Tyrannosaur (2011)

Ongelooflijk wat een rauw drama! Dat hakt er even in. Wat een kei van een film en wat een acteerprestaties. 5☆ van mij.

In 2007 maakte de voordien al als acteur bekende Paddy Considine zijn eerste kortfilm. De premisse van het zwaarmoedig effectieve Dog Altogether (te zien op YouTube) zou het uitgangspunt worden van Tyrannosaur (2011). In een interview naar aanleiding van Dog Altogether stelde Considine dat hij zich voornamelijk liet inspireren door Ken Loach, meester van in verval geraakte filmlevens. Met één belangrijk verschil: Tyrannosaur heeft een apolitiek voorkomen, waarin alleen impliciet de nodige maatschappijkritiek doorschijnt. Niet de Britse bureaucratie, maar de mens zelf lijkt de tragische boosdoener. Antiheld Joseph (Peter Mullan) heeft zich tot zijn eigen misère veroordeeld, het grauw-realistisch gefilmde noorden van Engeland doet de rest. Dit is het soort leefomgeving waarin je brokstukken niet meer opruimt. Ze passen perfect in het decor. verder lezen (flashback-recensie n.a.v. release Journeyman)

Acteur Paddy Considine won in 2008 een BAFTA voor zijn regiedebuut, de korte film Dog Altogether en besloot een paar jaar later om die film te gebruiken als basis voor zijn eerste speelfilm. Mullan en Colman keerden terug voor dit confronterende, maar voortreffelijk geacteerde van twee ogenschijnlijke tegenpolen die elkaar helpen te ontsnappen aan hun demonen. Voor Joseph [Peter Mullan] is dat de dood van zijn vrouw waardoor hij een vat van agressie is waardoor hij regelmatig geweldsuitbarstingen heeft. Na één van die agressieve buiten verstopt hij zich in het liefdadigheidswinkeltje van Anita [Olivia Colman], een godvrezende, vriendelijke vrouw die vastzit in een huwelijk met James [Eddie Marsan]. Zeker niet aan te raden voor hondenliefhebbers, maar dit indringende, intense psychologische drama is een fantastische showcase voor drie meesterlijke acteurs.