lynx   »   [go: up one dir, main page]

Przemek Dyakowski

polski saksofonista jazzowy

Przemek Dyakowski (ur. 1 czerwca 1935 w Krakowie[1]) – polski saksofonista jazzowy.

Przemek Dyakowski
Ilustracja
Imię i nazwisko

Przemysław Dyakowski

Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1935
Kraków

Instrumenty

saksofon

Gatunki

jazz

Zawód

muzyk

Wydawnictwo

Fonografika

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie Jana (1904–1971), ostatniego właściciela majątków Masłomiąca i Młodziejowice, i Zofii ze Skąpskich (1911–1980). Brat Andrzeja Dyakowskiego, malarza, profesora ASP w Gdańsku, Pawła (1940–1945) i Elżbiety (1944–2021), scenografki[2]. Wychowywał się w Zakopanem, gdzie ukończył szkołę podstawową. W młodości chciał zostać skoczkiem narciarskim[3]. Od 1952 uczył się w Technikum Wychowania Fizycznego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej w Stalinogrodzie, w 1954 zdał maturę. W 1956 przez trzy miesiące uczył WF-u w Technikum Samochodowym w Mysłowicach, następnie był inspektorem ds. odznaki „Sprawny do Pracy i Obrony” w Wojewódzkim Komitecie Kultury Fizycznej w Katowicach[2].

Początkowo grał na akordeonie (klubie studenckim „Nawojka”) i pianinie, następnie swoje zainteresowania muzyczne przeniósł na saksofon, był uczniem solisty orkiestry radiowej w Krakowie Józefa Łysaka. Pod koniec lat 50., jako uczeń szkoły muzycznej rozpoczął grę na saksofonie w zespole Zygmunta Koniecznego w kabarecie Piwnica pod Baranami, związany był też z klubem jazzowym na ul. Marka i klubem Pod Jaszczurami.

Po przybyciu do Trójmiasta grał m.in. w kabarecie To-Tu Tadeusza Chyły i w zespole Klubu Studentów Wybrzeża ŻAK wraz z Włodzimierzem Nahornym. Twórca działającego do dzisiaj zespołu Rama 111, który od 1968 przez 10 lat był zespołem Radia Gdańsk, gdzie dokonał wielu nagrań[3]. Przemek Dyakowski brał udział w Jazz Jamboree, dawał koncerty z cyklu Jazz w Filharmonii (m.in. w Filharmonii Narodowej), Gdynia Summer Jazz Days i podczas licznych festiwali.

Wśród artystów, którym akompaniował są: Cab Calloway, Shirley Jones, Steve Allen, Bobby Short oraz Elaine Delmar[4].

Od 1963 jest mężem Ludmiły (Luby) z domu Kubale[2].

Dyskografia

edytuj

Nagrody i wyróżnienia

edytuj
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 45-lecia pracy artystycznej (2005)[11]
  • Nagroda Artystyczna Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (2005)
  • Medal im. Eugeniusza Kwiatkowskiego „Za wybitne zasługi dla Gdyni” (2006)[12]
  • Pomorska Nagroda Artystyczna (2007, 2015)
  • Nagroda Muzyczna „Fryderyk” za całokształt działalności artystycznej (2019)
  • „Grand Prix Jazz Melomani” - nagroda łódzkiego Stowarzyszenia Jazzowego „Melomani” za całokształt twórczości (2019)
  • Wielka Pomorska Nagroda Artystyczna „Gryf Pomorski” (2021)

Źródło:[2].

Przypisy

edytuj
  1. Benefis Przemka Dyakowskiego. jazzforum.com.pl. [dostęp 2015-02-07]. (pol.).
  2. a b c d DYAKOWSKI PRZEMYSŁAW, muzyk, kompozytor – Encyklopedia Gdańska [online], fundacjagdanska.hostingsdc.pl [dostęp 2025-01-03].
  3. a b Przemysław Dyakowski. radiopik.pl. [dostęp 2015-05-29]. (pol.).
  4. Przemek Dyakowski. facebook.com. [dostęp 2015-05-29]. (pol.).
  5. Marianna Wróblewska – Byle Bym Się Zakochała. discogs.com. [dostęp 2015-02-07]. (ang.).
  6. Tymon & Transistors – Wesele. discogs.com. [dostęp 2015-02-07]. (ang.).
  7. Leszek Możdżer/Przemek Dyakowski/Sławek Jaskułke, Melisa. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-02-07]. (pol.).
  8. Złote płyty CD przyznane w 2008 roku [online], ZPAV [dostęp 2025-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2025-01-20].
  9. Biafro – No More Bloodshed (Heavy Metal Reggae). discogs.com. [dostęp 2015-02-07]. (ang.).
  10. Irek Wojtczak – Direct Memory Access. discogs.com. [dostęp 2015-02-07]. (ang.).
  11. Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2025-01-03].
  12. Laureaci medalu z roku 2006. gdynia.pl. [dostęp 2020-07-14].
Лучший частный хостинг