Ink (2009)

De Story Tellers hebben het aan de stok met de Incubussen en dan dan steelt een monnikspij met een enorme neus een kind en is een Pathfinder de enige die het kind redden kan....en ik heb het al zo moeilijk met het Fantasy-genre Nooit geweten dat er elke nacht zes Ninja-warriors bij mijn bed staan om me allerlei prachtige dromen te bezorgen overigens! Actie-scenes zitten ergens tussen The Matrix en The Power Rangers in en vermoedelijk de eerste film sinds Robert Altman's Quintet die gefilmd is in snow-vision, moralistisch tot en met ook nog, een giga-puinhoop eigenlijk, maar sommige scenes zijn wel redelijk gelukt en misschien nog wel geschikt als alternatieve kinderfilm. Die Incubussen zijn wel erg gaaf gedaan trouwens.

Sprookje voor volwassenen. Dit is alles wat ik nodig heb in een film. Dit is waarom ik films kijk, het vinden van zulke pareltjes. Dit is zó uniek, zo machtig goed bedacht. Audiovisueel werkelijk waar geweldig, acteerwerk dik in orde en aan elk detail is gedacht. Dat laatste niet zozeer verhaaltechnisch maar visueel gezien. Heerlijke shots worden over je beeldscherm gesmeten en ik genoot van elke seconde. Ik werd volledig een nieuwe wereld ingezogen en ben daar tot de laatste seconde gebleven. Boem, 5*.

Tsja, het genre ligt niet bepaald in mijn straatje. Juist door de poster wekte het mijn interesse. Ink is een vrij bizarre trip waarin Emma in haar droom wordt ontvoerd door Ink, een vreemd wezen met een waanzinnig grote neus dat zich verbergt onder een mantel. De hele droomwereld ziet er visueel gezien bijzonder uit en de personages zijn dat ook. Vooral de Incubussen zijn duistere personages met dat glas voor hun gezicht en hun glimlach en zonder dat glas waarbij de ogen net een soort koplampen zijn. Vooral de ontknoping rondom Ink, kwam als een ontzettende verrassing als hij de vader van Emma blijkt te zijn. Beter dan verwacht in ieder geval voor zover.