House of Strangers (1949)

Richard Conte speelt één van zijn beste rollen als Max, één van de vier zonen van de machtige bankier Gino Monetti [Edward G Robinson, eveneens voortreffelijk], die een appeltje te schillen heeft met zijn drie broers. Max heeft 7 jaar in de gevangenis gezeten en zijn broers hebben de touwtjes stevig in handen bij de familiebank. In flashback ontdekken we de oorzaak voor de vete tussen de broers. Sterk scenario met scherpe dialoog. Regisseur Joseph L Mankiewicz houdt de teugels stevig in handen waardoor de film blijft boeien, ook al omdat het spel over de hele linie prima is. Er is ook een prima score van Daniele Amfitheatrof, maar de verhaallijn betreffende Contes relatie met Susan Hayward lijkt er met de haren bij gesleept. Dit verhaal stond tevens aan de basis van de western Broken Lance (1954) en The Big Show (1961).

Uitstekende film waarin een man die 7 jaar in de gevangenis heeft gezeten zijn drie broers opzoekt die de bank van hun vader hebben geërfd. Een onderhoudend en ook wel origineel verhaal. Vooral de dynamiek tussen de vader en de vier zoons is goed uitgewerkt en levert een aantal sterke scenes op (zoals de scene aan de dinertafel en in de slaapkamer). Dankzij een uitstekende rol van Edward G. Robinson krijg je toch sympathie voor een onsympathiek personage.

Uitstekend familie drama waarbij Robinson wel erg duidelijk de voorkeur geeft aan 1 van zijn 4 zoons terwijl hij de andere 3 constant tekort doet . Die laten hem dan vervolgens ook vallen als een baksteen bij de eerste de beste gelegenheid . Alle rollen worden sterk ingevuld waarbij vooral Robinson ,Conte en Hayward opvallen . Als drama sterk opgebouwd met een lange flashback en een prima uitgewerkt verhaal .