The Shining (1980)

Een paar dagen verlof tussen oud en nieuw en een moment om films in te halen maar Stanley Kubrick heeft er anders over beslist want ik heb The Shining herbekeken (nieuwe 4K blu ray release met de 144 minuten) en dat was genoeg stof om de vakantie op te vullen. Het is immers een film die verschillende interpretaties en theorieën herbergt. Terwijl iedereen al een lijstje aan het opmaken was met goede voornemens heb ik me dus ondergedompeld in die metafysische reflectie van heden en verleden, bewonderd toegekeken hoe Kubrick langzaam die family meltdown observeerde en ook ik liep verloren in de als labyrint geconstrueerd hotel. Kon ik deze keer bepaalde interpretaties die door velen aan de film worden gegeven als een feit beschouwen ? Want over wat gaat dit nu ? Over de native (Indiaanse) American genocide ? Kubrick wentelt zich met The Shining graag in geheimzinnigheid. Volgens tegenstanders van de film om mist te spuien zodat niemand kan zien dat de film een lege doos is. Wat te denken over die al of niet opzettelijke continuïteitsfoutjes ? Je kan ze allemaal terugvinden op youtube of IMDB maar ik pik er één (1 maar) uit omdat dit toch volgens mij de richting inslaat van bewuste keuze voor een controlefreak als Kubrick nl vb Danny speelt met zijn autootjes, patroon van het tapijt wijzigt nadat de tennisbal bij Danny is aangerold. Hoe zit het nu met die man in het berenpak ? En met de plattegrond van het hotel ? Blijkbaar zou het kantoor van de office manager onmogelijk te betreden zijn ? Dagen en nachten gaan voorbij maar duidelijkheid komt er niet. In de verte hoor ik reeds mensen aftellen. Het jaar 2019 loopt dood maar de geest van The shining is nog springlevend en laat me niet los. Is dit nu een film met 100 deuren en geen enkele exit ?

De mens is een wonderlijk wezen. En helaas regelmatig niet in positieve zin van het woord. Als ik het “wijze” commentaar van bounze lees, vraag ik me hardop af of dit weer een zoveelste geval is van aanschoppen tegen de (mening van de) gevestigde orde. De gebruiker gooit er wat krachttermen tegenaan die in mijn ogen, en gelukkig met mij in de ogen van vele, vele filmkenners, klinkklare nonsens zijn. Als er érgens goed geacteerd wordt in een horrorfilm, dan is het wel in dit meesterwerk. En dan met name door een onnavolgbare Nicholson. De spanning in de film en de sfeer die wordt gecreëerd (hulde aan legende Kubrick) zijn werkelijk weergaloos. Naar deze film zou ik iedere dag wel willen kijken. Sorry hoor (of eigenlijk helemáál geen sorry), maar mensen die hier een waardering van 0,5 aan gaan hangen, nee, die kan en wil ik niet serieus nemen.

Een herziening van The Shining heb ik erg lang uitgesteld, maar ik wilde de tijd hebben om die samen met Doctor Sleep te bekijken. Het was de eerste keer dat ik de Amerikaanse release zag en die vond ik echt nog beter. Uiteraard ben ik ook vol lof voor Jack Nicholson, die zowat één van de beste performances ooit in een film neerzet. Wat een ongelooflijk palet aan mimiek en gezichtsuitdrukkingen heeft die man. Het is fascinerend om te zien. Niemand zet een gek neer zoals hem. Die scène waarin hij dreigend Duvall tegemoet komt op de trappen van het hotel in een eerste poging om haar te vermoorden was grandioos. Sowieso vind ik The Shining een heel aparte spookfilm in de zin dat hier ook heel wat psychologische elementen meespelen die de personages vatbaar maken voor de waanzin waarvan het hele hotel doordrenkt is. Zo is het jongetje begaafd met "the shining" of helderziendheid, en is Jack Torrance een labiele ex-alcoholist die bovendien allesbehalve een liefdevolle echtgenoot en vader is. Deze uitgebreide versie maakt dat duidelijker. Wendy is dan weer mentaal het sterkste personage die heel nuchter ziet wat er rond haar gebeurt. The Shining blijft een creepy film met enkele mythische scènes die tot op vandaag prima werken en dan met name de finale scènes. Ook de vele knappe tracking shots zijn het vermelden waard zoals met Danny's driewielertje. Technisch enorm sterk bedacht en gepland.