The Skeleton Twins (2014)

Dit klinkt heel erg goed, het plot is misschien iets te 'hipster' 'alternatief', hoe je het ook wil noemen. Maar de cast is indrukwekkend. Hader and Wiig zijn enorm onderschatte acteurs, die buiten hun komedie ook prima dramatische rollen aankunnen. Wiig bewees het al in Bridemaids bij tijd en wijlen. Daarnaast is Burrel ook iemand naar wie ik echt benieuwd ben, hij steelt al jaren de show bij Modern Family.

Indie tragikomedies liggen me altijd wel. Ook dit is weer een erg fijn filmpje in die categorie. De film behandelt zware thema's over zelfmoord en depressies, maar tussen alle misere in heeft de film een fijn feelgoodgehalte. De scene waarin Hader en Wiig een liedje van Starship playbacken is onweerstaanbaar leuk. Wiig en Hader leveren sowieso beide prachtige rollen af en stellen zich zeer kwetsbaar op. Ook de bijrol van goedzak Wilson is erg leuk. Erg genoten hiervan, 90 minuten vlogen om.

4*

"Surprisingly emotional".

Nee dus, want ondertussen is er toch een zéér duidelijk patroon. De SNL komiek die zichzelf bewijst in een indie dramady, loopt al een tijdje erg goed. Ditmaal zijn Wiig en Hader aan de beurt, ze behoren nu officieel tot het clubje neem ik aan.

Vervelend zijn dit soort filmpjes meestal niet, maar verrassend ook allerminst. De focus ligt op het drama, met twee personages die het beiden erg lastig hebben in hun leven. Wilson loopt ertussen om de luchtigheid wat op te krikken, Wiig en Hader zorgen voor wat zwartere comedy.

Craig Johnson doet het aardig maar ontsnapt niet aan de genre clichés. Zachte muziek, wollige cinematografie, gebreide truien en veel trieste blikken. Echt wild zal ik er nooit van worden, al is het maar omdat de personages iets te ver van me af staan. Maar binnen z'n genre best een oké filmpje en de humor is meer dan aardig. Het drama is me alleen wat te nadrukkelijk.

3.0*

Hier had ik wel even zin in. Heb volgens mij niet zoveel komedies met drama-elementen gezien dit jaar. Of niet recent in elk geval. Het zijn toch altijd wel favorieten van me als het goed wordt gedaan. Daarnaast was ik ook wel erg nieuwsgierig naar de al geprezen Wiig en Hader in hun serieuze rollen. De film geeft ze direct de gelegenheid die te tonen, een geslaagde keuze wat mij betreft. Ze overtuigen allebei direct en zo wordt er ook goed afgerekend met het eventuele probleem van het moeten wennen aan acteurs van wie je normaal steeds een grap verwacht. Vooral Hader is echt heel behoorlijk.

De film is als geheel ook prima bevallen, maar helaas ontbreekt er wel wat aan om het echt een schitterende film te maken die enorm blijft hangen. Vooral een stukje subtiliteit denk ik. Je raakt aan het begin wel benieuwd naar dat hele verleden van broer en zus, maar dat wordt me allemaal net wat te soepeltjes in de dialogen onthuld. Ook mis net dat beetje echte sympathie in de personages, ook al is op zich wel mooi dat de film wat dat betreft niet voor een makkelijkere weg kiest.

Helaas gebeurt dat wel met een enkele scène, zoals die playpackscène die ik overal geprezen hoor worden. Ik vond het allemaal net iets te bekend voorkomen om me echt mee te slepen. Ook zo'n scène met lachgas vind ik er net wat teveel overheen. Daar staan wel mooie gevoelige en eerlijke scènes tegenover, maar geen die me echt diep wist te raken of lang zal blijven hangen. Dat is toch wel een klein beetje teleurstellend voor een dergelijke film. Desondanks nog wel een 3.5 waard. Al was het al alleen voor het spel van Hader en Wiig.

Geen slechte film maar volgens mij borduurt-ie door op de film "The Savages" uit 2007. Het liedje van John Grant, "Outa Space", is overigens niet onaardig geschreven voor een homoseksueel.

