Playing for Time (1980)

Aardige oorlogsdrama met veel authentieke beelden van concentratie kampen maar de film had niet de impact die ik verwachte na het zien van het cijfer op IMDB in mijn ogen iets te veel muziek. De karakters hoe erg het ook was konden me maar matig raken. Schindler's List vond ik stukken beter.

Het relaas van een aantal Joodse en half-Joodse vrouwen in Auschwitz die de gaskamer weten te ontlopen door plaats te nemen in een orkest dat de moraal van de officieren (waaronder Joseph Mengele [Max Wright]) hoog moet houden. Terwijl er duizenden gevangenen worden vergast, proberen de vrouwen elkaar fysiek en geestelijk overeind te houden, wetend dat één slecht optreden kan leiden tot hun eigen dood. Maar hoe behoudt je je waardigheid en je menselijkheid in een kamp waar onmenselijkheid de orde van de dag is? Gebaseerd op de autobiografie van Holocaust-overlevende Fania Feleon [Vanessa Redgrave] geeft deze film een indringend beeld van het leven in Auschwitz. Regisseur Daniel Mann maakt effectief gebruik van archiefbeelden, waardoor hij zich kan blijven richten op de breekbare relatie tussen de vrouwen, die elk op hun eigen manier proberen overeind te blijven en daar regelmatig over ruzieën. Shirley Knight heeft een fraaie sleutelrol als Lagerführerin Maria Mandel, die zich opwerpt als de beschermvrouwe van het orkest en daarmee één van de belangrijkste centrale thema's verpersoonlijkt. Maar het spel is uitstekend over de gehele linie, met Vanessa Redgrave (die vanwege haar pro-Palestijnse sympathieën een uiterst controversiële keuze was in de hoofdrol) een rots in de branding in een film die relevante vragen stelt over de grens tussen mens en monster, maar ook een lofzang is op de kracht van muziek.

Het begin is best goed gedaan en het nabootsen van een grimmige sfeer was ook goed maar op een of andere manier vliegt de film daarna behoorlijk uit de bocht qua geloofwaardigheid . De barakken zien er in sommige scenes ook opvallend schoon uit , we zien ook nooit treinen aankomen in het kamp en de scenes van de gevangenen erna die worden uitgesorteerd maar louter vrachtwagens , ook van het leiden van de slachtoffers naar de gaskamers zien we totaal niets . De film focust zich voornamelijk op de strubbelingen in het orkest en dat is redelijk gedaan , voor de rest voelt deze film niet aan alsof de makers een zo authentiek mogenlijk beeld wilden schetsen van de omstandigheden in het kamp .