Lawrence of Arabia (1962)

In tegenstelling tot de film kan ik wel kort blijven. Dit was gewoon niks voor mij. Hij duurt véél te lang. Ik keek er naar uit deze te gaan kijken nadat ik hem besteld had. Maar na een half uurtje was mijn aandacht gewoon al op. En zodoende werd het een lange zit. Zal best een klassieker zijn, maar niks voor mij. Saai.

“You answered without saying anything. That's politics.” Indrukwekkend epos. Lawrence of Arabia is bijna vier uur lang en ik heb hem in twee keer gekeken. Maar de film verveelt geen moment en alleen al om de schitterende beelden van de woestijn blijf je gefascineerd kijken. Het verhaal over de Engelse en Franse belangen in de Arabische landen, de verschillende Arabische stammen die samen werken en later toch uiteenvallen en het terugdringen van het Ottomaanse Rijk heeft tot op de dag van vandaag nog gevolgen. Het is daardoor ook een belangrijke geschiedenisles. De regie van David Lean is weergaloos. Niet alleen de beelden en de schitterende locaties maken indruk, maar Lean weet met een traag maar aangenaam ritme de kijker helemaal mee te voeren in het indrukwekkende verhaal van T.E. Lawrence. Een rare snuiter waar je weinig hoogte van krijgt. Perfect gespeeld door Peter O’Toole, die Lawrence’s transformatie van bedeesde bruggenbouwer tot oorlogsheld tegen wil en dank geloofwaardig speelt. Ook andere acteurs zoals Sharif, Quinn en Guinness zijn uitstekend. De film duurt lang, maar deze klassieker is het meer dan waard.

Goed. Episch. Dat is volgens mij de meest treffende omschrijving van Lawrence of Arabia. Regisseur David Lean weet op elk moment waar hij mee bezig is en het knappe is dat het epische gehalte het verhalende niet in de weg staat. Het siert Lean dat hij een evenwichtige film heeft kunnen maken. Met een speelduur van 3u30 is dat niet evident. Maar Lean doet het dus prima. Hij brengt visuele hoogstandjes wanneer Lawrence zijn survivaltochten door de woestijn houdt, eindigend met de cavaleriecharge. Die vind ik trouwens geweldig in beeld gebracht met dat wijde shot. Dat is voor mij ook meteen het sterkste gedeelte. T.E. Lawrence krijgt als hoofdpersonage trouwens genoeg aandacht en zijn karakteruitdieping gebeurt ook redelijk doordacht. Peter O'Toole is niet 's werelds grootste acteur, maar ik vind hem op de meeste momenten wel oké. De nichterige vibe die hij Lawrence geeft gaat hem wel af. Met o.a. Anthony Quinn en Omar Sharif in de bijrollen is hij wel goed omringd. Sowieso is dat nodig om zo'n film te dragen. Hoe langer de film duurt, hoe meer Lawrence een antiheld wordt. Zijn ommezwaai is niet altijd even secuur geacteerd door O'Toole. Het maakt de film er wel niet direct slechter door, want Lean behoudt de balans, met o.m. wat meer politieke spelletjes in kleine kamertjes (nu ja, klein...). Af en toe vallen daarbij wat bijrolacteurs door de mand, met dat typische ouderwetse geroep en getier. Niet alles heeft de tand des tijds dus doorstaan. Dergelijke stuntelige intermezzo's doen de film geen goed. Ik ben blij dat ik hem eindelijk gezien heb, maar ook blij dat ik het niet 10 jaar eerder gedaan heb. Een hele zit en verre van de beste film die ik ooit gezien heb, maar al bij al wel eentje die het waardig is om als "klassieker" en "epos" bestempeld te worden. 3,5