Een oprechte en serieuze soap over de hoogtes en dieptes van een depressieve, maar tegelijkertijd grappige tweeling, die er een eigenzinnige humor (slechts als doel: het opwerpen van een rookgordijn, 'n defensief mechanisme of een schreeuw om aandacht), op na hielden. Het einde was net even te abrupt, waardoor niet alle verhaallijnen uitgekristalliseerd werden. De drie hoofdrolspelers speelden uitermate sterk.

Deze indie film is een succesvolle mix tussen komedie en drama die vooral door de inzet en chemie tussen Wiig en Hader zo krachtig is. Het is een donker en deprimerend verhaal over de hereniging van een vervreemde tweeling die te dealen hebben met angst, pijn, depressies en suïcidale pogingen. Aan de andere kant kent het verhaal geraffineerde humor die vooral ontstaat bij de herleving van de jeugdigheid tussen de tweeling. Helaas werkt niet alles in de film en zijn de subplots met de oude liefde van Milo en de affaire van Maggie vrij oppervlakkig en saai uitgewerkt.

Klein maar fijn filmpje met een prettige sfeer, leuke personages en prima acteerwerk.

Best aardig drama met een mooie Kristen Wiig en een prima Bill Hader . De playback scene met het nummer van Starship - Nothing's Gonna Stop Us Now was werkelijk geniaal.

The Skeleton Twins Nothing?s Gonna Stop Us Now Lip-Sync - YouTube Starship - Nothing's Gonna Stop Us Now - YouTube Dus een film met een best wel heftig thema maar alleen al door de hechte band tussen broer en zus en na de scene met de play back werd ik echt vrolijk.

Kleine mooie film, serieus en grappig.

Heb me prima vermaakt en een prima Kirsten Wigg.

Leuke wegkijker en dus een aanrader.

En liedje van Starship echt super

Schrijven homoseksuelen doorgaans dan minder aardige liedjes in jouw ervaring?

Zit er dan werkelijk geen IRONIE in "Paradise Lost"?

Minder aardig, of anders geaard. Wat maakt het uit, ik hou niet van slechte liedjes. Dit is toevallig goed.

Hehe, nee de ironie ontging me. Het leek alsof je een verband zag, en dat bevreemdde me aangezien mensen met die seksuele voorkeur juist in die business behoorlijk vertegenwoordigd zijn.

Aardig klein tragikomisch drama over een tweeling met suïcidale neigingen die elkaar na 10 jaar weer eens ontmoeten en er achter komen dat life sucks maar je er toch wel met de steun van de ander wat van kan maken.

Aanstekelijke en fijne kleine film. Ben sowieso een groot liefhebber van Wigg en helemaal van Hader. En zij spelen beide erg goed en ook leuk om ze eens iets serieuzer bezig te zien. Het is ook niet zo gek dat ze samen zo'n goede chemie hebben, slim gecast dus. Het verhaal is niet heel bijzonder maar weet wel genoeg te boeien en de aanwezige humor paste goed. Fijn sfeertje ook.

3.5*

Mijn idee, behalve dat ik een halfje lager beoordeel.

De charme van een kleine film had me ook lang in zijn greep. Leuk, aandoenlijk. Iets ging over the top, jammer.

Goeie film over een tweeling die elkaar na lange tijd weer zien, nadat ze beiden een eind aan hun leven wilden maken. Ondanks een aantal grappige momenten, leunt deze film zeker meer richting een klein drama. Een aantal prima dialogen en goed neergezette personages. Kristen Wiig en Bill Hader doen het leuk samen en de playback-scene is een juweeltje.

Ik heb een zwak voor Kristen Wiig. Zó, dat is eruit.

Je bent vast niet de enige.

Film over twee mensen die niet bepaald gelukkig door het leven gaan en de oorzaak eigenlijk bij eigen karakteriële tekortkomingen moeten zoeken en dit ook wel beseffen maar dan nog de moeilijkheid ervaren om met elkaar om te gaan.

Pure drama komedie met trieste passages maar ook feel-good-momenten (de playback-scène is best prettig) doorspekken de film.

