The Sound of Belgium (2012)

Hier ben ik enorm geïnteresseerd in =)

Een schitterende nostalgische documentaire 'The Sound Of Belgium' die je terug brengt naar één van de meest invloedrijke muziekstromingen binnen de dansmuziek in ons kleine landje en ver daarbuiten, namelijk de New Beat. Maar deze docu is veel meer dan dat, het geeft je een kijk op de geschiedenis van de muziek in België. Dit gaat van "Kartonnen dj's", die het ene na het andere nummer door hun orgeltje draaiden tot het begin en ontstaan van de Techno. Schitterende archiefbeelden uit de verschillende mega danstempels die door de jaren uit de grond schoten, met zelfs één in Oostende genaamd 'The Groove'. Nieuwsberichten van vroeger, interviews met oprichters van vinyllabels zoals R&S en Antler Subway en herinneringen en anekdotes van de artiesten van toen. Maar meer nog een ongelooflijk fantastische soundtrack met ronkende namen als Miss Nicky Trax, T99, Liaisons Dangereuses, Nux Nemo en het nummer waar het allemaal mee begon A Split-Second - Flesh ( gedraaid op een verkeerd tempo )

Won de Ensor voor beste documentaire op het gala van de Vlaamse filmprijzen.

Gaat dit over Technotronic en dat soort spul? Ik ben niet zo thuis in de house/techno...

Ik als anti Disco fan, die het niet heeft op die Kleve drugs sfeer in een hal..

is deze documentaire dan wat voor mij?

maar ik vind house muziek toch wel goed...

Een gemiste kans.

De film vertelt het relaas van de Belgische dansmuziek, maar gaat wel erg diep in het verleden graven. Beginnen doen we met getuigenissen over invloed van orgels , of "drankorgels" zoals ze toen genoemd werden. Ook de "Popcorn" kwam aan bod, een tent waar ze Amerikaanse underground plaatsjes draaiden. Als inleiding was dit zeker leuk geweest, maar het sleepte wel erg lang aan.

Tijd die beter besteed kon worden om nog wat dieper in te gaan op het unieke technogeluid van R&S en Bonzai Records uit de "90s. Want dat waren toch de echte hoogdagen van de Belgische elektronische dansmuziek.

Verder een paar leuke vondsten, zoals technomuziek monteren boven oude zwart-wit beelden, maar ook enkele vreemde ideeën. Zo zag ik archiefmateriaal van de bende van Nijvel. Wat hebben die gozers te maken met de Belgische dance scene Wel erg willekeurig in de film verwerkt. Ook het einde met de Robot die Universal Nation van Push op de accordeon speelde kwam nogal mal over en duurde gewoon te lang

Toch een ruime 3* voor de sound van Jones en Stephenson, T99, Fiocco en Bonzai Channel One

Wat een kneuterige start van deze docu. Wel grappig dus ook om al die grijze hoofdjes erbij te zien. Uiteraard zijn er ook genoeg jongeren geweest die stijldansten en dergelijke. Het eerste half uur geeft nog wel inhoudelijkste gedeelte van de evolutie naar new beat weer. Maar hij is veel te traag. Waarschijnlijk is dat expres gedaan om te zorgen dat de kijker deze muziekstijl onbewust extra gaat waarderen?

Daarna wordt er steeds meer nadruk gelegd op de scene. Dat is niet echt een wonder, want inhoudelijk valt er denk ik ook niet veel over de muziek te zeggen. Tenzij de makers er een heel technisch verhaal van hadden gemaakt. Je kan ook merken dat de jeugd dit gewoon nodig had om uit hun dak te gaan, zich te uiten via een kledingstijl, ergens bij te horen, elkaar te versieren enz.

Blijkbaar werd new beat veel volgens de wensen van de scene gemaakt. Men ging uit van hun reactie en daar werd het op aangepast. Een handige manier om als publiek te krijgen wat je wilt. En het leverde ook genoeg op omdat het dus niet op de radio werd gedraaid. Jammer dat zangers/zangeressen playbackten. Het zou beter geweest zijn als ze alleen maar gedanst hadden. Maar ik heb tijdens de 90’s ook genoeg lol gehad met house, dus ach.

Jammer van het 1e half uur, maar best o.k. om een keer gezien te hebben.

2,5*

Uitstekende muzikale documentaire die de historie van Belgische elektronische muziek in kaart brengt, en vooral focust op de periode waarin ons land heel even wereldberoemd was: de hype van de New Beat. In het eerste deel wordt kort de evolutie geschetst van Vlaamse kermissen over orgels die draaiden op karton, tot de eerste dancings. De zwart-witbeelden die de geschiedenis reconstrueren worden voorzien van pompende beats voor een aparte sfeer, de aangename voice-over en het zichtbare enthousiasme van de hoofdrolspelers uit die vervlogen tijden zorgen ervoor dat het aangenaam kijken is. Als er overgegaan wordt naar de New Beat stuurt Devillé de documentaire meer richting Belpop. De kwaliteit van dat programma indachtig is dat geen slechte keuze. De interviews zijn interessant, de tijdsgeest wordt uitstekend gevat via het veelvuldig gebruik van archiefbeelden, het muzikale overzicht is duidelijk volgbaar. Hoogtepunten (het succes van dancings als Boccacio, de grote invloed in het buitenland) en dieptepunten (de commercialisering van de New Beat, de drugsrazzias en bijhorende einde van vele megadancings) komen beiden aan bod, al verliest Devillé nooit de controle. Vakwerk, en een aanrader voor iedereen die enigszins interesse heeft in de Belgische elektronische scène. 4*.

