Psycho II (1983)

Goeie film waarin een man, die zijn moeder heeft vermoord, na 22 jaar opsluiting vrij komt. Dit late vervolg haalt het natuurlijk niet bij de originele Hitchcock-klassieker, maar qua verhaal sluit het mooi aan. Een aantal goed opgebouwde scenes en tegen het einde een paar redelijk spannende momenten. Anthony Perkins blijft goed gecast als Norman Bates. Uiteraard ook leuk om het hotel en het huis in kleur te zien.

Mijn inziens de beste sequel aller tijden en niet alleen omdat het een vervolg betreft op één van de meest geroemde en invloedrijke films aller tijden (Psycho staat op nummer 14 in de Top 100 van The American Film Institute). Hitchcock zou zelf waarschijnlijk genoten van deze meer expliciete, maar vaak net zo suspensevolle horrorthriller. Het ijzersterke scenario zou tot niets hebben geleid zonder aanwezigheid van Anthony Perkins, die zonder enige problemen opnieuw in de huid kruipt van serie-moordenaar Norman Bates, die 22 jaar na zijn veroordeling genezen wordt verklaard en de kans krijgt iets van zijn oude leven op te pakken, ondanks fel protest van Lila Loomi [Vera Miles], de zus van Marion Crane en weduwe van Sam Loomis uit het origineel. Bates keert terug naar Bates Motel en krijgt een baantje in de keuken van een wegrestaurant waar hij bevriend raakt met Mary Samuels [Meg Tilly], aan wie hij tijdelijk onderdak verleent omdat haar relatie is stukgelopen. Briefjes en telefoontjes van 'moeder', alsmede haar verschijning voor het raam in Normans huis, duiden op een complot bedoeld om Norman opnieuw tot waanzin te drijven. De suspense komt aanvankelijk voort uit de vraag wat het effect is op de (begrijpelijkerwijs) nerveuze, onzekere Norman. Het prachtige spel van Perkins - iets wat hij niet kon vasthouden in deel 3 - houdt je op het puntje van je stoel. Halverwege maakt scenarist Tom Holland ons duidelijk hoe de vork in de steel zit en ontstaat er extra suspense, wat leidt tot een ware nagelbijter van een finale, gevolgd door de veelbesproken epiloog. Tilly is eveneens uitstekend en Dennis Franz maakt indruk in zijn belangrijke bijrol als de man van Bates Motel een 'succes' heeft weten te maken. Regisseur Richard Franklin vult de film bovendien met vermakelijke visuele verwijzingen naar het origineel, die echter nooit afleiden van het uitstekende plot. Deze fan van Hitchcock en Psycho had zich geen beter vervolg kunnen wensen.

Sequels op horrorfilms uit de jaren 80 zijn alles behalve bijzonder, maar het klinkt toch altijd een beetje als heiligschennis als er een vervolg komt op een grote klassieker. Zo moet het ook geklonken hebben toen men begin jaren 80 een vervolg ging maken op Psycho van Alfred Hitchcock. Maar geestig genoeg is Psycho II juist het schoolvoorbeeld van een fantastische sequel. De film van regisseur Richard Franklin en scenarist Tom Holland zet het verhaal sterk voort, maar voelt zelden als een simpele herhalingsoefening. De film kent veel callbacks, een paar terugkerende acteurs - waaronder een wederom fenomenale Anthony Perkins als Norman - en heeft in zijn details ook een paar sterke knipogen naar de eerste film. Daarentegen is de film echt zijn eigen ding; een fascinerende karakterstudie, waarbij je als kijker nog alle kanten op kunt betreft het personage van Bates. Iedereen heeft het nog steeds over Psycho, maar meer mensen zouden het moeten hebben over Pyscho II. 4 sterren.