Das Schreckliche Mädchen (1990)

De film begint met de mededeling dat het verhaal tegelijkertijd fictie en waarheid is, geïnspireerd door de ervaringen van Anna Rosmus uit Passau. Het verhaal gaat over de tegenwerkingen en bedreigingen, die een jonge onderzoekster ondervindt wanneer zij gaat graven in het verleden van vooraanstaande plaatsgenoten ten tijde van het Derde Rijk. Als zodanig staat de film symbool voor veel min of meer gesloten gemeenschappen in het naoorlogse Duitsland. Of zoals regisseur Verhoeven in de inleiding van de film schrijft: ”Es geht mir nicht um die Geschichte einer bestimmten Stadt in Deutschland, sondern es geht um die Wahrheit aller Städte in unserem Land.” Een zeer interessant gegeven, dat in z’n kern ook wel uit de verf komt, maar als film toch maar matig scoort door de structuur, die Verhoeven gekozen heeft. Mijns inziens had hij het verhaal van en over Sonja (Lena Stolze) veel beter in chronologische volgorde kunnen laten zien zonder de storende onderbrekingen van Sonja als vertelster.

De onderbrekingen als vertelster kwamen mij niet echt storend over , maar de verder wat rare manier van camerawerk en scenes die met een andere achtergrond vond ik wel vrij nutteloos en voegde niks toe . Het is nu wel algemeen bekend dat veel kleine mededaders van het 3e rijk gewoon weer hun oude leven konden oppikken na de oorlog , zelfs velen die in de nazi rechtbanken hadden gewerkt konden dat ook . Buiten de bekende namen werden Alleen de ergste kleinere daders van de concentratiekampen gestraft of zijn gevlucht naar het buitenland Waar sommigen zelfs nog jarenlang buiten schot bleven .https://www.youtube.com/watch?v=BdyWbHE-IS8

Sonja is helemaal geen verschrikkelijk meisje. Ze is alert en slim en stort zich in het kader van een opstelwedstrijd op het nationaalsocialistische verleden van het stadje Pfilzing alwaar zij met haar familie woont. Het onderwerp van haar opstel stuit in het stadje op veel tegenstand. De film is op waarheid gebaseerd. De belevenissen van de schrijfster Anja Rosmus in het stadje Passau waren voor regisseur genoeg inspiratie om er een film over te maken.. Ondanks de zwaarwichtige thematiek rondom burgermoed en het taboe dat op een naziverleden rust, slaat de film een opvallend humoristische toon aan. Contrasten worden grappig aangezet en divers gedachtegoed spitsvondig geridiculiseerd. Het levert prima vermaak op. De verteltrant is levendig en gekruid met leuke running gags en cynische beschouwingen. Tegen het einde raakt de luchtigheid wat op en voelt het verhaal opeens zwaarder dan tevoren. Dat voelt gelukkig niet geforceerd en ongemakkelijk aan. Prima film..