The Innocents (1961)

Na de ontgoochelingen van "The City of the Dead" en vooral "Carnival of Souls", hoopte ik dat "The Innocents" me eindelijk wat meer sfeer, diepgang en vooral een beter verhaal en interessantere karakters zou geven. Van het begin had ik gehoopt dat de film zou zijn zoals "The Others" van Nicole Kidman en ik denk dat ik dat min of meer heb gekregen. Er zit natuurlijk meer dan 30 jaar tussen deze films dus ik vind het normaal dat "The Others" toch wat meer schrikmomenten had. Maar de setting in "The Innocents" vind ik grandioos, zelfs meer omdat het in zwart/wit is gefilmd. Niet zozeer wat er gebeurd maar de hele omgeving, de belichting creëert spanning. De verschijningen die mevrouw Kerr te zien krijgt zijn toch wel dreigend. Een sterk verhaal ook en een wel erg gedurfd thema voor de tijd en misschien zelfs meer nu. Wel subtiel gedaan alsook de verwoordingen zijn knap. Ik kan er inkomen dat sommige mensen het saai kunnen vinden, maar als je de film gaat bekijken met de instelling om te griezelen kom je bedrogen uit. Ik heb echter van alles genomen en die tune en tekst van "The Willow Waly" is lief en creepy tegelijk. Krijg nu veel zin om het boek eens te lezen. Ik heb de DVD-versie en ik kan zeker de "filmed introduction" aanbevelen die interessante info geeft over de achtergrond van de film. Zeker niet de trailer bekijken voor je de film kijkt, die verklapt teveel.

Prima film op zich (met dank aan baspls voor de 'tip' bij The Others (2001), inderdaad een vergelijkbare sfeer en (in de verte) verhaal, met gelukkig een compleet andere ontknoping waardoor beide prima bekijkbaar zijn, mijn voorkeur blijft overigens met 5* uitgaan naar The Others). De sfeer zit er ook bij deze film goed in, en er wordt behoorlijk geacteerd, soms wel overgeacteerd zoals wel vaker in de stijl van oudere films. Ik zat heel de tijd op een ruime 3,5*, ware het niet dat het op den duur wat in herhaling valt en het dubieuze ook op het einde wordt vastgehouden. Op de een of andere manier vond ik het einde een grote teleurstelling waardoor er een halfje van de score afgaat. Na het wat te laten bezinken gaat het einde op zich wel, maar het laat bij mij wel nog steeds een gevoel van "is dat alles?" achter. Voor mij kwam het ook een beetje als plotgat over omdat de insinuaties steeds een hele andere kant op wijzen, waardoor het gedrag van de kinderen achteraf niet zo aansluit op dat einde. 3*

Een Gotisch spookverhaal uit de ouwe doos die het niet van de pure horror moet hebben, maar wel sfeervol met een groot gotisch huis, heerlijke zwart-wit cinematografie en stijlvolle personages. De film is misschien niet meteen angstaanjagend, maar eerder beklemmend. De spanning wordt goed opgedreven en daar zorgt de schitterende Deborah Kerr mee voor. Sterke film!