Love Liza (2002)

Dat Hoffman een groots acteur is komt niet als verrassing, de film was dat wel. Intens verdriet prachtig vorm gegeven. Humoristisch vond ik de film niet, mistte dat ook niet. De enkele uitroep die hier wordt aangehaald, toen hij zwom, was juist uiterst wrang. Kathy Bates was overigens ook weer erg goed, haar rol was veel subtieler en ik zie haar nog zitten op het randje van het bad, met de brief in haar hand.

"And you had this fucking gas hangover"

Wat een geweldige film was dit! Uitstekend acteerwerk en erg knap neergezet! hier en daar wel een tikkeltje komisch (hoe dramatisch het eigenlijk ook is) maar zeker van genoten.

*4

Aardig om te zien, natuurlijk vooral door Philip Seymour Hoffman, maar ik weet niet zo goed wat ik moet met de toon van de film. Af en toe wil het de komische kant op met Denny, maar al het overige is daar eigenlijk te tragisch voor.

Ook is het enerzijds een vrij plotloos registrerend geheel, wat op zich goed kan werken, maar anderzijds zitten er dan toch weer wat teveel (poging tot) plotjes met andere personages bij. Het houdt dus nogal het midden tussen de twee, waardoor het wat vlees noch vis-achtig aanvoelt. Had beter uitgewerkt kunnen worden wat mij betreft. Iets langer, iets afgeronder, iets meer verhaal, en hij had een halve punt extra gekregen.

Neemt niet weg dat de acteerprestaties weer heerlijk zijn, en dat heel de speelduur op zich vermakelijk genoeg is om uit te kijken. Jammer dat ik het einde dan weer niet echt begreep.

3,5*

Gisteren bekeken en spookt nog steeds door mijn hoofd.

Bijzonder filmpje met vindingrijk cameragebruik en een sublieme soundtrack.

Goeie film over een man die een beetje de weg kwijt raakt nadat zijn vrouw zelfmoord heeft gepleegd. Niet echt een plot of zelfs een verhaal, maar meer de lijdensweg van het hoofdpersonage. Redelijk zware kost, maar wel met een aantal humoristische scenes die zowel grappig als pijnlijk zijn. Philip Seymour Hoffman is goed op dreef hier.

Spetterend optreden van Hoffman waarbij hij emotioneel getroffen is door het overlijden van zijn vrouw. Een hobby blijkt erg belangrijk om zichzelf toch op de been te houden en een ongeopende brief is het terugkerende vraagstuk. Schoonmoeder is er ook bij betrokken en hij komt dikwijls in contact met een aantal figuren die zich steeds afvragen in welke mate Wilson zich onder controle kan houden. Het benzine snuiven wordt vaak genoeg aangehaald; ik was van tevoren bang dat dit een marginale rol zou spelen. Op technisch vlak bleef het wat bescheiden en ik heb hier geen onuitwisbare indruk aan over gehouden maar het is op z'n minst een sterk en doeltreffend drama.

Een must see voor Hoffman fans. Begint als doorsnee Amerikaanse tragikomedie, maar krijgt gaandeweg een "heerlijke twist", dankzij Hoffmans' "lijden". Kleine 4*

Vragen voor de mogelijk meer oplettende kijker:
Hoe heeft ze er een eind aangemaakt? Wordt het nu opzettelijk niet genoemd?

Verrassend hoe grappig deze film is. Op basis van de plot had ik juist een zwaar drama verwacht. Maar juist door het gebrek aan sentiment en humor voelt het allemaal rauwer en meer vervreemdend aan. Samen met de laidback muziek zorgt het voor een apart sfeertje. Sommige scènes zijn heerlijk ongemakkelijk, anderen weer hilarisch. Die basketbalscène bijvoorbeeld. Weet even niet meer in welke film of films ik Hoffman eerder heb zien sporten, maar volgens mij zag dat er al eerder erg grappig uit ergens. Hij is ook weer erg goed.

Ook Kathy Bates geeft weer een goede rol en Koskoff doet het aardig, maar Kehler vind ik toch de show stelen. Zijn personage vormt een gouden duo met dat van Hoffman, ook om het allemaal wat dragelijker te maken. Het einde van de film is wel wat minder. Wordt het toch nog een beetje sentimenteel. Haast jammer dat je als kijker de inhoud van de brief meekrijgt. 3.5*

Geweldige film zeg. Indrukwekkend. En wat een superrol van Hoffman. Zo goed hoe hij de lamgeslagen en fokked op man speelt die net z'n vrouw verloren heeft. Gaat compleet stuurloos t leven door. Alles wat waarde had is nu waardeloos, niets is meer van belang. Het enige wat telt is verdoving zoeken van de pijn. Ik vind het zo knap hoe hij diepe emoties kan overbrengen met heel ingetogen spel. Geen overdreven sentimenteel gedoe, en daardoor juist heel herkenbaar.

Een heel mooie film die grote indruk maakt.

Hoffman zie ik graag acteren, des te jammer blijft het dat hij er inmiddels al weer een tijdje niet meer is. De hoofdrol in deze Love Liza lijkt op papier voor hem gemaakt en dat blijkt in werkelijkheid ook zo te zijn.

Hoffman speelt echt fantastisch de man, die het na de zelfmoord van zijn vrouw niet meer ziet zitten. Zijn lichaamstaal is fenomenaal en de manier waarop hij zich op zijn afleiding stort is erg geloofwaardig. De brief speelt in alles een grote rol. Ik had de boodschap trouwens niet willen weten. Ook de gedragingen van Bates kon ik soms niet helemaal plaatsen en het eind viel een beetje tegen.

Maar verder heb ik er weinig op aan te merken. Hoffman houdt het boeiend, de regie is goed, de soundtrack nog wat beter en het verveelt allemaal geen seconde. Ik moet snel nog maar weer eens wat met Hoffman gaan kijken, het blijft een klasbak.

4,0*

Prima film met een uitstekende cast, Hoffman speelt zijn rol als benzine snuivende weduwnaar met verve. Een geweldige acteur, wat hij in deze film laat zien is echt uit de kunst! Ook het verhaal is erg goed, luchtig en komisch maar ook tragisch en aangrijpend. Het bleef me van begin tot eind boeien, het einde was erg mooi. Top!