Geen enkele stijl (of we het nu over muziek, film; of kunst hebben) ontstaat in een vacuüm. De Bende van Nijvel is een symbool voor de in België donkere jaren '80 waaruit die donkere, grauwe muziek volgde. Ik vond die beelden zeer geslaagd om de tijdsgeest aan te duiden.

Bekijk hier de trailer. http://watch.tsob.be/

Leuk.

Maar toch wat onevenwichtig, vooral het laatste half uur dan. Met het eerste half uur had ik geen problemen. Misschien niet zoveel met dance te maken, maar echt OH ZO Belgisch. Met aardig wat humor in elkaar gestoken en vaak leuk geëdit.

Het stuk over de New Beat zelf was ook boeiend. Ik was nog iets te jong om het bewust mee te maken, maar ken wel een paar nummers en herinner me uiteraard ook nog de commerciële uitwassen. Verder wel wat "talking heads" maar alleen al dankzij het lekker platte accent best aardig. Niet van dat opgepoetste kneuterige Neder-Vlaams in deze docu.

Maar dan gaat het wat de mis in tijdens het laatste half uur. De uitgekozen personen klinken iets te melancholisch (zoiets als toen bestaat nu niet meer, blah blah), de focus is warrig en vooral het gemis van het Bonzai label vond ik maar moeilijk te verkroppen. Misschien wilden ze niet graag meewerken, maar aangezien ze zelf aangeven de dance scene tot 1995 te coveren had ik graag wat meer gezien dan 5 seconden Thunderball en Jones & Stephenson op de soundtrack. Volgens mij zat daar Fiocco nog even voor, om maar aan te geven wat een bende dat stukje was.

Ook een link naar Nederland miste ik een beetje. Je kan allemaal wel stoer gaan doen over "de donkere en harde Belgische sound van toen, maar net over de grens ontstand er nog een hardere variant. Begrijp dat ze daar niet teveel op in willen gaan (het heet niet voor niks The Sound of Belgium), maar een vermelding was toch niet verkeerd geweest.

Ook het ontbreken van de "Jump" is apart, toch ook een subgenre waar België aan de grondlegger stond. Niet mijn ding, maar ook dat wordt aardig stilgezwegen op het eind.

Njah, komt er eigenlijk op neer dat van het deel dat ik actief heb meegemaakt is de samenvatting erg pover vond. Het eerste deel was leuker, maar dat komt dan waarschijnlijk door mijn gebrek aan kennis over het onderwerp.

Toch leuk verder, want heb me zeker het eerste uur kostelijk vermaakt. Laatste half uur komt er vooral wat leuke muziek voorbij.

3.5*

Waar gezien??

Op de bank

Sluit me voor een groot deel aan bij joecabot. Het introducerende gedeelte duurde echt lang.

En ook wat OH zegt waf betreft Nederland vond ik een beetje raar in deze docu.

Had toch destijds het idee dat die subcultuur in NL na de new beat behoorlijk hetzelfde was.

Grappig, ik had niet verwacht dat ik nog zoveel bekende songs zou tegenkomen in deze docu, omdat ik totaal niet bekend was en ben met de zogenaamde "New Beat" uit België. Maar tot mijn verrassing herkende ik nog de klanken van o.a. de Confetti's met "The Sound of C", uiteraard Technotronic, 2Unlimited (van dezelfde producers) en zelfs de Lords of Acid. Oja, en natuurlijk de remix van Rocco Granata's "Marina" (nummer één-hit in Nederland in 1989, als ik het me goed herinner).

Inleiding van ruim een half uur duurt zoals vaker gezegd véél te lang, had veel korter gekund. Verder een inkijkje in een, voor mij als rocker, redelijk onbekende subcultuur.

Oja, en inderdaad geen enkele link naar de Gabber-subcultuur in Nederland, beetje vreemd misschien...

Ondanks veel kutmuziek, een heerlijke documentaire. Dat komt vooral door aanstekelijke vertellers als CJ Bolland ('ze gaan, ze gaan… Renaat: master this!) en nog wat franstalige olijkerds (boem, boem, boem, vollenbak!'). En soms dringt het door dat er toch onweerstaanbare muziek is gemaakt tussendoor, met Bolland zelf, Frank De Wulf, Abbeloos en vele anderen…

En docu die me vooral laat lachen, wat waren het toch soms hilarische tijden…

Is deze nog ergens te zien of te bestellen.... ben erg benieuwd naar deze....

https://boilerroom.tv/recording/sound-belgium

Tijdelijk te streamen van de website van Boiler Room!!

Interessante subcultuur en een vlotte docu. Ik ben onderdeel van de meer recente house/techno-scene, maar aangezien Belgische new beat en techno ook hedendaags nog vaak wordt gedraaid was het een wereld van herkenning. 3,5*

Een docu met schwung, niet alleen door de beats, maar ook door zijn aanpak. Losjes, gezwind en met het nodige enthousiasme word je door de Belgische geschiedenis van de dancemuziek geleid. België als epicentrum van de new beat. De docu biedt nostalgisch feestgedruis en knallende muziek.

De Belgische megadancings waren destijds enorm populair en men kwam van heinde en ver om hier elk weekend te komen feesten. De docu geeft enkele leuke weetjes weer en ook zwaardere thema’s als het drugsgebruik wordt niet uit de weg gegaan.

Mooie afwisseling tussen sfeerbeelden, muziekintermezzo’s en de interviews. Goed gedaan van Devillé. Fijn om eens gezien te hebben.