The Personal History, Adventures, Experience, & Observation of David Copperfield the Younger (1935)

Zo'n beetje alle grote acteurs uit deze periode werkten aan deze film mee waaronder drie bovengenoemden, Basil Rathbone, Charles Laughton en Maureen O'Sullivan.

Charles Laughton speelt niet in deze film.

Heerlijke adaptatie van Dickens' werk. Vlot tempo (soms ook te vlot), gepast 'kinderlijk' acteerwerk, aangedikte kenmerken van personages dat tot uiting komt tot in de kleinste details (de knoopjes van de jurk die openspringen bij de mollige Peggotty). Ik moet toegeven dat een van de belangrijkste personages, Uriah Heep, niet goed uit de verf komt in deze film, erg jammer. Daarentegen zet W.C. Fields (die Charles Laughton verving!) een fantastische Mr. Micawber op het celluloid.

4 gigantisch dikke sterren

W.C Fields .

In tegenstelling tot Mug vond ik ook Uriah Heep één van de betere personages, maar voor de rest is deze Dickens me veel te soap-achtig en toneelmatig. Doe mij maar Great Expectations.

De personages van Dickens zijn altijd wat "larger than life" en zeker hier in David Copperfield. Gestileerd spel past dan ook bij Dickens.

Ik vond deze film zeker niet gek. Er zitten interessante cinemato-grafische vondsten in die mijn romantische hart bekoorden. De jonge Copperfield vond ik ontroerend. De rest van de acteurs speelden goed maar er staken twee resp. boven en onder uit. Ik heb zeer genoten van Oliver als de exentrieke tante: wat een heerlijke rol. Ze stal voor mij de show. Hélaas viel Fields mij een beetje tegen ik vond zijn invulling als mister Micawber te statisch: alsof hij moeite had met de formuleringen. Dat kan aan mijn verwachtingspatroon gelegen hebben, want in mijn geheugen bewaar ik warme herinneringen aan Arthur Lowe, wel bekend van "Dad's Army", hij speelde die rol toen met een fantastische brille.....(briljant dus) en blijft waarschijnlijk onverslaanbaar in mijn geheugen liggen. Field's kan daar niet tegen op. Desalniettemin een leuke film met prachtige personages! 4*

Cukor is een goede Regiseur, en de film zag er goed uit. Maar ik stoorde me zo aan het bagger acteerwerk van Bartholomew dat ik hem uit heb gezet. Jammer dat Roddy mcDowell en Dean Stockwell nog baby's waren.

Ik vond Batholomew, naast Jackie Cooper en Jackie Coogan, een van de beste jonge acteurs. Niet dat Roddy McDowell en Dean Stockwell slecht waren, maar ik vond Freddie Bartholomew in deze film en alle andere films die ik van hem heb gezien zeer sterk.

Prachtig! Ik heb van A tot Z genoten van het schitterend getroffen Dickens-sfeertje. Niet alleen de omgeving en het taalgebruik, maar vooral de uitvergroting van de karakters. Uiterst stijlvol gedaan. Uriah Heep had naar mijn smaak iets geniepiger gemogen. Fraai vond ik ook dat de grote W.C. Fields af en toe gelegenheid krijgt voor zijn eigen typische fratsen. Grootse film.

Prachtige heerlijke ouderwetse film! Juweeltje om te bekijken, ongelooflijk dat deze reeds in 1935 gemaakt kon worden...

Prachtig is het juiste woord voor deze prent, en subliem goed acteerwerk van Freddie.

Mooi verhaal ook.

4 sterren

Na Little Women (1933) weer een 19-eeuwse roman adaptatie van Cukor. Hoewel niet zo vervelend als eerstgenoemde, toch opnieuw vrij oninteressant, net zoals de romans van Dickens zelf. Vooral vanaf het tweede deel slinkte mijn aandacht volledig weg. Enige lichtpuntje was W.C. Fields, die helaas te weinig aan bod komt in deze film.

De beste Dickens-verfilming die ik ken – ja, zelfs nog beter dan de twee van David Lean. Een zeer vlot verteltempo, ideale "geruisloze" regie, een script dat knap een onhanteerbare roman van 900 pagina's tot 130 minuten samenbalt (waarbij diverse grote en kleine plotlijnen onvermijdelijk zijn gesneuveld zonder dat de essentie van het verhaal geweld is aangedaan), diverse uitstekende vertolkingen die perfect het midden vinden tussen karikatuur en menselijkheid (inclusief Edna May Oliver die een ongenaakbare maar op het juiste moment ook ontroerende Aunt Betsey neerzet, en Basil Rathbone onaangenaam als altijd), maar een speciale vermelding verdient wat mij betreft Roland Young als de kruiperige Uriah Heep. Een heerlijke achtbaan van humor, pathos en vertelplezier.