Tom à la Ferme (2013)

Van alle 4 Dolan-films die ik heb, wilde ik deze eerst kijken. Een geniale film: goed doordacht, somber, mysterieus, kippenvel, je voelt spanning, verwachting, er gaat iets ergs gebeuren...... Dode dieren worden vaker gebruikt om naderend onheil, dood en verderf aan te kondigen. En Sarah werd gebeld als onderdeel van de psychologische oorlogsvoering, grandioos! Waarom niet eerder vluchten? Bekend uit de psychologie..... gevangen in een abusive relationship, misdaden goedpraten, de dader soms zelfs verheerlijken. Francis ziet er lekker uit, je gaat zelfs sympathie voor hem voelen..... Ja, echt een topfilm, als je bedenkt dat een relatief jong knaapje dit toch maar geflikt heeft!!

Mommy gezien en nu deze… twee dikke voltreffers.
Deze is eigenlijk heel de duur lang onheilspellend. Onheilspellend en onvoorspelbaar. Telkens als je denkt het hele plaatje door te hebben, schiet de film er rakelings naast door, naar net weer een andere laag… Heerlijk. Zo houdt hij je heel de film lang op het puntje van je stoel… zo trekt hij je mee in die bizarre fascinatie voor die doodenge, maar ook fascinerende, aantrekkelijke broer Francis… Zo lijkt dit een film over homohaat te zijn, maar wordt het wel wat complexer dan dat. En dan dat lieve moedertje Agathe… stilaan krijg je door dat er daar ook iets mis mee is, maar wat dan precies?… daar komen we niet echt achter, zonder dat dat hoeft… zoals zij ook wel achter het geheel komt in die GEWELDIGE scène in de salon wanneer de doos (van Pandora ging ik bijna zeggen) van Guillaume opengemaakt wordt.
Hoe en waarom Sarah in beeld komt is ook een raadsel (maar dan van de goede soort) en zeker haar relatie met Francis is héél dubieus en gooit heel wat vraagtekens op… pittige tante trouwens… en tenslotte verliest de film zich nergens in platte thrillerconventies. Terwijl hij toch retespannend blijft.
Naargeestige film met een drukkende sfeer en misèrabele, verstikkende grauwsluier over de film en toch is dit niks minder dan een TOPFILM!!!

Mijn derde Dolan nog maar. Nu niet dat de man al zoveel films heeft gemaakt in zijn nog steeds jonge carrière. Jammer dat hij het momenteel allemaal wat gezien heeft. Hopelijk vindt hij snel nieuwe moed om er tegenaan te gaan.

Een vrij vreemde film over een man die naar de begrafenis gaat van zijn vriend. De relatie tussen hen was niet openbaar en de moeder heeft geen flauw idee wie hij eigenlijk is. Gewoon 'een' vriend, niet 'de' vriend. Neen, zij is in de waan dat haar zoon een relatie had met Sarah. Sarah die nota bene niet aanwezig was op de begrafenis. De andere zoon en dus de broer van de overledene, kent het geheim wel en laat niet na te pas en te onpas zijn verbale en fysieke agressie te botvieren op Tom.

Hier en daar enkele knappe scènes. Vooral de contacten met de moeder vond ik fraai. Ongemakkelijk ook en die scènes leidden tot een hoogtepunt wanneer er een valse Sarah opduikt. Geen meesterwerk voor mij, maar wel meer dan degelijk.

Dolan schijnt een nogal verwaand persoon te zijn, maar hij is wel een begenadigd filmmaker.

Met zeer beperkte middellen weet hij een fantastisch beklemmend drama neer te zetten dat je een aantal keer echt naar de keel grijpt.

Erg sterk. Nu te zien op Mubi

Dilke 4*

Typisch zo'n film waar ik een zekere kwaliteit wel zie maar die me simpelweg totaal niet boeit. Het verhaal niet en vooral de personages en losse gebeurtenissen niet. Een en ander voelt simpelweg te gemaakt aan, gemaakt om een film te maken met allerlei conflicten. En dat met een enorm serieus smoelwerk. Dan helpt de vlakke kleurloze vertoning van Dolan ook niet bepaald, daar zit echt niets bij verder. Visueel wel oké, muziek is prima en de sfeer is redelijk getroffen. Maar als gezegd: ik vond er geen drol aan en heb me behoorlijk verveeld. 1,5*.

Vanwege de begrafenis van zijn vriend Guillaume [Caleb Landry Jones] logeert Tom [Xavier Dolan] een tijdje op de boerderij waar hij Guillaumes broer Francis [Pierre-Yves Cardinal] en moeder Agathe [Lise Roy] helpt de boel draaiende te houden. Maar Agathe vermoedt dat Tom en Francis een geheim verbergen. De sfeer wordt nog meer gespannen door de komst van Guillaumes vriendin Sarah [Evelyne Brochu], de grote afwezige bij de begrafenis. Dolan creert de nodige suspense in dit intrigerende mysterie met een vage, teleurstellende ontknoping.