The Humbling (2014)

Verfilming van The Humbling - Philip Roth (2009) - BoekMeter.nl

Wie geeft er nu al dan 2 punten voor deze film? Hij is nog niet eens uit, toch? Belachelijk!!

De film heeft al op verschillende filmfestivals gedraaid. O.a. in Venetië en Toronto. En aangezien de stemmer in Italië woont zal hij hem wel in Venetië gezien hebben.

OK, duidelijk.

Maar als Pacino een beetje in vorm is dat zit je meestal al minimaal op drie punten.

Realiteit en fictie liepen door elkaar in deze tragikomedie, over de fantasieën van een oudere toneelspeler (met pensioen), die nog een tweede lente in zijn leven zou willen beleven. De film, met een vleugje bijtende humor, maar ook met de componenten seksuele oriëntatie, waanideeën, gedachtes aan zelfdoding en de realiteit van sterven, had wat mij betreft meer dramaelementen mogen bevatten. Het subplot was volkomen overbodig (deed eerder afbreuk).

Leuk absurd gedoe in een wat te strikt theatrale setting - ik vond het geheel daardoor nogal statisch overkomen. De dialogen zijn af en toe best grappig, maar wat aan de krappe kant om de film te dragen, en omdat er verder weinig aan de hand is blijft de hele film daardoor wat mager. Pacino zit af en toe wat over de rand van overacting, Gerwig is verrassend goed.

Het verhaal heeft best potentie, maar komt nooit tot leven. Het blijft erg oppervlakkig allemaal, Pacino speelt heel beheerst (zeker voor zien doen), maar is een karikatuur waardoor je nauwelijks met hem meeleeft. Vreemd vond ik dat hij neergezet wordt als een hele oude man, terwijl hij iemand van 65 speelt.

Doordat je lastig in de film komt is het een wat trage film, richting het einde wordt het wat interessanter, maar erg jammer dat de karakters zo oppervlakkig zijn gebleven. Wat er ook gebeurt, echt boeiend is het dan niet.

Best oké.

Al is het eerste deel best een taaie brok. Het is allemaal wel érg statisch en komt hier en daar over als een flauwe ouwemannenfantasie. De spaarzame komische momentjes houden het kijkbaar, maar het mist toch wat tempo om echt goed te zijn.

Des te verrassender is het laatste half uur. Langzaamaan wordt duidelijk dat werkelijkheid en fictie door elkaar heen lopen, Levinson heeft gelukkig ook niet veel zin om alles pasklaar aan te leveren. Hij had er alleen iets sneller aan mogen beginnen.

De acteurs krijgen meer te doen in het laatste half uur, waardoor hun prestaties ook wat positiever naar voren komen. Verder blijft het visueel wel een beetje saai, maar dat zal ook wel door de wat nukkige setting komen. Al toonde een Birdman vorig jaar dat je als regisseur altijd wel een weg kan vinden om je film visueel op te fleuren, je moet het gewoon willen.

Gelukkig zat het laatste half uur er nog aan, het begin is taai en de aanloop naar de finale duurt wat te lang. Maar Levinson maakt aardig wat goed op het einde en gelukkig is het ook nergens echt slecht, gewoon wat saaiig in het begin.

3.0*

Matige film over een oude acteur die zich terugtrekt van het toneel en een jongere vrouw ontmoet. Het verhaal is wat aan de saaie kant en hier en daar wat onevenwichtig. Een aantal aardige dialogen en het einde is ook wel goed. Al Pacino en Greta Gerwig doen het goed, maar net niet genoeg voor 3.0 sterren.

Ondanks het verrassende einde heeft deze film voor het overgrote deel van de tijd veel weg van een mindere mumblecore. Veel dialogen (of zijn het monologen?) die eerlijk gezegd niet veelzeggend zijn. Zelfs de aanwezigheid van Al Pacino leidt hier niet blind tot een hoog gemiddelde, wat op zich al heel bijzonder is. Zowel script als dialogen laten grote steken vallen en leiden tot een duffe film. Hele kleine 2*.