Sin City (2005)

Op visueel vlak briljant. Het voelt en kijkt weg als een comic. Een perfecte stilistische oefening van Tarantino's beste leerling. En met de medewerking van Frank Miller zelf, kon dit niet anders dan slagen. De grimmige decadente Sin City wereld komt tot leven doorheen drie verschillende verhalen die met elkaar verbonden zijn. Enkel het verhaal met Jackie Boy en Dwight viel me wat tegen, maar met een sterk uitgekiend plot op de proppen komen was sowieso het doel niet. Rodriguez wil vooral de comic sfeer tot leven brengen. En hoe. Hij doet dat met schaduwspel, met zwart-wit en enkele vleugjes rood, geel of blauw, met een hoop sadistisch geweld waarbij wraak en ridderlijkheid de rode draad vormen. Bijna elk frame is een getrouwe weergave uit de comic, en wie oog heeft voor detail zal de artistieke zorg van de regie ten zeerste bewonderen. Het tempo lag soms iets te hoog maar dit is het enige minpunt in dit meesterwerk. Ik vind dit één van de allerbeste comic book verfilmingen.

“An old man dies. A young woman lives. A fair trade. I love you, Nancy.” Schitterend vormgegeven, origineel, enerverend en steengoed. Sin City bestaat uit drie verhalen, met drie verschillende regisseurs die er hun eigen stempel op weten te drukken. Toch vloeit het allemaal op een bijna achteloze manier in elkaar over, en het voelt allemaal als één geheel. We volgen Hartigan (Bruce Willis), Marv (Mickey Rourke) en Dwight (Clive Owen), die alle drie iets goeds willen doen of iets recht willen zetten in een stad vol criminaliteit, corruptie, seks, moord en intrige. Sin City is gebaseerd op een comic book serie van Frank Miller, en de film straalt dat ook aan alle kanten uit. Het is zwart-wit (met wat goed gekozen momenten met kleur), het decor is helemaal in comic book stijl en het heeft allemaal een heerlijke film noir sfeer. Het verhaal rond Marv en zijn Goldie vond ik het interessants om te volgen, maar ook Hartigan en zijn relatie met Nancy (Jessica Alba) was geweldig. Het verhaal rond Dwight is iets minder maar nog steeds intrigerend. En met Benicio Del Toro op zijn maniakaals en de sensuele Rosario Dawson als vechtmachine Gail kan je het nooit fout doen. Sin City is geen wereld voor doetjes. Keihard, compromisloos, sexy en expliciet… Heerlijk.

Vrijdag alweer voor de 3e keer bekekem met wat vrienden. Ik waardeer deze film steeds meer bij elke herziening, en dat zegt eem hoop. Waarschijnlijk de meest trouwe stripverfilming ooit, de stijl is soms wat somber, maar dat hoort erbij. De karakters en de algehele sfeer is puur cool, visueel schitterend en het verveelt geen moment. De verhaaltjes zijn wat absurd, en de monologen zijn constant (net als in een stripboek!), en dat maakt de film niet voor iedereen. Persoonlijk vind ik het een retegave film die ik vaker kan kijken, dat maakt het voor mij wel een 4,5 waard!