Low Down (2014)

Een gedegen, maar traag, uitermate neerslachtig, zwaar drama over het verlammend werkende, afglijdende leven van de aan heroïne verslaafde jazzpianist Joe Albany, gebaseerd op de memoires van zijn dochter. In haar ogen was een meer ellendig leven als dat van haar, vol met pijn en tranen, met een onverantwoordelijke vader, bijna niet mogelijk. Echter, van een neurotisch kind was zij in staat om een onafhankelijke en volwassen vrouw te worden. Allemaal allerverschrikkelijkst, natuurlijk. Maar het drugsverslavingsverhaal zelf klonk bekend, bracht niets nieuws en gaf bovendien geen enkele verklaring waarom haar vader als junkie zijn leven sleet. Daarnaast miste de film ritme, al was de muziek mooi om te horen.

Te fragmentarisch, te weinig verhaal en te slaapverwekkend. Totaal niet interessant en dus totaal overbodig.

Dochter Amy-Jo Albany (Elle Fanning) observeert het moeizame gevecht van haar vader tegen de reclassering en zijn drugsverslaving. Joe Albany (John Hawkes) sprokkelt als jazzpianist net wel of net niet genoeg geld bij elkaar om rond te komen, terwijl Amy-Jo z'n grootste fan blijft en geen kritiek kan verdragen op zijn levenskeuzes. Oma Gram (Glenn Close) ziet met lede ogen aan hoe schadelijk deze gezinssituatie is voor haar kleindochter, maar is zelf ook onmachtig om het wangedrag van haar eigen zoon te stoppen. 'Low Down' (2014) heeft de charme van een autobiografische vertelling (Amy-Jo schreef zelf mee aan het script) en voelt als een authentiek, intiem sfeerbeeld van het huishouden Albany. Niet in de laatste plaats omdat Joe Albany liefdevol wordt neergezet als iemand die het ene moment de leukste pappa kon zijn en een volgende zijn plichten pijnlijk kon verzaken. Op de achtergrond een ijzersterke soundtrack met bijpassende jazznummers om de zwoele sfeer uit te dragen van een berooid muzikantenbestaan. Toch gaan juist die sfeertoetsen tegenstaan omdat de film een spanningsboog of een aangrijpende psychologische ontwikkeling mist. 'Low Down' (2014) freewheelt als een ongestructureerde jamsessie rond de grote dramatische gebeurtenissen, maar weet nooit de juiste uithalen te vinden voor onvergetelijke slotakkoorden.