot gedeelte van het lage budget in de panavision camera's is gestopt. Voor de mensen verantwoordelijk voor de restauratie zal het fijn zijn geweest om mee te werken en dat voor zo'n low budget film. Dit resulteert verder ook in een meesterlijke cinematografie. Van de briljante opening tot aan de prachtige composities op het platteland (Loomis vanuit de telefooncel) tot aan de dames die wandelen door de straten van Haddonfield.

Het briljante aan de film is de eenvoud. Door subtiel de score in te zetten en een aantal keren wat glimpen van Michael Myers creëert John Carpenter een onderhuidse spanning zonder dat je dood wordt gegooid met (valse) jump scares. Het fijne aan deze manier van film maken is dat je als kijker continu alert bent. In elk shot ben je op zoek naar Michael Myers. Staat hij achter een bosje? Staat hij achter een boom? Staat hij in een deuropening in het huis? De ene keer vind je hem. De andere keer niet. Ik houd van die onderhuidse spanning en de subtiliteit.

Carpenter weet de spanning tot het laatste moment vol te houden. Op wat expositie van Loomis na blijft de film mysterieus tot aan de aftiteling en is het een lekker sfeervol no nonsense einde die de ruimte aan je verbeelding overlaat.

Ja, het budget was krap en je merkt dat er niet overal evenveel geld voor was. Maar doordat de film zo simpel is in haar eenvoud en slaagt in wat een horrorfilm moet doen kan je niet anders concluderen dan dat dit een tijdloos meesterwerk is. De nieuwe 4k transfer draagt er een mooi steentje aan bij!

5,0*

Rewatch !

In het rijtje van de eerste films A Nightmare on Elm Street, Friday the 13th is Halloween toch de beste naar mijn smaak. Nog steeds een geweldig muziek deuntje Score 7/10 blijft.

Halloween een klassieker die zijn tijd ver vooruit was. Zelfs in de 21e staat dit nog garant voor een serieuze spanning. Carpenter weet met enkel camerawerk en geluid veel te bereiken.

Ik dacht hier al op gestemd te hebben maar dus niet. Blijft een prima slasher en de beste van de reeks. Voor sfeer zit je altijd goed met Carpenter.Om één of andere reden klopt dit decor van kleine burgerij van Haddonfield, met zijn groene dreven en doorsnee villa's. De banale alledaagsheid van het dorp wordt op de vooravond van Halloween flink verstoord wanneer een uit de psychiatrie ontsnapte moordenaar in de buurt rondwaart. Carpenter bouwt zorgvuldig op : een creepy intro, dan van sluipende dreiging (bij daglicht) naar levensgevaar (in het donker van de nacht) en een spannende climax. Let op de heerlijke details : wanneer Loomis aankomt in Haddonfield zie je Myers in een auto achter hem langsrijden. En Laurie die op TV naar de oude film The Thing from Another World (1951) kijkt, een film die Carpenter enkele jaren later zou remaken.

Blijft een zeer goede en razend spannende griezel film.

Met sterke acteer prestaties en een onvergetelijke en ijzersterke bekende music theme.

Een film waarbij je nog steeds op het puntje van je stoel zit.

Ook de spooky sfeer is uitmuntend van deze classic film.

Valt mij zo tegen dat deze film op geen 1 stremmingsdienst staat

Ook deze film nog eens in de herziening gegooid en het blijft een trage film, die eigenlijk enkel gered wordt door de indrukwekkende en over de top acteerprestatie van Donald Pleasence ("This isn't a man!!") en de opzwepende muziek van John Carpenter, die met een eenvoudig zich steeds herhalend deuntje op een synthesizer de spanning erg goed weet op te bouwen. Carpenter gaf zelf aan dat deze film bij een screentest geen indruk maakte en niemand bang maakte, maar met een kleine aanpassing in de vorm van de door Carpenter zelf bedachte main theme song, werd de film wel goed ontvangen.

Viaplay (en lang leve fysieke media, nooit afhankelijk zijn van de grillen van streaming).

Het verbaast mij nog steeds hoe makkelijk al die mensen hun dvd (speler) hebben weggedaan met de gedachte dat alles wat ze willen zien wel op Netflix en Disney+ staat. Nog los van het feit dat hè overgeleverd bent aan eenheidsworst…

De halve wereld heeft een Xbox of Playstation, die kunnen allemaal een schijfje afspelen (mits je de disc-versie koopt)...

Verder eens hoor, ik ben blij dat ik nog steeds een grote collectie in de kast heb waardoor ik mijn favoriete films altijd kan bekijken.

Wel een dure hobby en veel importeren uit de VS/Italie/Duitsland/Groot-Brittannië omdat Nederland een kutland is, maar altijd iets erin kunnen gooien met de beste beeldkwaliteit zonder pixels en de best mogelijke audio. De keuze is voor mij makkelijk. De Scream Factory release van Halloween is in ieder geval fingerlicking.

De DVD spelen verdween al naar de achtergrond bij de komst van de mediaplayers zoals de popcorn hour en dune.

De DVD speler verdween al naar de achtergrond bij de komst van de mediaplayers zoals de popcorn hour en dune.

Na het lezen van een aantal reacties dacht ik inderdaad wat ben ik toch een lul. Ik kan natuurlijk gewoon de dvd kopen zoals vroeger. Echt zonde dat ik mijn collectie van circa 800 dvds ooit weg heb gedaan, maar dat terzijde.

Carpenter is 1 van mijn favoriete regisseurs, maar deze film ontbrak nog aan mijn lijstje, schandalig. Halloween is een verfijnde film met een hoge spannings opbouw. Er gebeurt eigenlijk vrij weinig, maar dat is juist ook de kracht van de film. En dat kijkt ook wel heerlijk moet ik zeggen.