De sarcastische humor komt vooral van de rol die Bill Hader, zeer behoorlijk vertolkt. Ook Kristen Wiig overtuigt en dit in een film die in het eerste deel toch wel wat laagtes kent. Op die momenten is er dan ook geen muziek om wat te ondersteunen. Nadien gaat dat stukken beter.

Vermakelijk klein drama met soms heerlijke zwarte humor over een tweeling met een problematisch verleden. Sfeervol gefilmd ook. Wiig is hier geweldig, fijne actrice. Ik ben geen SNL kijker maar begrijp dat Hader ook uit die stal komt. De meeste HBO films die ik de afgelopen tijd voorbij heb zien komen zijn de moeite nauwelijks waard, dit was echter een aangename verrassing. Jammer dat dit soort films de bioscoop tegenwoordig nauwelijks haalt. Het publiek heeft blijkbaar steeds meer behoefte aan Nederlandse films, animatie voor "de kids" en Marvel geweld.

Heerlijk, hoe het boek Marley en Me hierin verwerkt is ! . En de spoiler scene die stinissen aangeeft, is idd helemaal te gek! Heerlijk moment.

Loodzware film (wie in godsnaam heeft de '/komedie' toegevoegd?) die ontzettend goed illustreert wat voor een impact een zeer ingrijpende gebeurtenis in de jeugd en het niet, of slecht behandelen daarvan teweeg kan brengen. Ze hebben als kind misschien net iets te veel ellende gehad om als volwassenen 'normaal' te kunnen functioneren. De relativerende 'grappen' zijn enkel om te overleven. Erg goed gedaan derhalve.

De Starship-scène is heer-lijk dus nu wil ik toch die film zien.

Humaan.

Toch altijd wel leuk, dit soort films waarin komedie-acteurs in een wat serieuzer vaatje tappen, terwijl er vrijwel altijd wel een klein plekje vrij blijft voor wat humor. In dit geval zijn Hader en Wiig aan de beurt. Beide waardeer ik niet heel erg, maar hier passen ze goed.

Beide doen het dan ook goed. Beide karakters blijven humaan en subtiel en daarom krijgt de film iets meer inleving in de situatie. Het fijne aan deze film is dat alles ook gewoon humaan gebracht is en vrijwel nooit terugvalt in flauwe en irritante humor, wat ik wel vaker zie bij voornamelijk Wiig.

Tempo is soms wel onnodig traag. Regisseur Johnson slaagt er redelijk in om alles humaan neer te zetten maar doet soms te geforceerd zijn best om het allemaal nog extra subtieler te brengen. Dat had niet gehoeven, en het tempo had er daarom iets meer in kunnen blijven.

Ook is de film soms redelijk kort-door-de-bocht en behandelt eigenlijk net wat te weinig om echt indruk te maken. Een snel filmpje is het er wel mee, maar daardoor niet heel indrukwekkend of met veel impact. Gewoon een goede, humane film die boeit.

Het raakte me niet, maar de dialogen zijn soms aardig scherp. Diverse thema's worden in het daglicht gezet en allemaal krijgen ze net voldoende uitdieping om het tot een goed geheel te brengen.

Nadat Rich [Ty Burrell] zijn relatie met Milo [Bill Hader] heeft beëindigd, probeert Milo tevergeefs een eind aan zijn leven te maken. Hij ontwaakt in het ziekenhuis in het bijzijn van zijn tweelingzus Maggie [Kristen Wiig] die hij als naaste familie had opgegeven en eveneens overwoog een einde aan har leven te maken. Milo en Maggie hebben elkaar 10 jaar lang niet gesproken en hebben elkaar harder nodig dan ooit. Hader en Wiig zijn volstrekt geloofwaardig als broer en zus en het scenario van Craig Johnson en Mark Heyman is een diepgaand portret van een complexe, maar liefdevolle relatie waarin veel tweelingen – maar broers en/of zussen – zich zullen herkennen. Haden en Wiigs act op Starships “Nothing’s Gonna Stop Us Now” is een juweeltje.