The First Omen (2024)

Gisteren gezien tijdens de Horror Night, beter dan verwacht. Toen ik de trailer zag, sprak het me totaal niet aan. Maar de film zelf valt echt prima mee. Verhaal zat goed, prima gefilmd, af en toe schrikken. Maar is wel niet zo eng zoals sommige beweren. Maar dat is puur om volk te lokken. Het is 1 van de betere horror films van afgelopen jaren.

In de horrorklassieker The Omen ontdekte een voormalige Amerikaanse ambassadeur dat zijn adoptiekind een duivelskind was, verwekt door een jakhals. Deze prequel toont hoe die verwekking tot stand kwam en speelt zich in het Rome van 1971, toen het nachtleven werd gedomineerd door disco en jongeren uit hun dak gingen op de muziek van Boney M (sic!). De Amerikaanse non (en voormalig probleemkind) Margaret [Nell Tiger Free] is op uitnodiging van haar voormalige mentor kardinaal Lawrence [Bill Nighy] naar een klooster in Rome gekomen, waar ze met open armen wordt ontvangen. Ik vermoed dat vele fans van The Omen met mij dan al weten hoe af gaat lopen, vooral wanneer sleutelscènes (hint: “All for you” en het 'afscheid' van David Warner) ongestraft worden gekopieerd! Stevenson is goed in het maken van sinistere beelden en Mark Korvens poging om de Oscarwinnende score van Jerry Goldsmith te evenaren is lovenswaardig. Maar sinistere plaatjes maken nog een enge film en Nell Tiger Free heeft een scène die je wel moet bewonderen, ook al is het eerder bizar dan angstaanjagend. Het scenario heeft een goede aansluiting met The Omen en baant zelfs de weg vrij voor een spin-off, maar de nadrukkelijk gesignaleerde nep-schrikeffecten in de eerste helft zijn pogingen om te verhullen dat vooral de eerste helft langdradig is.

Sfeervolle prequelfilm van regisseuse Arkasha Stevenson, die zich duidelijk raad weet met de wat eigenzinnigere horrormomenten. Tot op zekere hoogte is het duidelijk dat de makers geen bronmateriaal meer hadden om inhoudelijke kracht uit te putten, maar de compensatie met hallucinante beelden voldoet naar mijn inzien meer dan genoeg. Ik ben geen groot liefhebber van de originele film, dus de uitvergrote focus op het visuele was voor mij erg welkom. Jammerlijk is dat de hoofdrol van Nell Tiger Free zeer schaars weet te overtuigen en de belachelijke look van Ralph Ineson (wie zijn kapsel in deze productie heeft goedgekeurd mag zichzelf gerust voor de kop slaan) zorgt voor onbedoelde hilariteit. De eerste helft is volgens de norm wat trager en dient met name als opbouw, maar het is jammer dat het scenario hier de daadwerkelijk interessante insteken verwaarloosd. Zo is het personage van Nicole Sorace is bijvoorbeeld intrigerend, maar komt door een gebrek aan focus totaal niet van de grond. De tweede helft daarentegen wekt meer de indruk van een dromerige trip, waarin specifiek de horrorbeelden erg sterk voor de dag komen. Na lang malen toch maar besloten het nadeel van de twijfel te geven met betrekking tot het eindcijfer, aangezien het verhaal zelf weinig boeiend was. Ik vraag me bovendien af wat de makers zagen in het (gebrek aan) acteertalent van Sônia Braga, die een hopeloos drakerige bijrol speelt.