Leuk ook om een piepjonge Curtis te zien. Ik ben benieuwd naar haar andere werk uit die tijd. Ik ga de tweedehands bakken af opzoek naar nog meer oude horror films met haar. Dus mocht iemand nog films kwijt willen.

Ik moet wel zeggen dat ik een andere verwachting had. Ik verwachte echt horror maar Halloween is meer een spannende thriller. Voor nu 3.5. Misschien na herziening nog hoger

Wat is eigenlijk de goede volgende van films. Ik ben nu 2 aan het kijken.

Daarna 4 en dan stoppen.

Ik vond Prom Night (Film, 1980) best okee al zullen velen het hier niet mee eens zijn. Achja, kijk het dan gewoon voor Curtis.

Wat te zien op kerstavond was de vraag. Had ik zin om even te griezelen...? Ja best wel, en zo kwam ik met Halloween te zitten, zien deed ik de eerste delen nooit. Wel zag ik in een ver verleden ooit deel 4 of 5. Nieuwsgierig was ik wel degelijk naar deze Carpenter, en een beetje Carpenter smaakt mij meestal goed dus kom maar op.

En het gaat van start zoals verwacht, namelijk duister, met de herkenbare melodie geschreven door Carpenter zelf, en al snel komt de hometown van Myers en screamqueen Curtis in beeld, geheel naar verwachting en best lekker wat dat betreft. De fase die daarop volgt kan het best omschreven worden als subtiel, maar ook als een beetje tegenvallend omdat er niet zo heel veel gebeurt.

Grappig zijn de beide dames in de auto, geschaduwd door Michael, ondertussen klinkt de Blue Oyster Cult met Don't Fear The Reaper uit de autoradio. Ook leuk zijn verschillende verwijzingen naar The Thing uit '51, iets dat Carpenter enkele jaren later magistraal zou oppakken. Maar een klein beetje gaat het toch mis in mijn verwachtingspatroon waar ik in het middendeel iets meer of anders verwacht had. Sowieso zijn er een aantal mooie scènes bij maar verder dan stalker gedrag en gluren komt het allemaal niet en het duurt best lang voordat er echt iets gebeurt. Het is niet slecht, maar ik had wel anders verwacht eigenlijk, en even twijfel ik toch wel een beetje aan de status en hoge cijfers. Is dit alles...?

Maar eenmaal in huize Wallace, althans dat vermoed ik, gaat het toch helemaal los met een aantal bizarre scènes die vakkundig opgebouwd worden. Weer zijn daar een paar prachtige en vooral knappe, vanwege het duister, opnames die uiteindelijk naar een prachtige apotheose opbouwen met alle gebruikelijke 'do's and dont's'. Ik bedoel waarom ga je met de rug naar iemand toe zitten die al eerder miraculeus opstond? De scene in de kledingkast is trouwens geweldig en heeft een hoog 'ademloos toekijken' gehalte. En na het wat saaie middenstuk eindigd Halloween dan toch met een uitermate sterke finale.

Het is ook tevens het eindpunt van Carpenter die zo op het eerste oog niets met de vervolgen te maken had, en waar de kwaliteit ook met ieder vervolg verder zakte. Maar fijn, deel 2 staat nog op de harde schijf en er liggen nog twee delen in de kast. Deel 1 voldeed in ieder geval meer dan prima.

De laatste tijd bekijk ik nogal wat slashers en dan kon een herziening van dé referentie niet uitblijven. Het gegeven van een moordende stalker met pov was zeker niet nieuw voor die tijd. Maar John Carpenter heeft hier toch niet minder dan een nieuwe template gelegd die in de Amerikaanse film massaal navolging zou krijgen met een stijgende mate van gore. In Halloween oogt het op dat vlak allemaal nog eerder bescheiden maar … uiterst effectief. De film kent een goede opbouw om in de tweede helft van de film continu een creepy sfeer met dodelijke uitschieters aan te houden. Om nog maar eens een open deur in te stampen is dat niet in het minst te danken aan de muziek gecomponeerd en uitgevoerd door Carpenter zelf. Een briljant artiest en alleskunner is hij.Met de synthesizer omdat er geen budget was voor een orkest. Ook hier weer: uiterst economisch en effectief.

De regie is meer dan prima. De moordscenes vinden plaats in het halfduister. De fotografie en spaarzame verlichting zijn echt wel meesterlijk.

Film en muziek die opnieuw blijft hangen aan de ribben. Een excellente masterclass in horror/thriller.

Herzien, alhoewel iets te laat voor de desbetreffende feestdag. Het cijfer blijft in ieder geval ongewijzigd. Regisseur John Carpenter levert hier één van zijn beste filmprojecten mee af, aangezien Halloween profiteert van een geweldig intimiderende dreiging en uitstekende spanningsopbouw. Ietwat jammerlijk dat de redelijk iconische muziek soms te overheersend door de beelden wordt gemonteerd en het acteerwerk is verder ook niet geweldig, maar het mag duidelijk zijn waarom een film als deze aan zijn klassiekerstatus is gekomen.

Halloween heeft stijl, zo veel is zeker. Synthesizer score, POV van een bewegende camera, een schouder op de voorgrond of een schaduw in de achtergrond, ja, Carpenter weet hoe je dreiging en angst neerzet. En een fantastisch einde. Maar eerlijk gezegd boeit me het verhaaltje van de babysitters me niet, is er buiten de vormgeving niet echt iets interessants. De parameters van de cinema worden zeer interessant aangewend maar toch zie ik geen interessante film. Som van de delen is meer dan het geheel. Zelf de connotatie van ‘seks leidt tot dood’ kan de matige beoordeling niet ombuigen.