Jool-tak-dong-si (2011)

Officiële selectie IFFR 2012.

Trailer (YouTube)

De eerste scene begint sterk, maar de film leek wat te lang en heeft heel saaie stukken. Het verhaal is wel redelijk verrassend te noemen. Eerste (lange) speelfim van piepjonge koreaan.

Mee oneens. De film werd juist hoe langer hoe beter bijna. Verrassend en een groot talent deze regisseur.

Begint bijna als een soort D'ardenne in Zuid-Korea. Hand held camera, sociaal probleem dat wordt aangekaart. Veel nadruk op handelingen. Dat vond ik een beetje jammer, want dat was niet helemaal waar ik hoopte en het was niet van hetzelfde niveau als de D'ardennes. Maar de film blijft gelukkig niet zo.

Stateless Things is boven alles een film over afhankelijkheidsrelaties waar je door een maatschappelijke situatie min of meer toe gedwongen wordt. De film valt eigenlijk in drie delen uiteen. Eerst het verhaal van de immigrant, dan van de homoseksuele jongen en dan van de twee samen. Al tijdens het eerste verhaal knapt de film langzaam op. Met name in de kleine scenes tussen Jun en zijn collega. Maar vanaf het tweede verhaal wordt het stukken beter. De relatie tussen de homojongen en zijn sugardaddy is veel complexer en gelaagder dan die tussen Jung en de mensen om hem heen. En dat is de film dan ook. Verschillende fasen uit hun relatie worden a-chronologisch weergeven. En dat is ontroerend, soms poëtisch en heel gevoelig. Stillistisch eerder Japans of Taiwanees dan typisch Koreaans.

Het einde is weer heel anders. De intimiteit is er nog wel, maar het is een duidelijk symbolisch einde, en daar hou ik niet altijd van, maar hier raakte het me.

Ondanks het mindere begin toch 4.0* (en spijt dat ik zijn eerder films heb overgeslagen in Rotterdam)

We zijn het niet eens over het al dan niet langdradig/ saai zijn van de film. Van mij mogen sommige scenes (aan het einde) korter; het doet mij gewoon na verloop van tijd niet zoveel meer als scenes bestaan uit lang uit been raam staren, lange sexscenes etc. Dat trucje (lange eentonige scenes) paste hij gewoon te vaak toe. Wat ik sterk vind, is de eerste scene (scooter/ trein+muziek) waarbij de combinatie van muziek en beeld mooi samenvallen.


Waar we het overigens wel over eens zijn is dat het getuigt van talent en dat de film verrassend is. Op het IFFR stembiljet heb ik de film daarom wel 3* gegeven.

Ik verwees vooral je stukje over het sterke begin, terwijl ik dat juist het zwakste deel van de film vond. Vandaar "niet mee eens".

dat was me (al) duidelijk; het is me onduidelijk waarom je de lange eentonige en saaie scenes verkiest boven de vrij korte scene waarin het beeld juist samnsmelt met het geluid (muziek).

Zijn vorige heb ik ook gezien en was voor mijn gevoel een stuk experimenteler dan deze. Maar ik heb het gevoel dat je die ook wel zou kunnen waarderen. Het is in ieder geval een fascinerende filmmaker, die Kim.

Gister op gezien... vond het een erg mooie film waarvan het eerste verhaal me erg wist te boeien. Daarna zakte het iets in, maar kwam het naar het einde toe weer sterk terug.

Vandaag kwam een jonge Koreaan me voor Pathe om een vuurtje vragen. Pas toen hij wegliep had ik door dat het de regisseur van deze film was. Ik was 'm bijna achterna gelopen om te zeggen dat ik zijn film zo mooi vond. Toch maar niet gedaan.

Een film die zo blijft spoken dat ik zachtjes hoop op een DVD-release. Film doet het heel behoorlijk op de festivals en duikt zelfs op in enkele criticilijstjes van 2011 zag ik net. Dus ik blijf hopen.

Sinds vorige maand is er een Zuid-Koreaanse DVD uit met Engelse subs. Waarschijnlijk wel (enigszins) gecensureerd.

Een stem van wolfmanrené erbij... Betekent dat, dat er een previously unreleased (doet Eye dat nog?) programma'tje komt met deze erin??

Film >> Festivals en evenementen >> Previously Unreleased

Ah, dat topic had ik even gemist, maar gelukkig werkt de logica in mijn brein dus nog uitstekend

Heel erg tof.

Herzien in Eye. Doordat vooral de eerste 25 minuten achter blijven bij de rest ga ik niet naar de 5 sterren. Al werkt de film mede daardoor ook voor me. Hij wordt vrijwel constant beter. Wat me nu meer opviel dan de vorige keer was de prachtige muziek.

Vond je dat zo sterk afwijken dan? De hele film door bleef onvoorspelbaar, bruusk, terloops onsamenhangend (op een positieve manier) een mix van stijlen, cameragebruik, muziek en wisselende narratieve focus.

Iets heel anders uit Korea dan de genre-cinema die je doorgaans ziet. Personage gebruikt niet voor niets het alias Vive l'Amour op de chat denk ik, maar de persoonlijke stijl geeft voldoende kwaliteit om geheel onafhankelijk te zijn. Wel vond ik dat het er op leek dat de regisseur veel losse ideeën had die hij in één film heeft gestopt, maar niet noodzakelijk allemaal bij elkaar passen.

Ik ben nog niet overtuigd van het einde. Het bracht de verhalen té expliciet bij elkaar, terwijl het ook een volkomen onduidelijke roes bleef met persoonswisselingen aan toe. Veel gave scènes, beide jongens overtuigen, de seksscène van Hyun met zijn suikeroom is heel gaaf. Ongelofelijk wat een klasse hij daar laat zien in een opbouw van onwennigheid, naar uitdagendheid naar overgave. En dat in één take!!

Verder ben ik altijd te porren voor van die losse scènes van cityscapes, nachtelijke straten en wolkenluchten. Mooi dat dit nogmaals te zien was.

Nog een klein raadsel: op de aftiteling stond als jaartal 2012. Als dit dezelfde versie als op IFFR was (starbright boy??) is er blijkbaar tussen de première in Venetië en IFFR nog gesleuteld aan de film. Iemand die weet wat, of is dat ergens te vinden?

Is deze niet uitgebracht? Ben op zoek.

Trailer ziet er fenomenaal uit. Hopen dat de film dat ook is..

Ik kan hem niet vinden iig, alleen op de pindakaas.

Een film die uiteenvalt in twee delen. Mij boeide vooral het eerste deel waarbij de uitbuiting van illegaal tewerkgestelde Noord-Koreanen centraal stond. Vanuit hun zwakke positie worden ze minderwaardig behandeld. Een vrij zwijgzame film, want zowel de jongen als het meisje zijn geen praatwatervallen. Wie zijn ze en wat gaat er in hen om? Ik hoopte daarop een antwoord te krijgen, maar dat kwam maar niet.

De film maakt halfweg een plottwist en een geheel ander thema met andere personages traden naar voren. Prostitutie kwam toen naar de voorgrond. De film verloor mij even en het zakte wat in. Nochtans een aantal stevige scènes die bijzonder authentiek leken.

Verder in zijn geheel erg mooi in beeld gebracht, Seoul, maar ook de zweverige ritten op de motorfiets. Goed acteerwerk ook.