Au Revoir les Enfants (1987)

Sterke Franse film van Malle over een internaat ten tijde van de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog. Wat me direct opviel was de losse en liefdevolle aanpak die de paters hanteerden in hun opvoeding en lesgeven. Meestal is men vrij streng en zelfs autoritair. Gelukkig niet hier waarbij de focus ten volle op de personages kon gezet worden. Weliswaar is er de nodige discipline en gebed, maar de zorg voor de jongeren was oprecht gemeend. Onder die jongeren zat ene Jean Bonnet. Zijn afkomst als jood is uiteraard buiten enkele ingewijden geheim. Er ontstaat een bijzondere band met Julien. Het portret tussen beiden wordt fijn neergezet. Na verloop van tijd kabbelt de film wat door en is het wachten op het onvermijdelijke. Best een aangrijpende scène op de speelplaats wanneer de Gestapo de verdachten deporteert. Sterk drama, hoewel niet overdreven sentimenteel. De machteloosheid en ontzetting wordt hier sterk weergegeven. Authentiek en ingetogen drama. Ijzersterk slot die de film naar een hoger niveau tilt. Ook verbijsterend - al was het niet verrassend - hoe het men de weggevoerde n afliep ...

Een geweldige film die nu en dan de emotionele snaren bij sommigen van ons wel weet te raken en dan wel in de positieve zin. Er valt niet veel negatiefs te zeggen over deze film. Dit is weer een uitstekende product over de holocaust. Wat ik er vooral leuk aan vond, is dat het een blik biedt die niet typerend is voor andere films (d.w.z. het perspectief van kinderen op een kostschool). Dit ongebruikelijke perspectief tilt het over andere holocaustfilms, bijna tot hetzelfde niveau als de prachtige Obchod na Korze (1965) . Het enige, hoewel dat me verbaasde, was dat er enkele sympathieke Duitse soldaten in de film zaten, zoals degene die de zelfingenomen Franse medewerker vertelde het restaurant te verlaten en de joodse man met rust te laten, evenals de ogenschijnlijk fatsoenlijke soldaten die de twee verloren jongens tijdens een soort spel, terug brachten naar het kosthuis. Hoewel het verrassend was, droeg het bij aan het beeld dat zowel goede als slechte Duitsers als goede en slechte Fransen worden gepresenteerd. Deze film zou door bijna iedereen kunnen worden bekeken. Ondanks dat de regisseur Louis Malle veel niet-gezinsvriendelijke films heeft gemaakt, heeft deze weinig aanstootgevend materiaal. Voor jongere kijkers zou ik de ouders aanraden om samen met hen naar de film te kijken, want het zal mogelijk veel verwarring en emotionele problemen oproepen bij jongere kijkers. Een ruime 8!

Het relaas van een internaat tijdens de oorlog waar een jonge jood wordt opgevangen zonder medeweten van zijn klasgenoten. Het verhaal is vrij voorspelbaar, maar de kracht zit in het feit dat het hele verhaal wordt gezien vanuit de jonge studenten. Weinig besef van de oorlog buiten het ongemak dat er bij komt. Al helemaal niet bezig met politiek en ook geen idee wat nu eigenlijk zo'n 'jood' is. Een film met een thema als dit moet zeker verteld worden. En vanuit de wat persoonlijke ervaringen van regisseur Louis Malle is het een geloofwaardige film geworden. Het toont ook (nog eens) aan hoe diep de impact was van de oorlog, tot in de schoolbanken.