We're the Millers (2013)

Leuk maar ook een beetje onevenwichtig. Het vreemde aan dit concept is als de vier hoofdpersonen te goed slagen in hun missie, je dus naar een gezellig suffe familiekomedie zit te kijken van kaliber National Lampoon’s/Chevy Chase. De grappen die door dat vernislaagje heen moeten prikken (omdat de vier in feite zo intrinsiek anti-burgerlijk zouden zijn) zijn vaak echter niet scherp genoeg. De scene waar Kenny leert zoenen illustreert dat perfect: leuk idee, maar wordt niet tot het uiterste gedreven. Zelfde met de weedbaby. Of de scene in de tent. Toch is het allemaal vrij sympathiek, zijn het vooral de kleine grapjes die het hem doen en heerst er best goeie chemie in de groep. Sudeikis heeft de beste timing maar krijgt ook de meeste aandacht; buiten hem hem wordt zowel de focus als de output trapsgewijs minder, tot wat slappe bijrollen aan toe (Brad ?). Het verhaal is natuurlijk niet het belangrijkste hier, maar het staat ook niet garant voor de scherpste humor en heeft gevaarlijk wat overlap met de flauwe variëteit binnen het genre. De zoetsappigheid blijft beperkt, maar had hier überhaupt niets te zoeken. Uiteindelijk heb ik er goed om kunnen gniffelen maar schateren was er niet bij, helaas. 2,5*

Een disfunctioneel 'gezin' dat vanuit Mexico wiet naar de VS gaat smokkelen. We're The Millers heeft op papier een hilarische roadtrip voor de boeg, maar verder dan een paar gniffelmomenten komt het in deze komedie niet. Het hoogtepunt zijn de bloopers in de end credits, dus dan weet je gelijk wat voor vlees je in de kuip hebt. (N.B. op de een of andere manier kan ik gewoon niet zonder ergernis naar de tronie van Will Pourter kijken.)

Wat onzinnig, maar soms wel aardig, zoals bij het gebed van Aniston in het vliegtuig. Maar op andere momenten slaat de film de plank toch wel aardig mis. De scène waarin "zoon" met "zus" en "moeder" kust, eindigt natuurlijk met zijn grote liefde die net binnen komt lopen als dit gebeurt. De grap met de opgezwollen bal na een spinnenbeet is natuurlijk ook al flink uitgekauwd. Toevallig een aantal dagen eerder There's Something About Mary gezien waarin iemand z'n ballen vastritst. Weinig origineel dus (laatstgenoemde film ook niet, want het gebeurt ook in Turks Fruit) en ik kan er ook niet echt om lachen.De striptease van Aniston had verder ook weinig toegevoegde waarde, want echt sexy wordt het nooit. Het voelt aan als een slap excuus om meer bloot in de film te krijgen. De scènes met het stel in de andere camper zijn ook maar erg ongemakkelijk en weinig hilarisch. Enkel de "You know what I'm saying" jongen was wel grappig al is het maar omdat ik mijn vriendin met zijn catchfrase kan irriteren. Het is verder ook niet echt een straf om te kijken, waardoor ik op 1,5* uitkomt.