Cywilizacja Majów
Encyklopedia PWN
Indianie Ameryki Środkowej mieszkający w Meksyku (stany: Tabasco i Chiapas, oraz półwysep Jukatan), Gwatemali, Belize, Salwadorze i Hondurasie, mówiący językami maja.
Początki sztuki prekolumbijskiej sięgają okresu zasiedlenia Ameryki przez człowieka.
kultury rodzimej ludności Ameryki, rozwijające się od czasów zasiedlenia tej części świata przez przybyszów z Azji (co, jak sądzi obecnie większość badaczy, nastąpiło między 60 a 40 tysięcy lat temu) do przełomu XV i XVI w., kiedy Europejczycy odkryli i podbili te ziemie.
Indianie
rdzenni mieszkańcy Ameryki (nazwę tę nadał im K. Kolumb, który użył jej w przekonaniu, że dotarł do Indii), przybyli w wielu falach migracyjnych z północno-wschodniej Azji pomostem lądowym istniejącym w miejscu dzisiejszej Cieśniny Beringa;
[hiszp. < gr. < sanskr.],
Indian języki, języki indiańskie,
języki rdzennej ludności Ameryki prekolumbijskiej, do których zalicza się ok. 1000 etnolektów (najniższych jednostek klasyfikacyjnych używanych w klasyfikacji genetycznej, a obejmujących gwary, dialekty, zespoły dialektów i języki), bardzo zróżnicowanych, sklasyfikowanych w ok. 150 rodzinach, najczęściej ze sobą nie spokrewnionych;