I Confess (1953)

Confession (1953) is een zeer mooi geschoten Hitchcock over een priester die in een biecht hoort van een moord en steeds verder in de moordzaak verzeild raakt. Geweldige stilistische zwart-wit plaatjes komen voorbij zoals van de kerk. Montgomery Clift speelt overtuigend een nogal knappe priester die tijdens de film allerlei gevoelens moet binnenhouden om verschillende redenen alhoewel ze allemaal verbonden zijn met zijn beroep. Het verhaal is niet moeilijk, maar wordt naar het einde toe steeds interessanter en spannender. Het einde van de film is ook erg mooi met een interessante suspensevolle rechtbankscène gevolgd door Christus symbolisme (althans, dat zag ik er in toen hij aan het einde van de zitting openlijk werd beschuldigd van de moord (maar vrijgesproken bij gebrek aan bewijs) en de grote menigte hem daardoor vijandig begroette. Daarbij bleef hij ijzig kalm en weigerde zijn biechtgeheim te breken. De dader projecteert zijn angsten en hopeloosheid in de priester. Heel mooi einde al was de afsluiting wat abrubt.

Film die indruk maakte en het nog steeds doet. Schitterend intrige in een steengoede Hitchcock met deze keer niet het nagelbijtend slot zoals de meester het kon opdienen maar visueel uitermate knap. Montgommery Clift is de perfecte acteur die men kon kiezen voor de rol van priester met een romantisch verleden en trouw aan het biechtgeheim. Alleszins ondergewaardeerd wat de scores betreft. Misschien waren de verwachtingen met Hitchcock in de regie anders georiënteerd en kwam er een ander publiek over de cinemavloer.